در ماده 493 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 مقرر شده است اعتراض به رای داور مانع اجرای آن نیست؛ اما در ماده 490 این قانون آمده است که هر یک از طرفین حکم به بطلان رای داور را بخواهد تا قطعی شدن حکم به بطلان رای داور متوقف می ماند؛ با توجه به مراتب فوق: 1- آیا میان مواد قانونی فوق تعارض وجود دارد؟ 2- آیا صرف اعتراض به رای داور مانع اجرای رای داور می شود؟ 3- آیا طرح درخواست دستور موقت برای توقف اجرای داور صحیح است و یا این که به سبب وجود نص خاص در خصوص شرایط و ارکان لازم برای توقف اجرای رای داور تقاضای توقف اجرای رای داور از شمول نهاد دستور موقت خارج است؟

1 و 2- ماده 493 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 ناظر به زمانی است که در جریان رسیدگی دادگاه بدوی به درخواست بطلان رای داور دادگاه قرار توقف یا منع اجرای رای داوری را صادر کند؛ در حالی که هنوز راجع به موضوع بطلان رای داور رای صادر نکرده است؛ اما ذیل ماده 490 این قانون ناظر به زمانی است که دادگاه رای خود مبنی بر بطلان رای داور را صادر کند و از این حیث فارغ از رسیدگی باشد. در واقع ذیل ماده 490 یادشده به نوعی اثر اجرایی بخشیدن موقت به رای صادره از دادگاه بدوی مبنی بر بطلان رای داور است. 3- با توجه به اختیاری که قانون گذار در ماده 493 قانون فوق الذکر برای دادگاه در مورد صدور قرار توقف اجرا و اخذ تامین از معترض در صورت اقتضاء پیش بینی کرده است تقاضای صدور دستور توقف اجرا مشمول مقررات مربوط به دادرسی فوری نیست و در این خصوص دادگاه طبق ماده 493 قانون یادشده عمل می کند.