ماده 607 ـ از بین بردن دو لب دیه کامل و هر یک نصف دیه کامل دارد و دیه از بین بردن مقداری از لب به نسبت تمام لب محاسبه می شود. تبصره ـ حدود لب بالا از نظر عرض مقداری است که لثه را می پوشاند و به دو روزنه و دیواره بینی متصل و طول آن همان طول دهان است و حدود لب پایین از نظر عرض مقداری است که لثه را می پوشاند و طول آن همان طول دهان است. حاشیه گونه ها جزء لب ها محسوب نمی شود.
مشاهده ماده 607 قانون مجازات اسلامیماده 7 ـ در تمام مراحل دادرسی کیفری رعایت حقوق شهروندی مقرر در «قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی مصوب 15/2/1383» از سوی تمام مقامات قضایی ضابطان دادگستری و سایر اشخاصی که در فرآیند دادرسی مداخله دارند الزامی است. متخلفان علاوه بر جبران خسارات وارده به مجازات مقرر در ماده (570) قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات های بازدارنده) مصوب 2/3/1375 محکوم می شوند مگر آنکه در سایر قوانین مجازات شدیدتری مقرر شده باشد. (اصلاحی 24/03/1394)
مشاهده ماده 7 قانون آیین دادرسی کیفریماده 70 ـ در صورت امکان به محکوم یک اتاق با وسایل لازم داده می شود و هرگاه محکومان بطور دسته جمعی نگهداری شوند باید منتهای کوشش و دقت را در انتخاب افراد یک گروه از حیث تناسب سن و جهات دیگر بویژه به هنگام خواب به عمل آورده و در شب بازدید و نظارت بیشتری درباره آنان اعمال گردد. برای محکومانی که حسب دستور مقام های قضایی صلاحیت دار می بایست بطور جداگانه نگهداری شوند باید اتاقی با امکانات لازم در نظر گرفته شود.
مشاهده ماده 70 آیین نامه اجرایی سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشورماده 71 ـ لوازم آسایشگاه برای هر محکوم عبارت است از: تختخواب تشک بالش دوتخته پتو ملحفه برای پتو تشک و بالش (تغییر محل این لوازم در آسایشگاه به دلخواه محکوم ممنوع است).
مشاهده ماده 71 آیین نامه اجرایی سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشورماده 170 ـ مقید نمودن محکوم و متهم به دستبند به منظور کنترل و جلوگیری از خودزنی ایذاء و آزار دیگران ایراد خسارت به اموال و ممانعت از فرار وی به هنگام اعزام و بدرقه برابر نظریه رییس موسسه یا زندان و در غیاب وی بالاترین مقام مسئول در موسسه یا زندان مجاز میباشد.
مشاهده ماده 170 آیین نامه اجرایی سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشوراصل 39 ـ هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم قانون دستگیر بازداشت زندانی یا تبعید شده به هر صورت که باشد ممنوع و موجب مجازات است.
مشاهده ماده 39 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران