نظریه مشورتی شماره 2086/95/7

نظریه مشورتی شماره 2086/95/7

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 2086/95/7


شماره نظریه:
2086/95/7

شماره پرونده:
1868-192-95

تاریخ نظریه:
1395/08/22

استعلام
با توجه به قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها مصوب74 و اصلاحات85 تا پیش از تصویب قانون آئین دادرسی کیفری جدید92 چنانچه ملک اقدام به احداث بنا در ملک خود می¬نمود و قدمت بنای احداثی پیش از سال74 بود تاریخ تصویب قانون به جهت اینکه موضوع فاقد عنصر قانونی مالک به پرداخت جزای نقدی محکوم می¬شد و بناهای احداث بین سال¬های 74 تا 85 ایجاد شده بود صرفا مالک به پرداخت جزای نقدی محکوم می¬شد و بناهای احداث شده پس از اصلاحیه قانون درسال 85 به جهت عطف به ماسبق شدن قانون علاوه بر جزای نقدی به قلع و قمع بنا نیز رای صادر می¬گردید با تصویب قانون آئین دادرسی کیفری در سال 92 و با توجه به بحث جزای نقدی متغیر عقیده درجه هفت بودن بزه تغییر کاربری اراضی زراعی و باغها مطرح شد که آن مرجع محترم نیز در نظریه شماره 7/95/529 مورخ12/3/95 نظر به درجه هفت بودن بزه معنونه داشته است حال با توجه به اینکه مرور زمان جرم موصوف در صورت درجه هفت بودن سه سال می¬باشد اگر اداره جهاد کشاورزی شکایتی مطرح کند که از تاریخ وقوع جرم تا تاریخ طرح شکایت بیش از سه سال گذشته باشد لیکن بنای احداثی متهم بعد از اصلاحیه قانون درسال 85 باشد آیا امکان¬پذیر است که در خصوص بزه تغییر کاربری قرار موقوفی تعقیب به جهت شمول مرور زمان صادر و در عین حال حکم به قلع و قمع بنای احداثی صادر کرد بین همکاران قضائی در این خصوص اختلاف عقیده ایجاد شده چرا که برخی اعتقاد دارند قلع و قمع بنا در زمره مجازات¬ها نیست و اگر قرار موقوفی تعقیب صادر شود می¬بایست نسبت به بنای احداثی حکم بر قلع و قمع صادر کرد در عین حال برخی دیگر معتقدند که قانونگذار به جهت شدت برخورد با جرم تغییرکاربری در سال 85 علاوه بر جزای نقدی قلع وقمع بنا را نیز در زمره مجازات قرار داده تا اثر پیشگیرانه داشته باشد./

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
در تقسیم¬بندی مجازات¬های تعزیری به شرح ماده 19 قانون مجازات اسلامی 1392 مجازاتی تحت عنوان قلع و قمع بناء وجود ندارد. قلع و قمع بناء موضوع ماده 3 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ¬ها مصوب 1374 با اصلاحات بعدی ماهیت مجازات را ندارد؛ بلکه تکلیف دادگاه رسیدگی-کننده به بزه تغییر کاربری غیرمجاز است که در صورت احراز تحقق این بزه حکم به قلع و قمع بناء نیز صادر نماید. به عبارت دیگر صدور حکم به قلع و قمع بناء به استناد ماده 3 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ¬ها به تبع جرم وظیفه دادگاه کیفری رسیدگی¬کننده است. بنابراین در مواردی که به لحاظ شمول مرور زمان بزه تغییر کاربری غیرمجاز اساسا قابل تعقیب نیست صدور حکم به قلع و قمع بناء نیز منتفی است./

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 19 ـ مجازات های تعزیری به هشت درجه تقسیم می شود: درجه 1 ـ حبس بیش از بیست و پنج سال ـ جزای نقدی بیش از یک میلیارد (1.000.000.000) ریال ـ مصادره کل اموال ـ انحلال شخص حقوقی درجه 2 ـ حبس بیش از پانزده تا بیست و پنج سال ـ جزای نقدی بیش از پانصد و پنجاه میلیون (550.000.000) ریال تا یک میلیارد (1.000.000.000) ریال درجه 3 ـ حبس بیش از ده تا پانزده سال ـ جزای نقدی بیش از سیصد و شصت میلیون (360.000.000) ریال تا پانصد و پنجاه میلیون (550.000.000) ریال درجه 4 ـ حبس بیش از پنج تا ده سال ـ جزای نقدی بیش از یکصد و هشتاد میلیون (180.000.000) ریال تا سیصد و شصت میلیون (360.000.000) ریال ـ انفصال دائم از خدمات دولتی و عمومی درجه 5 ـ حبس بیش از دو تا پنج سال ـ جزای نقدی بیش از هشتاد میلیون (80.000.000) ریال تا یکصد و هشتاد میلیون (180.000.000)ریال ـ محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از پنج تا پانزده سال ـ ممنوعیت دائم از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی ـ ممنوعیت دائم از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی درجه 6 ـ حبس بیش از شش ماه تا دو سال ـ جزای نقدی بیش از بیست میلیون (20.000.000) ریال تا هشتاد میلیون (80.000.000) ریال ـ شلاق از سی و یک تا هفتاد و چهار ضربه و تا نود و نه ضربه در جرایم منافی عفت ـ محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از شش ماه تا پنج سال ـ انتشار حکم قطعی در رسانه ها ـ ممنوعیت از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال ـ ممنوعیت از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال ـ ممنوعیت از اصدار برخی از اسناد تجاری توسط اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال درجه 7 ـ حبس از نود و یک روز تا شش ماه ـ جزای نقدی بیش از ده میلیون (10.000.000) ریال تا بیست میلیون (20.000.000) ریال ـ شلاق از یازده تا سی ضربه ـ محرومیت از حقوق اجتماعی تا شش ماه درجه 8 ـ حبس تا سه ماه ـ جزای نقدی تا ده میلیون (10.000.000) ریال ـ شلاق تا ده ضربه تبصره 1 ـ موارد محرومیت از حقوق اجتماعی همان است که در مجازات های تبعی ذکر شده است. تبصره 2 ـ مجازاتی که حداقل آن منطبق بر یکی از درجات فوق و حداکثر آن منطبق با درجه بالاتر باشد از درجه بالاتر محسوب می شود. تبصره 3 ـ در صورت تعدد مجازات ها مجازات شدیدتر و درصورت عدم امکان تشخیص مجازات شدیدتر مجازات حبس ملاک است. همچنین اگر مجازاتی با هیچ یک از بندهای هشت گانه این ماده مطابقت نداشته باشد مجازات درجه هفت محسوب می شود. تبصره 4 ـ مقررات این ماده و تبصره های آن تنها جهت تعیین درجه مجازات است و تاثیری در میزان حداقل و حداکثر مجازات های مقرر در قوانین جاری ندارد. تبصره 5 ـ ضبط اشیاء و اموالی که در ارتکاب جرم به کار رفته یا مقصود از آن به کارگیری در ارتکاب جرم بوده است از شمول این ماده و بند (ب) ماده (20) خارج و در مورد آنها برابر ماده (215) این قانون عمل خواهد شد. در هر مورد که حکم به مصادره اموال صادر می شود باید هزینه های متعارف زندگی محکوم و افراد تحت تکفل او مستثنی شود.

مشاهده ماده 19 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM