شخص «الف» اسکرین شات یا پرینتی از صفحه واتساپ گوشی خود ارائه داده که نشان می دهد با واتساپی با عکس شخص «ب» و به نام شخص «ب» فیلم مستهجن برای «الف» ارسال شده است. شخص «ب» منکر این اتهام شده و ادعا می کند که «الف» این واتساپ را با شماره دیگری ساخته و عکس وی را نیز بر روی آن قرار داده و شماره مذکور را در گوشی خود به نام «ب» ذخیره کرده و برای خود فیلم ارسال کرده تا او را به ارسال فیلم مستهجن متهم کند. با توجه به عدم اقرار متهم و عدم دسترسی به سرور اصلی واتساپ و در نتیجه عدم دسترسی به سرور اصلی واتساپ و عدم امکان بررسی صحت موضوع آیا می¬توان صرفا با وجود چنین پرینتی شخص «ب» را مستند به تبصره 2 ماده 742 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) محکوم کرد؟

قانونا حکم به مجازات با توجه به دلایل موجود در پرونده و احراز ارتکاب بزه از ناحیه متهم صادر می شود؛ بنابراین اگر با تحقیقات لازم و کافی دلایل ارتکاب بزه تحصیل نشود طبق ماده 4 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و اصل سی و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اصل برائت جاری است و تشخیص کفایت دلایل برای احراز بزه با قاضی رسیدگی کننده است.