آیا مصادیق تهدید به عنوان معاونت در جرم محدود به همان مصادیق مندرج در ماده ی 669 قانون تعزیرات است یا فراتر از آن را نیز شامل می شود؛ به عنوان مثال معشوقه ای عاشق خود را تهدید کند که اگر جرم مد نظر را مرتکب نشود به رابطه خود با او پایان می دهد.

«تهدید به ارتکاب جرم» موضوع بند «الف» ماده 126 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 که رکن مادی معاونت در جرم محسوب می شود متفاوت از تهدیدی است که به عنوان جرم مستقل (جرم تام) در ماده 669 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب 1375 جرم انگاری شده است؛ با این توضیح که «تهدید به ارتکاب جرم» که در ردیف ترغیب تطمیع یا تحریک به ارتکاب جرم در بند «الف» ماده 126 قانون صدرالذکر آمده است مقید و محدود به مصادیق تهدیدی نیست که در متن ماده 669 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 آمده است و هر نوع «تهدید به ارتکاب جرم» که در تهدیدشونده موثر واقع شده و او را در ارتکاب جرم مصمم کند و موجب ارتکاب جرم شود از مصادیق تهدید بند صدرالذکر محسوب می شود که تشخیص آن با توجه به امکان تاثیر و میزان تاثیر تهدید در تهدیدشونده که موجب وقوع جرم شده است با قاضی رسیدگی کننده است. در مثالی که در استعلام آمده است چون «تهدید» موضوع مثال از مصادیق تهدید به شرحی که در ماده 669 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب 1375 آمده است (تهدید به ضررهای نفسی شرفی و مالی یا افشای سر) نمی باشد لذا صرف تهدید به نحوی که بیان شده است جرم محسوب نمی شود ولی چنانچه این تهدید به گونه ای بر تهدیدشونده تاثیر بگذارد که موجب سوق وی به ارتکاب جرم شده و جرم واقع شود می تواند از مصادیق تهدید موضوع بند «الف» ماده 126 قانون صدرالذکر باشد که احراز آن همانطور که بیان شد با قاضی رسیدگی کننده است.