در دعوایی خواهان به علت ایراد صدمه به چشم راست خود در زمان طفولیت صغیر 8 ساله مطالبه دیه علیه دو نفر مطرح نموده است با توجه به اینکه موضوع مربوط به سال 1383 می باشد که دو طفل در حال بازی کردن موجب ورود صدمه از سوی یکی از آنها که صغیر بوده به دیگری میشود و در آن زمان با تشکیل پرونده کیفری موضوع پیگیری می گردد لکن ظاهرا با اعلام رضایت ولی قهری شاکی پرونده با صدور قرار موقوفی تعقیب مختومه می گردد حال پس از گذشت 12 سال شخص مصدوم که در حال حاضر چشم راست وی بینایی خودش را کاملا از دست داده است مطالبه دیه علیه هر دو نفر متهم و ولی قهری وی عاقله را مطرح نموده است سوال: به فرض احراز ادعای خواهان و صدور رای چه شخصی مسئولیت پرداخت دیه را خواهد داشت آیا متهم که در زمان وقوع جرم صغیر بوده و عاقله مسوولیت داشته باید دیه را بپردازد و از لحاظ قانونی و حقوقی مسول است؟ یا عاقله بایستی محکوم گردد پدر متهم؟ لازم به یاد آوری است پرونده کیفری کلا معدوم و امحا گردیده است و هیچ مستندی از پرونده موصوف وجود ندارد

در فرض سوال چنانچه ثابت شود که از بین رفتن بینایی چشم راست خواهان ناشی از همان جنایتی است که 12 سال پیش از ناحیه طفلی که در حال حاضر کبیر است به او وارد شده و این صدمه مشمول گذشت ولی قهری وی در آن زمان (به لحاظ صغیر بودن مجنی¬علیه) نبوده است استحقاق مطالبه دیه آن را دارد و به لحاظ آنکه مرتکب نیز زمان وقوع جنایت صغیر بوده طبق بند ب ماده 292 قانون مجازات اسلامی1392 جنایت او خطای محض محسوب و با توجه به مواد 463 و 467 قانون مزبور مسئولیت پرداخت دیه به عهده عاقله او در زمان وقوع جنایت است و چون مسئولیت عاقله در پرداخت دیه در فرض استعلام مرتبط به زمان صغر صغیر و تاریخ ارتکاب جرم است لذا کبیرشدن مرتکب تاثیری در مسئولیت عاقله ندارد./