نشست قضایی شماره

نشست قضایی شماره

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره


کد نشست:

تاریخ برگزاری:
1398/04/27

برگزار شده توسط:
استان خراسان شمالی/ شهر بجنورد

موضوع:
مطالبه دیه و بیمه اجباری

پرسش:
در سال 1393در اثر واژگونی یک دستگاه وانت که به جز راننده دارای چهار سرنشین بوده یک سرنشین موقع سانحه فوت مینماید و سه سرنشین مصدوم می شوند همان سال رای کیفری صادر و راننده مقصر محکوم به پرداخت دیات مقرر می گردد با توجه به اینکه خودرو تحت پوشش بیمه بوده شرکت بیمه با توجه به سقف تعهدات و با اعمال قاعده نسبی (میزان پوشش بیمه خودرو با توجه به تعداد سرنشین دو نفر بوده است ولی خودرو دارای چهار سرنشین به جز راننده بوده است) در سال 1394..... مبلغ (1.125.000.000) ریال بابت فرد متوفی پرداخت می نماید و مبلغ 12درصد مجموع دیات احدی از سرنشینان پرداخت می نماید و بیان می دارد سقف تعهدات شرکت بیمه تا این مبلغ می باشد در سال 1397 وکیل سه نفر از مصدومین ضمن محاسبه میزان دیات مصدومین به وجه رایج در سال تقدیم دادخواست (1397) دعوی علیه شرکت بیمه ملت و صندوق تامین خسارتهای بدنی و راننده مقصر مطرح می نماید و تقاضای محکومیت خواندگان به پرداخت دیه مصدومین و تتمه دیه متوفی به نرخ سال 1397 (تقدیم دادخواست ) با انضمام خسارت تاخیر تادیه می نماید حال سوال این می باشد اولا : با توجه به اینکه تاریخ حادثه سال 1393بوده و تا کنون مصدومین در خصوص مطالبه دیات اقدامی ننموده اند و دعوی مطرح نکرده اند آیا محاسبه دیه براساس سال تقدیم دادخواست (1397) و مطالبه آن از خواندگان وجاهت قانونی دارد یا خیر ؟ و یا اینکه دیات بر اساس سال وقوع تصادف محاسبه میگردد ؟ ثانیا: آیا دیات مقرر با توجه به مطالبه آن تحت عنوان مطالبه وجه و تقویم و محاسبه آن برای مصدومین با احتساب خسارت تاخیر تادیه می باشد ( بخشی از خواسته خواهان مطالبات دیات با احتساب خسارت تاخیر تادیه) ثالثا: آیا پرداخت دیه از سوی شرکت بیمه به احدی از مصدومین و پرداخت بخشی از دیه متوفی با رعایت قاعده نسبی سبب برایت ذمه شرکت بیمه و یا سبب انجام تعهداتش می شود یا خیر؟ رابعا : در صورت محکومیت صندوق تامین خسارات آیا هزینه دادرسی نیز با توجه به خواسته خواهان قابلیت مطالبه از صندوق مذکور دارد یا خیر؟

نظر هیئت عالی:
نظریه مشورتی شماره 558/96/7 مورخ 8/3/96 اداره کل حقوقی قوه قضاییه بشرح زیر در خصوص سوال مورد تایید اعضاء هیات عالی است: پرداخت بیمه موجب برایت ذمه شرکت بیمه میگردد ضمنا هزینه دادرسی در صورت محکومیت صندوق وفق ماده 515 قانون آیین دادرسی مدنی قابلیت وصول دارد.

