1 و 4) با توجه به صراحت ذیل ماده ی 267
قانون آیین دادرسی کیفری 1392 مبنی بر ملغی الاثر شدن قرار های تامین و نظارت قضایی پس از موافقت دادستان با قرار نهایی صادره از طرف مقام تحقیق در فرض سوال قرارهای مذکور صادره توسط بازپرس و یا دادیاری که امر تحقیق به وی ارجاع شده تا زمانی که به تایید دادستان نرسیده است به قوت خود باقی است اما در فرضی که دادیار جانشین دادستان باشد و امر تحقیق را نیز عهددار باشد و قرار نهایی را صادر کند از آن جا که در این حالت نیاز به تایید دادستان و یا دادیار دیگری نخواهد بود با صدور قرار نهایی توسط وی قرار تامین و نظارت قضایی نیز ملغی الاثر می شود و از حیث الغای اثر بین قرار های نهایی صادره از طرف مقام تحقیق اعم از دادیار یا بازپرس تفاوتی نیست و رفع اثر از قرارهای تامین و نظارت قضایی به دلالت مواد 267 و 276 قانون مارالذکر منوط به قطعیت قرار منع یا موقوفی تعقیب صادره از طرف مقام تحقیق نیست. 2) با فراهم شدن موجبات الغای اثر از قرار تامین و نظارت قضایی به شرح مذکور در پاسخ سوال 1 و 4 از قرار تامین و نظارت قضایی رفع اثر می گردد و بازداشت یا عدم بازداشت متهم تاثیری در الغای اثر از قرار تامین و نظارت قضایی نخواهد داشت و عبارت "متهم بلافاصله آزاد می شود" مذکور در ماده ی 267 قانون صدرالذکر نتیجه ی انتفای قرار تامین و نظارت قضایی است. تبصره ی ماده ی 251 قانون موصوف موید این استنباط و در همین راستا است. 3) باتوجه به ماده 267
قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 درصورت موافقت با قرار موقوفی و منع تعقیب بازپرس مراتب را به طرفین ابلاغ می کند و در این صورت قرار تامین و قرار نظارت قضائی ملغی می گردد. لذا در مواد 274 و 276 این قانون آمده است؛ درصورت نقض قرار منع تعقیب و موقوفی تعقیب و صدور قرار جلب به دادرسی توسط دادگاه بازپرس مکلف است متهم را احضار و موضوع اتهام را به او تفهیم کند و با اخذ آخرین دفاع وتامین مناسب از وی پرونده را به دادگاه ارسال نماید. بنابراین پس از نقض قرار منع و موقوفی تعقیب و صدور قرار جلب به دادرسی تفهیم مجدد اتهام و صدور قرار تامین مناسب از سوی دادسرا ضرورت دارد.