ضرب و جرح عمدی منجر به کبودی

تیراندازی در اماکن مسکونی

رضایت مجنی علیه در قتل

1-چنانچه جنون مرتکب جنایت (عمدی یا غیر عمدی ) حین ارتکاب جرم اثبات گردد: اولا اگر جنایت ارتکابی غیر عمدی (شبه عمد یا خطئی )باشد طبق ماده 202 وتبصره 2 آن از قانون آئین دادرسی کیفری 1392 تکلیف دادسرا چیست ؟آیا می بایست برای متهم قرار موقوفی تعقیب صادر نمود وپرونده را در صورت تقاضای اولیاء دم برای پرداخت دیه از سوی عاقله به دادگاه ارسال نمود یا با توجه به تبصره 2 ماده 202 قانون یاد شده اقدام دیگری متصور است؟ ثانیا:آیا اقرا متهم یاد شده به جنایت ارتکابی (عمدی یا غیر عمدی) در خالت افاقه نافذ است؟ واگر نافذ است آیا دادسرا می بایست برای احراز اینکه متهم مشمول قسمت اخیر ماده 463 قانون مجازات اسلامی 1392 میگردد یا خیر تا حصول افاقه در انتظار باشد؟و ایضا اگر اقرا نافذ است آیا باید اتهام به متهم تفهیم گردد و با صدور قرار تامین وکیفر خواست پرونده به دادگاه ارسال گردد ؟ 2- آیا در اجرای قسمت اخیر ماده 503 قانون آئین دادرسی کیفری 1392 میتوان مجازات فرد مجنون را به مجازاتهای مقرر در بندهای الف وب ماده 529 این قانون تبدیل نمود؟ 3- آیا جنون مرتکب پس از صدور حکم قطعی مانع از اجرای حکم محکومیت به پرداخت دیه است؟در صورتی که مانع از اجرای حکم نیست آیا مشمول ماده 540 قانون آئین دادرسی میگردد یا خیر؟ 4- آیا قسمت اخیر تبصره 1 ماده قانون مجازات اسلامی با تبصره 2 ماده 13 قانون آئین دادرسی کیفری 1392 نسخ کیفری 1392 گردیده است؟ چنانچه آن مرجع عقیده بر عدم نسخ وجمع این دو مقرره دارد

شخصی با تهیه مقدمات و وسایل ارتکاب جرم مرتکب قتل چهار نفر با سلاح گرم شده است. پزشکی قانونی اعلام کرده مرتکب قبل و بعد از ارتکاب جرم و در حال حاضر سالم است لکن در حین ارتکاب جرم فاقد قوه تمیز بوده است. مرتکب پس از ارتکاب جرم صحنه جرم را در محل حادثه بازسازی و تشریح و اقرار به ارتکاب جرم کرده است. حال با فرض اثبات جنون حین ارتکاب جرم و اقرار به آن آیا در خصوص اتهام انتسابی برابر ماده 202 قانون آیین دادرسی کیفری باید قرار موقوفی تعقیب صادر و پرونده در اجرای ماده 85 قانون مذکور جهت صدور رای به پرداخت دیه توسط مرتکب به دادگاه ارسال شود یا این که با توجه به اقرار وی به قتل و این که مسوولیت پرداخت دیه به عهده وی است قتل خطای محض محسوب می شود و پرونده باید با صدور قرار جلب به دادرسی و کیفرخواست تحت عنوان قتل خطای محض به دادگاه ارسال شود.

الف- 1- شخصی مرتکب بزه ایراد جرح با چاقو نسبت به آقای «الف» می شود. پزشکی قانونی اعلام می کند نامبرده در هنگام ارتکاب جرم اختلال روانی داشته و فاقد مسئولیت کیفری بوده است. در مورد جنبه عمومی جرم و دیه چگونه و مستند به کدام مواد اتخاذ تصمیم می شود؟ 2- چنانچه تنها دلیل اثباتی بر ارتکاب جرم توسط مجنون اقرار وی باشد و احراز نشود که اقرار وی در حالت افاقه است دیه به عهده چه کسی است؟ 3- چنانچه در حالت افاقه اقرار به ارتکاب جرم در حالت جنون کند چه کسی مسئول پرداخت دیه است و در هر صورت نحوه اقدام دادسرا و دادگاه چگونه خواهد بود؟ ب- با توجه به ماده 7 قانون مسئولیت مدنی رفتن به سراغ اموال مجنون در پرونده کیفری چگونه خواهد بود.

در دعوایی خواهان به علت ایراد صدمه به چشم راست خود در زمان طفولیت صغیر 8 ساله مطالبه دیه علیه دو نفر مطرح نموده است با توجه به اینکه موضوع مربوط به سال 1383 می باشد که دو طفل در حال بازی کردن موجب ورود صدمه از سوی یکی از آنها که صغیر بوده به دیگری میشود و در آن زمان با تشکیل پرونده کیفری موضوع پیگیری می گردد لکن ظاهرا با اعلام رضایت ولی قهری شاکی پرونده با صدور قرار موقوفی تعقیب مختومه می گردد حال پس از گذشت 12 سال شخص مصدوم که در حال حاضر چشم راست وی بینایی خودش را کاملا از دست داده است مطالبه دیه علیه هر دو نفر متهم و ولی قهری وی عاقله را مطرح نموده است سوال: به فرض احراز ادعای خواهان و صدور رای چه شخصی مسئولیت پرداخت دیه را خواهد داشت آیا متهم که در زمان وقوع جرم صغیر بوده و عاقله مسوولیت داشته باید دیه را بپردازد و از لحاظ قانونی و حقوقی مسول است؟ یا عاقله بایستی محکوم گردد پدر متهم؟ لازم به یاد آوری است پرونده کیفری کلا معدوم و امحا گردیده است و هیچ مستندی از پرونده موصوف وجود ندارد

مسئولیت پرداخت دیه در فرض مجنون بودن یا عاقل نبودن عاقله

تشخیص مباشرت و تسبیب در جنایت

مسئولیت تولیدکننده مواد غذایی نسبت به فوت مصرف کننده آن

بررسی اعمال ماده 696 قانون مجازات اسلامی در مورد نوجوان نابالغ

قتل عمدی بر مبنای رفتار میانجی در نزاع دو نفره

مسئول پرداخت دیه در جنایات شبه عمدی افراد نابالغ

تعیین نوع قتلی که دو برادر هنگام نزاع با چاقو مادر خود را که قصد جدا کردن آن دو را داشته به قتل رسانده اند

فوت به خاطر مصرف مواد مخدر با موضوع قتل شبه عمد