اکثریت: با عنایت به بند 2 ماده 10 لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری و اطلاق صدر این ماده که مقرر می­دارد « به اشخاص زیر اجازه وکالت داده نمی­شود» به نظر می­رسد قضات اجازه وکالت به طور مطلق اعم از دائم یا موقت(اتفاقی) را ندارند و اصولا اخذ جواز وکالت اتفاقی برابر آیین­نامه مربوط و انجام وکالت در اوقات اداری توسط قاضی به نظر با انجام وظایف و شان قضایی قابل جمع نمی­باشد و چون وکالت اتفاقی اصولا امری استثنائی است در مقام تردید باید به قدر متیقن اکتفاء شود. اقلیت: ممنوعیت وکالت برای قضات به موجب بند 2 ماده 105 لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری ناظر به اعطای پروانه وکالت دائم است و با توجه به اطلاق ماده 2 قانون وکالت منصرف از وکالت اتفاقی است. بنابراین وکالت اتفاقی توسط قضات فاقد منع قانونی است.