نظریه مشورتی شماره 7/98/1562

نظریه مشورتی شماره 7/98/1562

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 7/98/1562


شماره نظریه:
7/98/1562

شماره پرونده:
ک2651-861-89

تاریخ نظریه:
1398/11/08

استعلام
احتراما در ماده 14 دستورالعمل ساماندهی زندانیان و کاهش جمعیت کیفری زندان ها به شماره 100/69855/9000 بیان شده است افرادی که باقی مانده محکومیت آنها کمتر از چهار ماه است و به تشخیص قاضی اجرای احکام با صدور یکی از قرارهای تامین کیفری موضوع بندهای الف ب پ ت ث ج چ ماده 217 قانون آیین دادرسی کیفری در چارچوب قوانین و مقررات به مرخصی اعزام می شوند به لحاظ اینکه در این ماده قید شده است در چارچوب قوانین و مقررات به مرخصی اعزام می شوند عده ای از همکاران بر این عقیده هستند که فقط با رعایت آیین نامه اعطای مرخصی به زندانیان می توان در مدت باقی ماده محکومیت مذکور به زندانیان مرخصی اعطا نمود و در صورتی که مرخصی طلب دارند آن را نیز در این مدت باقی مانده لحاظ کرد و به طور کلی نمی توان برای تمام مدت باقی مانده زندانی را به مرخصی اعزام نمود و عده ای دیگر از همکاران براین عقیده اند که برابر دستور العمل زندانیانی که باقی مانده محکومیت آنها کمتر از چهار ماه است را می توان برای تمام این مدت به مرخصی اعزام نمود علیهذا با توجه به ابهامی که در این رابطه به وجود آمده است مستدعی است دستور فرمایید در این خصوص بررسی و رفع ابهام و این معاونت را جهت پیگیری امور زندانیان ارشاد نمایند./ع

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
شرایط و ضوابط اعطای مرخصی به متهمان و محکومان در قانون آیین دادرسی کیفری و از جمله در ماده 520 این قانون و همچنین در «آیین نامه سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی» پیش بینی شده است؛ و ماده 14 «دستورالعمل ساماندهی زندانیان و کاهش جمعیت کیفری زندان ها» مصوب 1398 رییس محترم قوه قضاییه نیز با قید عبارت «در چارچوب قوانین و مقررات به مرخصی اعزام می شوند» بر این امر صحه گذاشته است؛ لذا اعطای مرخصی موضوع ماده 14 دستورالعمل مورد اشاره در چارچوب مقررات قانون امکان پذیر است./ت

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 217 ـ به منظور دسترسی به متهم و حضور به موقع وی جلوگیری از فرار یا مخفی شدن او و تضمین حقوق بزه دیده برای جبران ضرر و زیان وی بازپرس پس از تفهیم اتهام و تحقیق لازم در صورت وجود دلایل کافی یکی از قرارهای تامین زیر را صادر می کند: الف ـ التزام به حضور با قول شرف ب ـ التزام به حضور با تعیین وجه التزام پ ـ التزام به عدم خروج از حوزه قضایی با قول شرف ت ـ التزام به عدم خروج از حوزه قضایی با تعیین وجه التزام ث ـ التزام به معرفی نوبه‏ای خود بهصورت هفتگی یا ماهانه به مرجع قضایی یا انتظامی با تعیین وجه التزام ج ـ التزام مستخدمان رسمی کشوری یا نیروهای مسلح به حضور با تعیین وجه التزام با موافقت متهم و پس از اخذ تعهد پرداخت از محل حقوق آنان از سوی سازمان مربوط چ ـ التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت تعیین شده با موافقت متهم با تعیین وجه التزام از طریق نظارت با تجهیزات الکترونیکی یا بدون نظارت با این تجهیزات ح ـ اخذ کفیل با تعیین وجه الکفاله خ ـ اخذ وثیقه اعم از وجه نقد ضمانت‏نامه بانکی مال منقول یا غیرمنقول د ـ بازداشت موقت با رعایت شرایط مقرر قانونی تبصره 1 ـ در صورت امتناع متهم از پذیرش قرار تامین مندرج در بند (الف) قرار التزام به حضور با تعیین وجه التزام صادر و در صورت امتناع از پذیرش قرارهای مندرج در بندهای (ب) (پ) (ت) و (ث) قرار کفالت صادر می شود. تبصره 2 ـ در مورد بندهای (پ) و (ت) خروج از حوزه قضایی با اجازه قاضی ممکن است. تبصره 3 ـ در جرایم غیرعمدی در صورتی که به تشخیص مقام قضایی تضمین حقوق بزه دیده به طریق دیگر امکان‏پذیر باشد صدور قرار کفالت و وثیقه جایز نیست.

مشاهده ماده 217 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM