شخصی در اثر تصادف فوت می کند از وی دو زن و مادر به عنوان وارث باقی می مانند. دو زن سهم خودشان را از دیه فوت همسرشان خواستار می شوند ولی مادر از سهم خودش می گذرد و خون بهای فرزندش را قبول نمی کند. در این میان شخصی معتمد که از بستگان مادر می باشد به وی می گوید پرداخت دیه به عهده بیمه است شما آن را بگیرید تا در محل خودتان اقدام به ساخت مسجد بکنید مادر نیز به آن شخص می گوید تمام این کارها را انجام بدهد و شخص مزبور نیز دیه سهم الارث مادر را گرفته که به مادر بدهد ولی مادر می گوید این مبلغ را به یک حسابی به نام خودت واریز کن تا مقدمات ساخت مسجد آماده شود. حدود سه سال می گذرد و هیچ کاری انجام نمی شود و مادر نیز فوت می کند. دختران این مادر پس از فوت مادر خواستار آن پول که در حال حاضر نیز در حساب سپرده به اسم آن شخص است و همچنین سود بانکی آن می شوند. طبق گفته آنها حق مادری آنهاست. او این مبلغ را هبه نکرده و از تحت مالکیت وی خارج نشده است. ولی شخص مزبور می گوید مادرتان آن را هبه کرده و به من اختیارات لازم را در جهت ساخت مسجد داده است در اینجا حل مسیله چگونه است؟

در فرض مسیله با توجه به این که شخص معتمد که بر اساس رضای دارنده سهمی از دیه و اذن او بر وجوه دریافتی تسلط پیدا کرده در واقع نماینده و وکیل در انجام کار و عملی بوده و در حکم امین صاحب مال می باشد و با این ترتیب احکام امانت درباره او مترتب خواهد بود. مطابق ماده 626 قانون مدنی با فوت امانت گذار ودیعه باطل و امین باید مال امانی را به وراث قانونی وی مسترد دارد مگر این که قبل از فوت امانت گذار به مورد وکالت عمل کرده و در بنای مسجد صرف کرده باشد لذا مورد از مصادیق هبه نبوده با مطالبه وراث و قایم مقام متوفی باید پرداخت کند.

سهم الارث مادر از دیه فرزندش از تحت مالکیت وی خارج نشده است کما این که شهود نیز شهادت داده اند که از قصد این مادر مطلع بودیم چون ایشان در یک منطقه کوهستانی زندگی می کرده است و دسترسی به امکانات کم بوده به آن شخص وکالت انجام کار را داده است و ما چیزی تحت عنوان هبه از مادر نشنیده ایم. علاوه بر آن ماده 656 قانون مدنی نیز اشعار به همین مسیله دارد که نامبرده وکیل مادر برای انجام هر کاری که قصدش بوده می باشد و همچنین ماده 678 قانون مدنی به فسخ و انقضای مدت و وکالت بعد از فوت موکل تصریح دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که این مبلغ در ید شخص مزبور که در حساب خودش نیز بوده به عنوان امانت بوده و از تحت مالکیت مادر خارج شده است و در تحقق قصد مادر نیز هیچ کاری انجام نگرفته بعد از فوت مادر اموال جزو ماترک متوفی بوده که به فرزندانش می رسد و شخص مزبور نیز از تحت وکالت بعد از فوت موکل خارج می شود.