نظریه مشورتی شماره 7/97/1997

نظریه مشورتی شماره 7/97/1997

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 7/97/1997


شماره نظریه:
7/97/1997

شماره پرونده:
97-142-1997

تاریخ نظریه:
1398/06/26

استعلام

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
1- با لحاظ این­که طبق تبصره 4 بند 3 آیین­نامه اجرایی ماده 10 «قانون مقررات صادرات و واردات مصوب 1372» دارندگان کارت بازرگانی حق واگذاری اختیارات یا استفاده از منافع آن را به غیر ندارند و لذا بازرگان از کارت صادره باید «شخصا» استفاده نماید و این امر یک امتیاز قائم به شخص محسوب می­شود؛ بنابراین چنان­چه حق استفاده یا منافع کارت بازرگانی خویش را به دیگری واگذار کند و در قبال این اقدام وجهی (مالی) تحصیل نماید عمل ایشان از مصادیق ماده 2 قانون تشدید مجازات مرتکبین اختلاس ارتشاء و کلاهبرداری مصوب 1367 بوده و مطابق این ماده قابل مجازات است. 2- بزه مذکور در فرض سوال با لحاظ این­که مطابق ماده 174 قانون آیین دادرسی دادگاه­های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب 1378 و بند " پ " ماده 105 قانون مجازات اسلامی 1392 دارای مرور زمان پنج ساله تعقیب بوده است در هر حال مشمول مرور زمان گردیده است.

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 105 ـ مرور زمان در صورتی تعقیب جرایم موجب تعزیر را موقوف می کند که از تاریخ وقوع جرم تا انقضای مواعد زیر تعقیب نشده یا از تاریخ آخرین اقدام تعقیبی یا تحقیقی تا انقضای این مواعد به صدور حکم قطعی منتهی نگردیده باشد: الف ـ جرایم تعزیری درجه یک تا سه با انقضای پانزده سال ب ـ جرایم تعزیری درجه چهار با انقضای ده سال پ ـ جرایم تعزیری درجه پنج با انقضای هفت سال ت ـ جرایم تعزیری درجه شش با انقضای پنج سال ث ـ جرایم تعزیری درجه هفت و هشت با انقضای سه سال. تبصره 1 ـ اقدام تعقیبی یا تحقیقی اقدامی است که مقامات قضایی در اجرای یک وظیفه قانونی از قبیل احضار جلب بازجویی استماع اظهارات شهود و مطلعان تحقیقات یا معاینه محلی و نیابت قضایی انجام می دهند. تبصره 2 ـ در مورد صدور قرار اناطه مرور زمان تعقیب از تاریخ قطعیت رای مرجعی که رسیدگی کیفری منوط به صدور آن است شروع می شود.

مشاهده ماده 105 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM