نظریه مشورتی شماره 2759/95/7

نظریه مشورتی شماره 2759/95/7

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 2759/95/7


شماره نظریه:
2759/95/7

شماره پرونده:
1918-1/168-95

تاریخ نظریه:
1395/10/28

استعلام
آیا ملاک در تعیین محل زندانی جهت اجرای تبصره 3 ماده 513 ق. آ. د ک با عنایت به فلسفه وضع این ماده محل اقامتی است که محکوم علیه در پرونده ابتدایی ذکر نموده یا محل اقامتی که هم اکنون زندانی به عنوان محل اقامت خود و خانواده اش اعلام می کند؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
با لحاظ ماده 1002 قانون مدنی مصوب 1307 و اصلاحات و الحاقات بعدی و تبصره یک ماده 234 آیین نامه اجرایی سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور مصوب 1384 و عنایت به اینکه فلسفه وضع مقررات تبصره 3 ماده 513 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 ایجاد تسهیلات برای زندانی و خانواده وی می باشد بنابراین منظور از محل اقامت محکوم به حبس در تبصره 3 ماده 513 قانون اخیر الذکر محلی است که علی الاصول محکوم علیه و اعضای خانواده وی (به صورت مستمر) در آن جا سکونت دارند ولذا صرف اعلام نشانی محل دیگری توسط زندانی در پرونده محاکماتی مانع از برخورداری زندانی و خانواده وی از تسهیلات مقرر قانونی نمی باشد.

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 1002 - اقامتگاه هر شخصی عبارت از محلی است که شخص در آن جا سکونت داشته و مرکز مهم امور او نیز در آن جا باشد. اگر محل سکونت شخصی غیر از مرکز مهم امور او باشد مرکز امور او اقامتگاه محسوب است. اقامتگاه اشخاص حقوقی مرکز عملیات آن ها خواهد بود.

مشاهده ماده 1002 قانون مدنی

ماده 513 ـ اشخاص محکوم به حبس با ذکر مشخصات کامل نوع جرم میزان محکومیت ایام بازداشت قبلی و مرجع صادرکننده حکم در برگه مخصوص برای تحمل کیفر به زندان همان حوزه قضایی یا نزدیک ترین حوزه قضایی آن استان حسب مورد به همراه مامور بدرقه زن و یا مرد و با رعایت موازین مراقبتی اعزام و معرفی می شوند. تبصره 1 ـ زندان ها به زندان بسته نیمه باز مراکز حرفه آموزی و اشتغال و مراکز اقدامات تامینی و تربیتی از جمله کانون اصلاح و تربیت برای اطفال و نوجوانان تقسیم می شود. تبصره 2 ـ به جز مواردی که در قانون یا در حکم دادگاه تصریح شده است محکومان با توجه به نوع و مدت محکومیت پیشینه و شخصیت شان بر اساس تصمیم شورای طبقهبندی و تایید قاضی اجرای احکام در یکی از بخشهای فوق نگهداری می شوند. تبصره 3 ـ در صورتی که محل اقامت محکوم به حبس خارج از حوزه دادگاه صادرکننده حکم باشد نامبرده برای تحمل ادامه حبس به زندان محل اقامت خود منتقل می شود؛ مگر اینکه این امر موجب مفسده باشد که در این صورت با تشخیص قاضی صادرکننده رای قطعی به نزدیک ترین زندان به محل اقامت خود منتقل می شود. هزینه انتقال از محل اعتبارات قوه قضاییه پرداخت می شود.

مشاهده ماده 513 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 234 ـ انتقال محکوم از حوزه قضایی محل صدور و اجرای حکم به حوزه قضایی دیگر مستلزم موافقت دادستان مربوط و مدیرکل مبدا و مقصد خواهد بود. تبصره 1 ـ سازمان باید ترتیبی اتخاذ نماید که محکومان با درخواست شخصی در نزدیکترین زندان محل سکونت خانواده خود تحمل کیفر نمایند بدیهی است مراجع قضایی نیز در این مورد اقدام های لازم را برای اعطای نیابت قضایی معمول خواهند داشت. تبصره 2 ـ پس از انتقال محکوم به زندان جدید کلیه امور قضایی و اجرایی بعدی به عهده دادستان حوزه قضایی موسسه یا زندان جدید خواهد بود. بدیهی است قاضی مجری حکم مبدا به دادستان یا قاضی مجری حکم مقصد نیابت قضایی اعطا خواهد کرد. تبصره 3 ـ محکوم یا خانواده او می توانند تقاضای خود را در مورد انتقال به رییس زندان مقصد و یا مبدا تقدیم نموده تا بنابر مفاد این ماده عمل شود در اینصورت هزینه های متعلقه به عهده محکوم است. تبصره 4 ـ در صورت تراکم بیش از حد جمعیت کیفری در یک زندان یا بروز حوادثی نظیر زلزله و آتش سوزی یا ابتلاء به بیماری های واگیردار و حاد و یا وضعیت خاص معیشتی و خانوادگی محکوم رئیس سازمان می تواند نسبت به انتقال محکومان به زندان های مجاور اقدام نماید.

مشاهده ماده 234 آیین نامه اجرایی سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM