احتراما نظر به اینکه مطابق ماده 442 قانون آئین دادرسی کیفری استفاده محکوم¬علیه از امتیاز کسر مجازات تا یک چهارم میزان تعیین شده در رای مستلزم این است که مشارالیه پیش از پایان مهلت تجدیدنظرخواهی یا استرداد درخواست تجدیدنظرتقاضای تخفیف مجازات نیز تا قبل از پایان تجدیدنظرخواهی مطرح نماید در حالی که تعداد قابل توجهی از محکومین زندانی در لوایح ارسالی خود به دادگاه در مهلت تجدیدنظرخواهی صرفا مراتب تسلیم به رای را اعلام نموده و به دلایلی از جمله عدم آگاهی کافی از قوانین هیچ گونه تقاضای تخفیف مجازات مطرح نمی کنند و حتی در متن لوایح خود اشاره به ماده 442 قانون موصوف هم نمی نمایند و بعضا پس از انقضاء مهلت تجدیدنظرخواهی تقاضای دیگری جهت تخفیف مجازات ارسال می کنند که مورد پذیرش همکاران قضائی قرار نمی گیرد لذا مستدعی است اعلام فرمائید: 1-چنانچه محکوم علیه پیش از پایان مهلت تجدیدنظرخواهی صرفا مراتب تسلیم خود به رای صادره را اعلام نماید و هیچ گونه تقاضای تخفیف مجازات به صورت صریح یا ضمنی مانند تقاضای ماده 442 و. . مطرح نکند دادگاه صادرکننده حکم می تواند بر اساس آن و با اعمال ماده قانونی مزبور تا یک چهارم مجازات تعیین شده را کسر نماید؟ 2-اگر محکوم علیه پیش از پایان مهلت تجدیدنظرخواهی صرفا اعلام تسلیم به رای نماید ولی پس از پایان مهلت مذکور تقاضای تخفیف مجازات تعیین شده را به استناد تسلیم به رای اعلام شده قبلی و در اجرای ماده 442 تقدیم نماید دادگاه صادرکننده حکم باید از پذیرش آن امتناع کند؟ اطفا با توجه به تاثیر موضوع در تعیین تکلیف زندانیان و وجود اختلاف نظر میان شعب دادگاه ها و واحدهای اجرای احکام در ارائه پاسخ تسریع فرمائید.

اولا نظر به صراحت حکم مقرر در ماده ی 442 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 با الحاقات و اصلاحات بعدی و آمره بودن مقررات شکلی و موضوعیت داشتن آن از جمله شروط اعمال ماده موصوف تقاضای تخفیف مجازات از ناحیه محکوم است که کیفیت این تقاضا و چگونگی احراز و عبارات و اعمال مشعر بر آن با توجه به محتوای پرونده با مقام قضایی رسیدگی کننده است. ثانیا فلسفه ماده 442 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 جلوگیری از تجدید نظرخواهی های بی مورد است؛ چون اسقاط حق تجدید نظرخواهی تا زمانی ممکن است که شخص حق تجدیدنظرخواهی داشته باشد بنابراین اسقاط این حق و تقاضای تخفیف باید در مهلت اعتراض باشد اما در مورد استرداد تجدید نظرخواهی تا زمانی که پرونده در دادگاه صادرکننده حکم موجود است محکوم می تواند درخواست تجدید نظر خود را مسترد و تقاضای تخفیف نماید و پس از ارسال پرونده به مرجع تجدید نظر یا فرجام استرداد درخواست موجب تخفیف مجازات نخواهد بود و عبارت «با رجوع به دادگاه صادرکننده حکم» در ماده فوق الذکر موید این مطلب است. ضمنا اعمال ماده 442 قانون آیین دادرسی کیفری در هر صورت منوط به تقاضای تخفیف در مجازات از سوی محکوم است.