نظریه مشورتی شماره 1990/96/7

نظریه مشورتی شماره 1990/96/7

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 1990/96/7


شماره نظریه:
1990/96/7

شماره پرونده:
1393-1/168-95

تاریخ نظریه:
1396/08/27

استعلام
1-آیا لازم است که قاضی به متهم تفهیم اتهام نماید و آخرین دفاع اخذ نماید یا نیازی به تفهیم اتهام نمی باشد؟ 2- هر گاه طفل پدرو مادرش حضور نداشته و دسترسی به آنان نباشد مانند افاغنه که پدر و مادر متهم در افغانستان به سر می¬برند تکلیف دادگاه درخصوص ماده 412 قانون آیین دادرسی کیفری درخصوص دعوت ازوالدین چه می باشد؟/

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
1-در جرایم تعزیری در خصوص متهمان مشمول ماده 88 قانون مجازات اسلامی 1392 یعنی افراد بین 9 تا 15 سال تمام شمسی با توجه به اینکه سیاست مقنن نسبت به این افراد حمایتی و غیرکیفری است و اساسا نسبت به ایشان تصمیمات و اقدامات مرجع قضایی (دادگاه ویژه اطفال و نوجوانان) به صورت حکم نمی¬باشد و محکومیت به کیفر منتفی و صرفا اقدامات تامینی و تربیتی است بنابراین مقررات احضار جلب و تفهیم اتهام و آخرین دفاع که نسبت به اشخاص بالاتر از 15 سال تمام شمسی اعمال می¬گردد نسبت به ایشان ساری و جاری نیست. 2- ابلاغ وقت رسیدگی به والدین یا سرپرست قانونی طفل یا نوجوان بر اساس ماده 412 قانون آئین دادرسی کیفری 1392 هنگامی ممکن است که طفل یا نوجوان دارای والدین یا سرپرست قانونی است و مرجع قضایی در جریان تحقیقات مقدماتی طفل یا نوجوان را به آن ها سپرده است (طبق صدر مقررات ماده 287 قانون یاد شده). در غیر این صورت (یعنی در صورت فقدان یا عدم دسترسی یا امتناع از پذیرش آنان) نیازی به ابلاغ وقت رسیدگی نیست و رسیدگی نیز بدون حضور آنان صورت می گیرد. /

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 412 ـ دادگاه اطفال و نوجوانان وقت جلسه رسیدگی را تعیین و به والدین اولیاء یا سرپرست قانونی طفل یا نوجوان وکیل وی و دادستان و شاکی ابلاغ می کند. تبصره 1 ـ هرگاه در موقع رسیدگی سن متهم هجده سال و یا بیشتر باشد وقت دادرسی به متهم یا وکیل او ابلاغ می شود. تبصره 2 ـ در جرایم تعزیری درجه شش هفت و هشت و همچنین در جرایم تعزیری که مجازات قانونی آنها غیر از حبس است هرگاه متهم و والدین یا سرپرست قانونی او و همچنین درصورت داشتن وکیل وکیل او حاضر باشند و درخواست رسیدگی نمایند و موجبات رسیدگی نیز فراهم باشد دادگاه می تواند بدون تعیین وقت رسیدگی و اتخاذ تصمیم نماید.

مشاهده ماده 412 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 88 ـ درباره اطفال و نوجوانانی که مرتکب جرایم تعزیری می شوند و سن آنها در زمان ارتکاب نه تا پانزده سال تمام شمسی است حسب مورد دادگاه یکی از تصمیمات زیر را اتخاذ می کند: الف ـ تسلیم به والدین یا اولیاء یا سرپرست قانونی با اخذ تعهد به تادیب و تربیت و مواظبت در حسن اخلاق طفل یا نوجوان تبصره ـ هرگاه دادگاه مصلحت بداند می تواند حسب مورد از اشخاص مذکور در این بند تعهد به انجام اموری از قبیل موارد ذیل و اعلام نتیجه به دادگاه در مهلت مقرر را نیز اخذ نماید: 1 ـ معرفی طفل یا نوجوان به مددکار اجتماعی یا روانشناس و دیگر متخصصان و همکاری با آنان 2 ـ فرستادن طفل یا نوجوان به یک موسسه آموزشی و فرهنگی به منظور تحصیل یا حرفه آموزی 3 ـ اقدام لازم جهت درمان یا ترک اعتیاد طفل یا نوجوان تحت نظر پزشک 4 ـ جلوگیری از معاشرت و ارتباط مضر طفل یا نوجوان با اشخاص به تشخیص دادگاه 5 ـ جلوگیری از رفت و آمد طفل یا نوجوان به محل های معین ب ـ تسلیم به اشخاص حقیقی یا حقوقی دیگری که دادگاه به مصلحت طفل یا نوجوان بداند با الزام به انجام دستورهای مذکور در بند (الف) در صورت عدم صلاحیت والدین اولیاء یا سرپرست قانونی طفل یا نوجوان و یا عدم دسترسی به آنها با رعایت مقررات ماده (1173) قانون مدنی تبصره ـ تسلیم طفل به اشخاص واجد صلاحیت منوط به قبول آنان است. پ ـ نصیحت به وسیله قاضی دادگاه ت ـ اخطار و تذکر و یا اخذ تعهد کتبی به عدم تکرار جرم ث ـ نگهداری در کانون اصلاح و تربیت از سه ماه تا یک سال در مورد جرایم تعزیری درجه یک تا پنج تبصره 1 ـ تصمیمات مذکور در بندهای (ت) و (ث) فقط درباره اطفال و نوجوانان دوازده تا پانزده سال قابل اجراء است. اعمال مقررات بند (ث)در مورد اطفال و نوجوانانی که جرایم موجب تعزیر درجه یک تا پنج را مرتکب شدهاند الزامی است. تبصره 2 ـ هرگاه نابالغ مرتکب یکی از جرایم موجب حد یا قصاص گردد درصورتی که از دوازده تا پانزده سال قمری داشته باشد به یکی از اقدامات مقرر در بندهای (ت) و یا (ث) محکوم می شود و در غیر این صورت یکی از اقدامات مقرر در بندهای (الف) تا (پ) این ماده در مورد آنها اتخاذ می گردد. تبصره 3 ـ در مورد تصمیمات مورد اشاره در بندهای (الف) و (ب) این ماده دادگاه اطفال و نوجوانان می تواند با توجه به تحقیقات به عمل آمده و همچنین گزارش های مددکاران اجتماعی از وضع طفل یا نوجوان و رفتار او هر چند بار که مصلحت طفل یا نوجوان اقتضاء کند در تصمیم خود تجدیدنظر نماید.

مشاهده ماده 88 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM