چنانچه خواهان بدوی در مرحله تجدیدنظر تقاضای صدور دستور موقت کنـد آیـا دادگـاه تجدیدنظر میتواند دستور موقت صادر کند؟

با توجه به ضوابط مقرر در آیین دادرسی مدنی (اطلاق ماده 311 آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب و مفاد ماده 356 همـین قـانون) رسیدگی به درخواست دستور موقت در دادگاه تجدیدنظر استان منعی ندارد.

با توجه به ماده 311 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی کـه اشـعار میدارد: «چنانچه اصل دعوا در دادگاهی مطرح باشد مرجع درخواست دسـتور موقـت همـان دادگاه میباشد». دادگاه تجدیدنظری که دعوا در آن مطـرح اسـت مـیتوانـد دسـتور موقـت را صادر نماید مضافا به اینکه در ماده 356 همان قانون آمده است: «مقرراتی که در دادرسی بـدوی رعایت میشود در مرحله تجدیدنظر نیز جاری اسـت مگـر اینکـه بـه موجـب قـانون ترتیـب دیگری مقرر شده باشد». چون در قانون درباره صـدور دسـتور موقـت در مرحلـه تجدیـدنظر ترتیب دیگری مقرر نشده است بنابراین صدور دستور موقت از سوی دادگاه تجدیدنظر دارای وجاهت قانونی است؛ مثل تامین خواسته که اگر از دادگاه تجدیدنظر تقاضا شود به موجب ماده قانونی ذکر شده در صورت وجود حقوق خواهـان صـدور آن را از ناحیـه دادگـاه تجدیـدنظر مدلل میدارد. اضافه میشود که تقدم و تاخر مباحث در آیین دادرسی مدنی نمیتواند دلیل بـر جواز یا عدم صدور دستور موقت در مرحله تجدیدنظر باشد چون مبـاحثی هسـت کـه بعـد از مرحله تجدیدنظر ذکر شده از جمله فرجام خواهی؛ ولی این باعث نمیشـود قایـل شـویم کـه آرای دادگاههای بدوی قابل فرجام نیست. ماده 318 قانون ذکرشده هم مربوط به زمـانی اسـت

با توجه به اینکه مبحث دادرسی فوری قبل از مبحث تجدیدنظر در آیین دادرسـی دادگـاههـای عمومی و انقلاب آمده است و در مبحث تجدیدنظر به دادرسی فوری اشاره ای نشده است و نیز در ماده 318 همان قانون آمده است که پس از صدور دستور موقت در صورتی که از قبل اقامه دعوا نشده باشد درخواست کننده ظرف بیست روز از تـاریخ صـدور دسـتور به منظـور اثبـات دعوای خود به دادگاه صالح مراجعه و دادخواست خود را تقدیم نماید. منظور از دادگاه صـالح دادگاه بدوی است زیرا به دادگاه تجدیدنظر نمیتوان از ابتدا دادخواست داد. به علاوه در مـاده 325 قانون مذکور دستور موقت ضمن تجدیدنظر خواهی از اصل دعوا قابل اعتـراض اسـت.