نظریه مشورتی شماره 7/98/960

نظریه مشورتی شماره 7/98/960

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 7/98/960


شماره نظریه:
7/98/960

شماره پرونده:
ک 069-52-89

تاریخ نظریه:
1398/10/22

استعلام
احتراما همان گونه که مسحضرید مطابق تبصره 2 ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری در احکام غیابی محکوم علیه در صورت واخواهی تحت الحفظ به دادگاه صادر کننده حکم جهت اخذ تامین یا تجدید نظر در تامین قبلی و سپس واخواهی اعزام می گردد و قانونگذار به منظور دسترسی به محکوم علیه و جلوگیری از اطاله اجرای حکم بعد از صدور رای قطعی حضور محکوم علیه را جهت واخواهی لازم دانسته است با توجه به اینکه در چند ماه گذشته محکوم علیهم یا وکلای ایشان با حضور در دفاتر خدمات الکترونیک اقدام به تقاضای واخواهی می نمایند و دادگاه مربوطه پرونده را جهت واخواهی از شعبات اجرای احکام مطالبه می کند مستدعی است ارشاد فرمایید: 1- آیا شعبات دادگاه می توانند تبصره 2 ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری را نادیده گرفته و بدون اخذ تامین مبادرت به صدور رای قطعی نمایند؟ 2- آیا در صورت مطالبه پرونده از سوی شعبات دادگاه و قبل از اخذ تامین جهت دسترسی به محکوم علیه شعبه اجرای احکام موظف است نسبت به توقف اجرای حکم و رفع اقدامات اجرایی اقدام نماید و یا اینکه دادگاه محترم که واخواهی را قبول نموده است بایستی پس از اخذ تامین مبادرت به رفع اقدامات اجرایی مانند رفع جلب و رفع ممنوع الخروجی و رفع مسدودی حساب و.... نماید./ع

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
1- مفروض عبارت «در این صورت اجرای رای متوقف و متهم تحت الحفظ به همراه پرونده به دادگاه صادرکننده حکم اعزام می شود» مذکور در تبصره 2 ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 ناظر به مواردی است که اجرای رای کیفری آغاز شده است و مسبوق به حضور و یا جلب محکوم علیه است؛ لذا در فرض سوال که محکوم علیه پیش از جلب و بدون حضور در اجرای احکام طی لایحه ای نسبت به رای اعتراض کرده است با احراز صحت انتساب اعتراض به عمل آمده به محکوم علیه یا وکیل وی که لایحه واخواهی تقدیم کرده است واخواهی مزبور قابل رسیدگی است و موجبی برای منوط کردن شروع رسیدگی دادگاه به جلب و اعزام واخواه وجود ندارد. 2- منظور از عبارت «اجرای رای متوقف. .. می شود» در تبصره 2 ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 خودداری از ادامه اجرای مفاد رای غیابی است و علی الاصول به معنای رفع اثر از اقدامات انجام شده نمی باشد.

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 406 ـ در تمام جرایم به استثنای جرایمی که فقط جنبه حق اللهی دارند هرگاه متهم یا وکیل او در هیچیک از جلسات دادگاه حاضر نشود یا لایحه دفاعیه نفرستاده باشد دادگاه پس از رسیدگی رای غیابی صادر می کند. در اینصورت چنانچه رای دادگاه مبنی بر محکومیت متهم باشد ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ واقعی قابل واخواهی در همان دادگاه است و پس از انقضای مهلت واخواهی برابر مقررات حسب مورد قابل تجدید نظر یا فرجام است. مهلت واخواهی برای اشخاص مقیم خارج از کشور دو ماه است. تبصره 1 ـ هرگاه متهم در جلسه رسیدگی حاضر و در فاصله تنفس یا هنگام دادرسی بدون عذر موجه غائب شود دادگاه رسیدگی را ادامه می دهد. در اینصورت حکمی که صادر می شود حضوری است. تبصره 2 ـ حکم غیابی که ظرف مهلت مقرر از آن واخواهی نشود پس از انقضای مهلت های واخواهی و تجدید نظر یا فرجام به اجراء گذاشته می شود. هرگاه حکم دادگاه ابلاغ واقعی نشده باشد محکوم علیه می تواند ظرف بیست روز از تاریخ اطلاع واخواهی کند که در این صورت اجرای رای متوقف و متهم تحت الحفظ به همراه پرونده به دادگاه صادرکننده حکم اعزام می شود. این دادگاه در صورت اقتضاء نسبت به اخذ تامین یا تجدید نظر در تامین قبلی اقدام می کند. تبصره 3 ـ در جرایمی که فقط جنبه حق اللهی دارند هرگاه محتویات پرونده مجرمیت متهم را اثبات نکند و تحقیق از متهم ضروری نباشد دادگاه می تواند بدون حضور متهم رای بر برائت او صادر کند.

مشاهده ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM