ماده 121 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 مطلق صدور قرارهای تامین کیفری منتهی به بازداشت متهم توسط مرجع مجری نیابت را موکول به اظهار نظر دادستان مربوط کرده است و ماده 240 همان قانون صرفا صدور قرار بازداشت موقت را نیازمند اظهار نظر دادستان دانسته است. با توجه به برداشت های متفاوت از منطوق مواد مذکور آیا در بحث نیابت قضایی که اساس و فلسفه آن تسریع در رسیدگی است خصوصیتی وجود داشته یا این که ماده 240 ماده 121 را تخصیص زده و ملاک عمل است؟

ضوابط ناظر به صدور قرار تامین کیفری و نظارت دادستان بر آن در مقام اجرای نیابت قضایی با صدور قرار تامین در غیر نیابت یکسان است و صدور قرار تامین کیفری در مقام اجرای نیابت قضایی واجد خصوصیتی نیست تا قانون گذار برای صدور آن ضوابط جداگانه ای در نظر گیرد؛ بنابراین ماده 121 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 صرفا در مقام بیان ضرورت اظهارنظر دادستان محل اجرای نیابت قضایی نسبت به قرارهای بازداشت موقت و قرارهای منتهی به بازداشت متهم است که طبق مواد 92 و 240 این قانون محتاج به اظهارنظر دادستان است.