نشست قضایی شماره

نشست قضایی شماره

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره


کد نشست:

تاریخ برگزاری:
1380/11/10

برگزار شده توسط:
استان خراسان رضوی/ شهر مشهد

موضوع:
مطالبه مهر از پدر زوج که به تنهایی در زمان عقد متعهد پرداخت مهر عروس خود شده

پرسش:
چنان چه پدر زوج به تنهایی در زمان عقد متعهد پرداخت مهر عروس خود شود در صورت مطالبه مهر از جانب عروس آیا مقررات تبصره ذیل ماده 1082 قانون مدنی در مورد پدر زوج قابل اعمال است؟

نظر هیئت عالی:
نظر به این که هدف قانون گذار از تصویب ماده واحده الحاقی به ماده 1082 قانون مدنی مصوب سال 1376 حفظ ارزش ریالی و پولی مهر بوده است و نظر به این که عقد ازدواج هم بین زوجین منعقد می شود و پرداخت مهر هم به عهده زوج می باشد هر چند نحوه تعهد پدر زوج به پرداخت مهر عروس خود عرفا در مناطق مختلف کشور به طرق متفاوت و مختلفی معمول و مرسوم می باشد به هر حال پدر زوج به عنوان شخص ثالث ضامن پرداخت مهر است نه به عنوان یکی از متعاقدین و مستفاد از مواد 220 225 267 و 684 قانون مدنی چنان چه پدر زوج در زمان عقد ازدواج پسر خود به تنهایی متعهد به پرداخت مهر عروس خود گردد متعهد به کلیه نتایجی که به موجب عرف و عادت از عقد حاصل می شود نیز می باشد. بنا به مراتب اجرای مقررات ماده الحاقی به ماده 1082 قانون مدنی در این خصوص واجب العمل و لازم الرعایه خواهد بود.

نظر اتفاقی:
مقررات تبصره الحاقی ماده 1082 قانون مدنی در صورتی که پدر زوج متعهد پرداخت مهر عروس خود گردد در صورت مطالبه مهر از جانب عروس در مورد پدر زوج قابل اعمال است.

مبحث:
قانون مدنی

منبع:
سامانه نشست های قضایی

کلمات کلیدی:

مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 1082 - به مجرد عقد زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید. تبصره - چنانچه مهریه وجه رایج باشد متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه ی زمان تادیه نسبت به سال اجرای عقد که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می گردد محاسبه و پرداخت خواهد شد مگر این که زوجین در حین اجرای عقد به نحو دیگری تراضی کرده باشند.

مشاهده ماده 1082 قانون مدنی

ماده 220 - عقود نه فقط متعاملین را به اجرای چیزی که در آن تصریح شده است ملزم می نماید بلکه متعاملین به کلیه ی نتایجی هم که به موجب عرف و عادت یا به موجب قانون از عقد حاصل می شود ملزم می باشند.

مشاهده ماده 220 قانون مدنی

ماده 225 - متعارف بودن امری در عرف و عادت به طوری که عقد بدون تصریح هم منصرف به آن باشد به منزله ی ذکر در عقد است.

مشاهده ماده 225 قانون مدنی

ماده 267 - ایفای دین از جانب غیر مدیون هم جایز است اگر چه از طرف مدیون اجازه نداشته باشد ولیکن کسی که دین دیگری را ادا می کند اگر با اذن باشد حق مراجعه به او دارد والا حق رجوع ندارد.

مشاهده ماده 267 قانون مدنی

ماده 684 - عقد ضمان عبارت است از این که شخصی مالی را که بر ذمه ی دیگری است به عهده بگیرد. متعهد را ضامن طرف دیگر را مضمون له و شخص ثالث رامضمون عنه یا مدیون اصلی می گویند.

مشاهده ماده 684 قانون مدنی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM