1- مستفاد از مواد 302 304 315 427 428 , قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 و اصلاحات و الحاقات بعدی ملاک تعیین صلاحیت دادگاههای کیفری مجازات قانونی جرم است و نه عوامل مشدده و یا مخففه مجازات؛ بنابراین تخفیف مجازات به واسطه ی نوجوان بودن مرتکب جرم تاثیری در تغییر صلاحیت دادگاه کیفری که به موجب قانون صالح به رسیدگی به جرایم یاد شده براساس (نوع جرم و یا درجه آن) می­باشد ندارد و لذا در فرض سوال انجام مرحله ی تحقیقات مقدماتی بر عهده ی دادسرا است. خلاف اصل بودن انجام مرحله ی تحقیقات مقدماتی توسط دادگاه و تمسک به اصل و موارد قدر متیقن در صورت حدوث شک در موضع موید این استدلال است. 2- با عنایت به این که حسب تصریح ذیل ماده 22 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 درحوزه قضایی هر شهرستان در معیت دادگاه­های آن حوزه دادسرای عمومی و انقلاب تشکیل می­گردد و صدور قرار عدم صلاحیت از سوی دادگاه­ به شایستگی دادسرایی که در معیت آن است و برعکس موضوعیت ندارد؛ لذا اختلاف درصلاحیت نیز بین دادسرا و دادگاه یک حوزه قضایی منتفی است. درخصوص جرائم تعزیری درجه 7 و8 چنانچه پرونده در دادسرا مطرح باشد بدون دخالت دادسرا و صرفا طی دستوری پرونده به دادگاه ذیصلاح ارسال می­گردد و مورد از موارد صدور قرار عدم صلاحیت نیست. همچنین درصورتی که دادگاه پرونده­ای را از جمله جرائمی تشخیص دهد که رسیدگی به آن باید در مرحله مقدماتی در دادسرا صورت پذیرد در این صورت به دستور دادگاه پرونده به دادسرا ارسال می­گردد و دادسرا باید طبق نظر دادگاه اقدام نماید.