نظر اکثریت:
دیه مورد مطالبه بر اساس نرخ روز قابلیت مطالبه از صندوق تامین خسارات های بدنی را وفق تبصره 13 قانون بیمه اجباری مصوب 1395 خواهد داشت. خسارت تاخیر تادیه با توجه به پاسخ قسمت اول سوال قابلیت وصول را نخواهد داشت. پرداخت دیه از سوی شرکت بیمه به احدی از مصدومین و پرداخت بخشی از دیه متوفی با رعایت قاعده نسبی سبب برایت ذمه شرکت بیمه یا سبب انجام تعهداتش می شود در صورت محکومیت صندوق تامین خسارت هزینه دادرسی به استناد ماده 515 قانون آیین دادرس مدنی قابلیت وصول از صندوق تامین بیمه خسارات بدنی را خواهد داشت و بدیهی است صندوق تامین خسارات های بدنی در صورت پرداخت دیه مورد مطالبه می تواند علیه مقصر حادثه دادخواست حقوقی در جهت وصول وجوهات پرداخت شده به مصدومین را بنماید.

نظر اقلیت:
دیه مورد مطالبه بر اساس زمان وقوع جرم ( سال 1393 ) قابلیت وصول را خواهد داشت و چون صندوق تامین خسارت های بدنی از پرداخت هزینه دادرسی معاف می باشد محکومیت صندوق موصوف به پرداخت هزینه دادرسی فاقد مبنای قانونی است.

مبحث:
قانون مدنی

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 13 ـ اگر خودداری از اظهار مطالبی یا اظهارات خلاف واقع از روی عمد نباشد عقد بیمه باطل نمی شود در این صورت هر گاه مطلب اظهار نشده یا اظهار خلاف واقع قبل از وقوع حادثه معلوم شود بیمه گر حق دارد یا اضافه حق بیمه را از بیمه گذار در صورت رضایت او دریافت داشته قرارداد را ابقاء کند و یا قرارداد بیمه را فسخ کند ـ در صورت فسخ بیمه گر باید مراتب را به موجب اظهارنامه یا نامه سفارشی دو قبضه به بیمه گذار اطلاع دهد اثر فسخ ده روز پس از ابلاغ مراتب به بیمه گذار شروع می شود و بیمه گر باید اضافه حق بیمه دریافتی تا تاریخ فسخ را به بیمه گذار مسترد دارد. در صورتی که مطلب اظهار نشده یا اظهار خلاف واقع بعد از وقوع حادثه معلوم شود خسارت به نسبت وجه بیمه پرداختی و وجهی که بایستی در صورت اظهار خطر به طور کامل و واقع پرداخته شده باشد تقلیل خواهد یافت.

مشاهده ماده 13 قانون بیمه

ماده 515 - خواهان حق دارد ضمن تقدیم دادخواست یا در اثنای دادرسی و یا به طور مستقل جبران خسارات ناشی از دادرسی یا تاخیر انجام تعهد یا عدم انجام آن را که به علت تقصیر خوانده نسبت به اداء حق یا امتناع از آن به وی وارد شده یا خواهد شد همچنین اجرت المثل را به لحاظ عدم تسلیم خواسته یا تاخیر تسلیم آن از باب اتلاف و تسبیب از خوانده مطالبه نماید. خوانده نیز می تواند خسارتی را که عمدا از طرف خواهان با علم به غیر محق بودن در دادرسی به او وارد شده از خواهان مطالبه نماید. دادگاه در موارد یادشده میزان خسارت را پس از رسیدگی معین کرده و ضمن حکم راجع به اصل دعوا یا به موجب حکم جداگانه محکوم علیه را به تادیه خسارت ملزم خواهد نمود. در صورتی که قرارداد خاصی راجع به خسارت بین طرفین منعقد شده باشد برابر قرارداد رفتار خواهد شد. تبصره 1 - در غیر مواردی که دعوای مطالبه خسارت مستقلا یا بعد از ختم دادرسی مطرح شود مطالبه خسارتهای موضوع این ماده مستلزم تقدیم دادخواست نیست. تبصره 2 - خسارت ناشی از عدم النفع قابل مطالبه نیست و خسارت تاخیر تادیه در موارد قانونی قابل مطالبه می باشد.

مشاهده ماده 515 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM