نشست قضایی شماره 1399-7506

نشست قضایی شماره 1399-7506

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره 1399-7506


کد نشست:
1399-7506

تاریخ برگزاری:
1397/10/12

برگزار شده توسط:
استان سیستان و بلوچستان/ شهر زاهدان

موضوع:
شناسایی و توقیف اموال متهم موضوع ماده48قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز

پرسش:
وفق ماده 48 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مرجع رسیدگی مکلف به صدور دستور شناسایی و توقیف اموال متهم در حدود جزای نقدی می باشد. آیا این تکلیف تا قبل از دسترسی به متهم و صدور قرار تامین می باشد یا خیر؟ آیا با دسترسی به متهم و صدور قرار تامین و قبولی قرار تامین توسط مقام رسیدگی کننده باز هم تکلیفی جهت صدور دستور شناسایی و توقیف اموال وجود دارد یا خیر؟

نظر هیئت عالی:
آنچه که در ماده 48 قانون قاچاق کالا و ارز آمده مشروط به صدور قرار تامین و دسترسی به متهم نیست تکلیف بر شناسایی اموال در حد جزای نقدی احتمالی اطلاق دارد.

نظر اتفاقی:
با ملاحظه و مداقه در قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز از جمله ماده 48 قانون مزبور به نظر می رسد مرجع رسیدگی کننده مکلف به صدور دستور شناسایی و توقیف اموال متهم در حدود جزای نقدی احتمالی می باشد چه به متهم دسترسی حاصل شده باشد چه دسترسی حاصل نشده باشد چه برای متهم قرار تامین کیفری صادر شده باشد و چه قرار تامین کیفری صادر نشده باشد. دلیل آن این است که اولا حکم مقرر در ماده 48 قانون مورد اشاره مطلق است. ثانیا چنانچه مقصود قانونگذار در ماده 48 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز این باشد که در صورت صدور قرار تامین کیفری لزومی به صدور دستور شناسایی و توقیف اموال متهم در حدود جزای نقدی نباشد تصویب این ماده امری عبث و بیهوده می باشد چرا که اگر قانونگذار به این موضوع تصریح هم نمی کرد مرجع رسیدگی کننده بر اساس مادتین217و250قانون آیین دادرسی کیفری با مدنظر قرار دادن شدت و میزان مجازات قرار تامین کیفری صادر می کرد. ثالثا در صورت دسترسی به متهم و بازداشت وی و با انقضاء حداقل حبس متهم متهم آزاد خواهد شد توجها به اینکه در جرایم قاچاق کالا و ارز میزان جزای نقدی بنا به ارزش کالای مکشوفه مبلغ قابل توجهی خواهد بود و عدم صدور دستور توقیف اموال از موجبات عدم وصول جزای نقدی خواهد بود و از طرفی با صدور حکم و محکومیت متهم و انقضاء مدت حبس میزان حبس بدل از جزای نقدی دارای محدودیت خواهد بود که این موضوع با روح قانون مبنی بر برخورد جدی و شدید با قاچاق منافات دارد.

مبحث:
آیین دادرسی کیفری , جزای اختصاصی

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 48ـ در پرونده‏های قاچاق کالای ممنوع سازمان یافته حرفه­ای و یا پرونده هایی که ارزش کالای قاچاق مکشوفه بیش از یکصد میلیون (100.000.000)ریال است مرجع رسیدگی مکلف است نسبت به صدور دستور شناسایی و توقیف اموال متعلق به متهم در حدود جزای نقدی احتمالی از طرق مقتضی از جمله استعلام از ادارات ثبت اسناد و املاک مخابرات بانکها و سازمان بورس و اوراق بهادار اقدام نماید. مراجع طرف استعلام نیز موظفند ظرف پنج روز پاسخ لازم را به مرجع رسیدگی اعلام کنند.

مشاهده ماده 48 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز

ماده 250 ـ قرار تامین و نظارت قضایی باید مستدل و موجه و با نوع و اهمیت جرم شدت مجازات ادله و اسباب اتهام احتمال فرار یا مخفی شدن متهم و از بین رفتن آثار جرم سابقه متهم وضعیت روحی و جسمی سن جنس شخصیت و حیثیت او متناسب باشد. تبصره ـ اخذ تامین نامتناسب موجب محکومیت انتظامی از درجه چهار به بالا است.

مشاهده ماده 250 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 217 ـ به منظور دسترسی به متهم و حضور به موقع وی جلوگیری از فرار یا مخفی شدن او و تضمین حقوق بزه دیده برای جبران ضرر و زیان وی بازپرس پس از تفهیم اتهام و تحقیق لازم در صورت وجود دلایل کافی یکی از قرارهای تامین زیر را صادر می کند: الف ـ التزام به حضور با قول شرف ب ـ التزام به حضور با تعیین وجه التزام پ ـ التزام به عدم خروج از حوزه قضایی با قول شرف ت ـ التزام به عدم خروج از حوزه قضایی با تعیین وجه التزام ث ـ التزام به معرفی نوبه‏ای خود بهصورت هفتگی یا ماهانه به مرجع قضایی یا انتظامی با تعیین وجه التزام ج ـ التزام مستخدمان رسمی کشوری یا نیروهای مسلح به حضور با تعیین وجه التزام با موافقت متهم و پس از اخذ تعهد پرداخت از محل حقوق آنان از سوی سازمان مربوط چ ـ التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت تعیین شده با موافقت متهم با تعیین وجه التزام از طریق نظارت با تجهیزات الکترونیکی یا بدون نظارت با این تجهیزات ح ـ اخذ کفیل با تعیین وجه الکفاله خ ـ اخذ وثیقه اعم از وجه نقد ضمانت‏نامه بانکی مال منقول یا غیرمنقول د ـ بازداشت موقت با رعایت شرایط مقرر قانونی تبصره 1 ـ در صورت امتناع متهم از پذیرش قرار تامین مندرج در بند (الف) قرار التزام به حضور با تعیین وجه التزام صادر و در صورت امتناع از پذیرش قرارهای مندرج در بندهای (ب) (پ) (ت) و (ث) قرار کفالت صادر می شود. تبصره 2 ـ در مورد بندهای (پ) و (ت) خروج از حوزه قضایی با اجازه قاضی ممکن است. تبصره 3 ـ در جرایم غیرعمدی در صورتی که به تشخیص مقام قضایی تضمین حقوق بزه دیده به طریق دیگر امکان‏پذیر باشد صدور قرار کفالت و وثیقه جایز نیست.

مشاهده ماده 217 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM