نظریه مشورتی شماره 7/99/513

نظریه مشورتی شماره 7/99/513

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 7/99/513


شماره نظریه:
7/99/513

شماره پرونده:
99-168-513 ک

تاریخ نظریه:
1399/05/05

استعلام
چنانچه در یک شعبه تجدید نظر استان به لحاظ مبانی حقوقی حاکم بر موضوع اعم از کیفری و حقوقی و با توجه به سکوت ابهام اجمال قوانین میان دو مستشار و رییس شعبه به نحوی اختلاف نظر حاصل شود که حداقل دو نفر با یکدیگر هم نظر نشده اند تا رای صادر کنند آیا امکان ارجاع به مستشار دیگری وجود دارد یا اینکه در هر صورت با لحاظ ماده 426 قانون آیین دادرسی کیفری اعضای اصلی شعبه باید به هر نحو با یکدیگر هم عقیده شده و اخذ تصمیم نمایند.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
با عنایت به ماده 395 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 ناظر به ماده 426 این قانون چنانچه در شعب دادگاه تجدیدنظر استان اکثریت آراء به منظور مشارکت در صدور رای حاصل نشود مطابق قسمت اخیر ماده 395 موصوف یک عضو مستشار دیگر توسط مقام ارجاع اضافه می شود.

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 426 ـ دادگاه تجدیدنظر استان مرجع صالح برای رسیدگی به درخواست تجدیدنظر از کلیه آرای غیرقطعی کیفری است جز در مواردی که در صلاحیت دیوان عالی کشور باشد. دادگاه تجدیدنظر استان در مرکز هر استان تشکیل می شود. این دادگاه دارای رییس و دو مستشار است. دادگاه تجدیدنظر و شعب دیوان ـعالی کشور با دو عضو نیز رسمیت دارند. (اصلاحی 24/03/1394)

مشاهده ماده 426 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 395 ـ در دادگاه کیفری یک و نیز در تمام مواردی که رسیدگی مرجع قضایی با قضات متعدد پیش بینی شده باشد رای اکثریت تمام اعضاء ملاک است. نظر اقلیت باید به طور مستدل در پرونده درج شود. اگر نظر اکثریت به شرح فوق حاصل نشود یک عضو مستشار دیگر توسط مقام ارجاع اضافه می شود.

مشاهده ماده 395 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM