آیا با توجه به ماده 70 قانون آیین دادرسی کیفیر شخصی که در سن طفولیت به علت سانحه تصادف به حالت کما می رود و الان به سن 20 سالگی رسیده و در حالت بیهوشی است می توان برای وی قیم تعیین نمود یا ولایت پدر کماکان پا برجاست؟ یا اینکه دادگاه می بایست قرار توقیف دعوی صادر نماید و پرونده را جهت صدور حکم حجر نزد دادستان ارسال نماید و یا با توجه به سکوت قانونگذار به فقه مراجعه کرد و پدر را به عنوان قایم مقام ولی قهری پذیرفت همچنین آیا موارد حجر در قانون مدنی حصری است یا خیر؟

الف- نظر اکثریت کمیسیون آیین دادرسی مدنی: در خصوص فرض سوال که فردی بالغ به دلیل ضایعات مغزی در حالت کما می باشد با عنایت به هدف مقنن از وضع مقررات ماده 104 قانون امور حسبی که همانا تحت حمایت قرار دادن افراد ناتوان و بیمار است و اینکه در صورت بیماری و ناتوانی وقفه ای در امور آنان ایجاد نشود و از آنجائی که فردی که در حالت کما به سر می برد نمی تواند شخصا از دادگاه تقاضای تعیین امین نماید لذا تعیین امین توسط دادگاه با درخواست بستگان نزدیک فرد مزبور فاقد اشکال قانونی است و به هر حال مورد از موارد تعیین قیم نیست. نظر اقلیت : در فرضی که دادگاه احراز کند کما و بی هوشی نتیجه آسیب دیدگی یا از بین رفتن قشر مغز می باشد به دلیل زوال عقل باید قیم نصب کند. ب-اشخاص محجور در قانون از جمله در ماده 1207 قانون مدنی احصاء شده است.