چنانچه محکوم¬له در کلاسه اجرائی اعلام نمایند محکوم¬علیه نزد شخص ثالث مطالباتی دارد و در این راستا مطابق ماده 87 قانون اجرای احکام مدنی اخطاریه از طریق واحد ابلاغ به شخص ثالث ابلاغ گردد و مشارالیه برابر ماده 91 و تکلیف مقرر درماده مذکور عمل ننماید و مدت منقضی گردد آیا می¬توان عدم پاسخ را به منزله وجود مال نزد وی تلقی نمود و به استناد ماده 94 همان قانون به میزان وجه مزبور از اموال و دارایی او توقیف نمود یا اینکه محکوم¬له صرفا می¬تواند مطابق ماده 92 با تقدیم دادخواست در مراجع صالح نسبت به اثبات وجود مال نزد شخص ثالث و مطالبه خسارت اقدام نماید و آیا در این فرض خسارت شامل اصل هم می¬شود یا خیر.

ماده 94 قانون اجرای احکام مدنی ناظر به حالتی است که وجود وجه نقد یا طلب حال نزد ثالث مورد اختلاف نباشد و ثالث به رغم پذیرش وجود وجه نقد یا طلب نزد خود از تادیه آن امتناع نماید که در این حالت نیازی به طرح دعوا از سوی محکوم¬له علیه ثالث نمی¬باشد و اجرای احکام برابر این ماده راسا نسبت به توقیف اموال ثالث به میزان وجه مزبور از دارایی او توقیف می¬کند و موضوع ماده 92 یاد شده منصرف از این فرض است. بنابراین هرگاه برابر صدر ماده 92 مزبور شخص ثالث به تکلیف مقرر در ماده 91 عمل نکند و موجب خسارت شود محکوم¬له می¬تواند برای جبران خسارت به دادگاه صلاحیت دار مراجعه نماید. در این حالت با طرح دعوا از سوی محکوم¬له دادگاه باید همه ارکان مسوولیت مدنی را برابر قواعد عام مربوط احراز کند و از جمله احراز کند که شخص ثالث به رغم آنکه در زمان دریافت اخطار موضوع ماده 91 به محکوم¬علیه مدیون بوده است به وظیفه قانونی خود عمل نکرده و موجب خسارت شده است که در صورت احراز این امر خسارت مورد مطالبه اعم از خسارات قانونی مانند خسارت تاخیر تادیه و اصل طلب است