نظریه مشورتی شماره 472/96/7

نظریه مشورتی شماره 472/96/7

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 472/96/7


شماره نظریه:
472/96/7

شماره پرونده:
69-861/1-26

تاریخ نظریه:
1396/02/30

استعلام
1-در صورتی که دادنامه غیابی به صورت قانونی و نه واقعی به محکوم علیه ابلاغ شده باشد و پس از مواعد واخواهی و تجدید نظر محکوم علیه جلب به دادگاه اعزام گردیده آیا دادگاه موظف است بدوا نسبت به اعتراض واخواه وفق ماده 432 قانون آیین دادرسی کیفری اقدام نماید یا صرفا به لحاظ اینکه دادنامه به صورت قانونی ابلاغ شده است نسبت به تعیین وقت رسیدگی و ورود در ماهیت اقدام کند 2-و چنانچه وفق ماده 432 اقدام و قرار رد واخواهی صادر و مورد اعتراض واخواه قرار نگیرد دادنامه اصراری قطعیت یافته تلقی می یابد

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
با توجه به تصریح ماده 407 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و لحاظ تبصره 2 ماده 406 قانون مذکور و با فرض ابلاغ قانونی دادنامه غیابی به محکوم علیه و واخواهی مطروحه از سوی وی دادگاه مکلف به تعیین وقت رسیدگی و دعوت از طرفین می باشد و موضوع از شمول ماده 432 قانون فوق الذکر خارج است. 2- با توجه به آنچه در پاسخ سوال یک بیان شد پاسخ به این سوال منتفی است.

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 432 ـ هرگاه تقاضای تجدید نظر یا فرجام خارج از مهلت مقرر تقدیم شود و درخواست‏کننده عذر موجهی عنوان کند دادگاه صادر کننده رای ابتداء به عذر او رسیدگی می نماید و در صورت موجه شناختن آن قرار قبولی درخواست و در غیر اینصورت قرار رد آن را صادر می کند. جهات عذر موجه همان است که در ماده (178) این قانون مقرر شده است.

مشاهده ماده 432 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 407 ـ دادگاه پس از واخواهی با تعیین وقت رسیدگی طرفین را دعوت می کند و پس از بررسی ادله و دفاعیات واخواه تصمیم مقتضی اتخاذ می نماید. عدم حضور طرفین یا هر یک از آنان مانع رسیدگی نیست.

مشاهده ماده 407 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM