با توجه به ماده 25 قانون حمایت خانواده مصوب91 و ماده 8 آئین نامه آن اگر زوجین دادخواست طلاق توافقی به دادگاه ارائه و دادگاه در جلسه فوق العاده اظهارات و موارد توافق را اخذ و آنها را به مرکز مشاوره معرفی نماید لیکن زوجین به مرکز مشاور نروند و نظر مرکز مشاوره را به دادگاه ارائه ننمایند آیا دادگاه می تواند با توجه به اخذ اظهارات قبلی گواهی عدم امکان سازش صادر نماید؟ یا اینکه دادگاه بایستی در این صورت دادخواست را رد نماید؟ تکلیف دادگاه در این صورت چیست و دادگاه چه کارهایی باید انجام دهد و چه رایی صادر نماید.

مراجعه به مشاوره در طلاق های توافقی قائم به شخص است و قابل توکیل نیست؛ زیرا مفروض آن است که قانون گذار با پیش بینی نقش مشاور خانواده در دعاوی طلاق در مقام آن بوده تا با مداخله مشاور و استماع نظر و پیشنهادهای وی از سوی زوجین نسبت به حل اختلافات فی ما بین انصراف ایشان از طلاق را تسهیل نماید و مستفاد از ماده 19 قانون حمایت خانواده 1391 و تبصره آن مقنن نظر مرکز مشاوره خانواده را نظر کارشناسی تلقی کرده و جلب نظر کارشناسی یاد شده نیز برابر ماده 25 قانون یاد شده جزو تکالیف دادگاه است و دادگاه بدون انجام آن نمی تواند در ماهیت رای دهد لذا چنانچه در فرض سوال یکی از زوجین از مراجعه به مرکز مشاوره استنکاف کند حسب مورد زوجین یا وکلای ایشان در اثنای دادرسی می توانند تقاضای ادامه رسیدگی بر اساس فرآیند مربوط به طلاق غیرتوافقی را مطرح کنند که در این صورت دادگاه با عنایت به ماده 8 قانون حمایت خانواده 1391 برابر مواد 27 و 28 این قانون رفتار می کند.