نظریه مشورتی شماره 7/97/2996

نظریه مشورتی شماره 7/97/2996

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 7/97/2996


شماره نظریه:
7/97/2996

شماره پرونده:
97-186/1-2996

تاریخ نظریه:
1398/03/19

استعلام

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
1-دو عامل تشدیدکننده مجازات یعنی تعدد و تکرار هر دو حکم مقنن است و هر کدام شرایط و خصوصیات خاص خود را دارد و در فرض سوال که هر دو عامل تشدیدکننده مجازات وجود دارد باید هر دو در تشدید مجازات اعمال گردد و مجازات بر اساس مقررات هر دو عامل تشدید شود و نصی که فقط یکی از این دو مقررات (تعدد یا تکرار) باید اعمال گردد وجود ندارد. یعنی دادگاه مجازات هر یک از جرایم را بر اساس مقررات تعدد و تکرار تعیین و سپس مجازات اشد به مرحله اجرا گذاشته می شود و با توجه به عبارت «از حداکثر به اضافه نصف آن تجاوز نکند» و «حداکثر مجازات تا یک و نیم برابر» که به ترتیب در دو ماده 134 و 137 قانون مجازات اسلامی 1392 آمده دادگاه الزامی ندارد که حداکثر مجازات مقرر را (یک و نیم برابر) در اعمال تعدد و تکرار تعیین نماید. 2-ملاک تشدید مجازات به علت تکرار جرم ماده 137 قانون مجازات اسلامی 1392 است؛ بنابراین چنانچه فردی با داشتن سابقه محکومیت قطعی به یکی از مجازات های تعزیری از درجه یک تا شش از تاریخ قطعیت حکم تا حصول اعاده حیثیت یا شمول مرور زمان اجرای مجازات مرتکب چندین فقره جرم درجه یک تا شش دیگری هم گردد مجازات همه جرائم ارتکابی اخیر وی که از درجه یک تا شش هستند بر اساس ماده 137 قانون مزبور نیز تشدید می شود.

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 134 ـ در جرایم موجب تعزیر هرگاه جرایم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد دادگاه برای هر یک از آن جرایم حداکثر مجازات مقرر را حکم می کند و هرگاه جرایم ارتکابی بیش از سه جرم باشد مجازات هر یک را بیش از حداکثر مجازات مقرر قانونی مشروط به اینکه از حداکثر به اضافه نصف آن تجاوز نکند تعیین می نماید. در هر یک از موارد فوق فقط مجازات اشد قابل اجراء است و اگر مجازات اشد به یکی از علل قانونی تقلیل یابد یا تبدیل یا غیرقابل اجراء شود مجازات اشد بعدی اجراء می گردد. در هر مورد که مجازات فاقد حداقل و حداکثر باشد اگر جرایم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد تا یک چهارم و اگر جرایم ارتکابی بیش از سه جرم باشد تا نصف مجازات مقرر قانونی به اصل آن اضافه می گردد. تبصره 1 ـ در صورتیکه از رفتار مجرمانه واحد نتایج مجرمانه متعدد حاصل شود طبق مقررات فوق عمل می شود. تبصره 2 ـ در صورتی که مجموع جرایم ارتکابی در قانون عنوان مجرمانه خاصی داشته باشد مقررات تعدد جرم اعمال نمی شود و مرتکب به مجازات مقرر در قانون محکوم می گردد. تبصره 3 ـ در تعدد جرم در صورت وجود جهات تخفیف دادگاه می تواند مجازات مرتکب را تا میانگین حداقل و حداکثر و چنانچه مجازات فاقد حداقل و حداکثر باشد تا نصف آن تقلیل دهد. تبصره 4 ـ مقررات تعدد جرم در مورد جرایم تعزیری درجه های هفت و هشت اجراء نمی شود. این مجازات ها با هم و نیز با مجازات های تعزیری درجه یک تا شش جمع می گردد.

مشاهده ماده 134 قانون مجازات اسلامی

ماده 137 ـ هر کس به موجب حکم قطعی به یکی از مجازات های تعزیری از درجه یک تا شش محکوم شود و از تاریخ قطعیت حکم تا حصول اعاده حیثیت یا شمول مرور زمان اجرای مجازات مرتکب جرم تعزیری درجه یک تا شش دیگری گردد به حداکثر مجازات تا یک و نیم برابر آن محکوم می شود.

مشاهده ماده 137 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM