1-با توجه به اطلاق ماده ماده 22 قانون حمایت خانواده مصوب 1/12/1391 اعمال مقررات ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت¬های مالی 1394 ناظر به مواردی است که زوج مهریه را تا یکصد و ده سکه تمام بهار آزادی و یا معادل آن نپرداخته باشد بنابراین در فرض سوال که زوج در زمان عقد دو دانگ از شش دانگ یک باب منزل را به زوجه منتقل نموده و منزل جزیی از مهریه بوده است چنانچه ارزش دو دانگ منزل انتقالی معادل یا بیشتر از یکصد و ده سکه تمام باشد امکان اعمال ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت¬های مالی وجود ندارد. اما این امر مانع نخواهد بود که زوجه نسبت به مازاد 110 سکه مهریه اموال زوج را از طریق معرفی به اجرای احکام توقیف و استیفا نماید. 2-در صورتی که دو دانگ منزل که پدر زوج در زمان عقد به زوجه منتقل نموده است جزیی از مهریه بوده و به عنوان قسمتی از مهریه به زوجه داده شده است پاسخ همان است که در بند 1 آمد. در هر حال تشخیص مصداق بر عهده مرجع قضایی رسیدگی کننده است./

اعمال مقررات ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت­های مالی 1394 ناظر به مواردی است که زوج مهریه را تا یکصد و ده سکه تمام بهار آزادی و یا معادل آن نپرداخته باشد وقتی زوج در زمان عقد دو دانگ از شش دانگ یک باب منزل را به زوجه منتقل نموده و منزل جزیی از مهریه بوده است چنانچه ارزش دو دانگ منزل انتقالی معادل یا بیشتر از یکصد و ده سکه تمام باشد امکان اعمال ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت­های مالی وجود ندارد. اما این امر مانع نخواهد بود که زوجه نسبت به مازاد 110 سکه مهریه اموال زوج را از طریق معرفی به اجرای احکام توقیف و استیفا نماید. در صورتی که دو دانگ منزل که پدر زوج در زمان عقد به زوجه منتقل نموده است جزیی از مهریه بوده و به عنوان قسمتی از مهریه به زوجه داده شده است پاسخ همان است که در بند 1 آمد.