نشست قضایی شماره 1399-7539

نشست قضایی شماره 1399-7539

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره 1399-7539


کد نشست:
1399-7539

تاریخ برگزاری:
1398/08/19

برگزار شده توسط:
استان سمنان/ شهر شاهرود

موضوع:
بررسی جرم بودن نفرین کردن دیگری و انطباق یا عدم انطباق آن با بزه توهین

پرسش:
آیا نفرین کردن دیگری واجد وصف جزایی است و منطبق با بزه توهین است یا اینکه فاقد وصف مجرمانه است؟

نظر هیئت عالی:
پاسخ به سوال علی الاطلاق ممکن نیست. بستگی به اوضاع و احوال و جوانب امر شخصیت مرتکب و گوینده دارد. مجموعا امری موضوعی است.

نظر اکثریت:
نمی توان به این پرسش یک پاسخ واحد و مطلق داد؛ بلکه می بایست در هر وضعیت با توجه به زمان مکان موقعیت و شخصیت هر مخاطب جداگانه بررسی نمود. ممکن است در یک وضعیت نفرین کردن را منطبق با بزه توهین بدانیم و در یک وضعیت دیگر فاقد وصف مجرمانه. لذا در هر مورد متفاوت است.

نظر اقلیت:
نظر به اینکه نفرین کردن در واقع دعای بد برای دیگری است؛ که این رفتار نوعا و عرفا توهین محسوب نمی شود و نمی توان قایل به این بود که شخصی که نفرین می شود مورد توهین قرار گرفته است و با عنایت به اصل تفسیر به نفع متهم و نظر به اصل تفسیر مضیق نصوص جزایی و توجها به حاکمیت اصل برایت و با توجه به لزوم جلوگیری از توسعه مقررات جزایی و لزوم پرهیز از مجرمانه دانستن رفتارها و با توجه به اصل قانونی بودن جرایم و مجازات ها لذا نفرین کردن دیگری مشمول بزه توهین نبوده و فاقد وصف مجرمانه است.

نظر ابرازی:
با توجه به اینکه به موجب ماده واحده قانون استفساریه نسبت به اهانت و توهین مصوب 1379 ملاک و معیار برای تحقق بزه توهین تحقیر یا تخفیف مخاطب است ؛ به عبارت دیگر هر رفتاری که نسبت به مخاطب به کار رود یا هر لفظی که خطاب به مخاطب به کار رود اگر سبب تحقیر و تخفیف وی گردد موجب تحقق بزه توهین می گردد و در خصوص سوال مطروحه نیز تفرین کردن دیگری عرفا و نوعا و غالبا سبب تحقیر و تخفیف شخص نفرین شونده می شود؛ لذا نفرین کردن نیز مصداقی از بزه توهین است.

مبحث:
جزای اختصاصی

منبع:
سامانه نشست های قضایی

کلمات کلیدی:

مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 608 ـ جنایتی که باعث جمع شدن یک یا دو لب و یا قسمتی از آن گردد موجب ارش است خواه موجب نمایان شدن دندان ها بشود خواه نشود.

مشاهده ماده 608 قانون مجازات اسلامی

ماده 609 ـ جنایتی که موجب سست و فلج شدن هریک از لب ها گردد به گونه ای که با خنده و مانند آن از دندان ها کنار نرود موجب دو سوم دیه یک لب و از بین بردن هر یک از لب های سست و فلج شده موجب یک سوم دیه آن است.

مشاهده ماده 609 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM