نشست قضایی شماره 1400-8144

نشست قضایی شماره 1400-8144

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره 1400-8144


کد نشست:
1400-8144

تاریخ برگزاری:
1399/06/18

برگزار شده توسط:
استان بوشهر/ شهر بندر دیر

موضوع:
اصل لازم الاجرا بودن آراء قطعی و استثناء قانونی آن

پرسش:
ماده 491 قانون آیین دادرسی کیفری مقرر نموده هرگاه قاضی اجرای احکام کیفری رای صادره را از لحاظ قانونی لازم الاجرا نداند مراتب را با اطلاع دادستان به دادگاه صادر کننده رای قطعی اعلام و مطابق تصمیم دادگاه اقدام می نماید. اولا؛ منظور از اینکه از لحاظ قانونی لازم الاجرا نباشد چیست و ثانیا؛ این ماده با ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری در صورتی که رییس قوه رای قطعی از هریک از مراجع قضایی را خلاف شرع بین تشخیص دهد با تجویز اعاده دادرسی پرونده به دیوان عالی کشور ارسال می گردد چگونه قابل جمع می باشد؟

نظر هیئت عالی:
اعلام وقوع اشتباه در صدور رای موضوع ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 از سوی قاضی اجرای احکام کیفری و یا قضات صادرکننده رای منصرف از موضوع ماده 491 این قانون می باشد و با توجه به اصل لازم الاجرا بودن آرای قطعی صادره تعویق اجرای آرای مزبور در مورد موضوع ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 تنها در محدوده مقررات ماده 478 این قانون امکان پذیر است و صرف اعلام وقوع اشتباه از سوی قضات یاد شده موجب توقف اجرای آرای قطعی نخواهد بود؛ ضمنا مراد از لازم الاجرا نبودن رای از سوی قاضی اجرای احکام کیفری در متن ماده 491 قانون مارالذکر به لحاظ موازین قانونی است.

نظر اتفاقی:
در خصوص قسمت اول سوال قواعد شکلی مربوط به ابلاغ طبق قانون آیین دادرسی مدنی باید رعایت گردد تا رای لازم الاجرا تشخیص گردد و اگر این موارد رعایت نشده باشد قاضی اجرا پرونده را به نظر دادگاه صادر کننده حکم قطعی ارسال و دادگاه مراتب را بررسی و رفع اشکال و مجددا پرونده را به اجرای احکام ارسال می نماید؛ اما در خصوص قسمت دوم سوال؛ ماده 477 یک روش اعتراض فوق العاده به احکام است که با پذیرش خلاف شرع بین توسط رییس قوه تجویز اعاده دادرسی اثر تعلیقی دارد و اجرای حکم را معلق می نماید.

مبحث:
آیین دادرسی مدنی , آیین دادرسی کیفری

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 491 ـ هرگاه قاضی اجرای احکام کیفری رای صادره را از لحاظ قانونی لازم الاجراء نداند مراتب را با اطلاع دادستان به دادگاه صادرکننده رای قطعی اعلام و مطابق تصمیم دادگاه اقدام می کند.

مشاهده ماده 491 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 477 ـ در صورتی که رئیس قوه قضاییه رای قطعی صادره از هریک از مراجع قضایی را خلاف شرع بین تشخیص دهد با تجویز اعاده دادرسی پرونده را به دیوان عالی کشور ارسال تا در شعبی خاص که توسط رئیس قوه قضاییه برای این امر تخصیص می یابد رسیدگی و رای قطعی صادر نماید. شعب خاص مذکور مبنیا بر خلاف شرع بین اعلام شده رای قطعی قبلی را نقض و رسیدگی مجدد اعم از شکلی و ماهوی به عمل می آورند و رای مقتضی صادر می نمایند. تبصره 1 ـ آراء قطعی مراجع قضایی (اعم از حقوقی و کیفری) شامل احکام و قرارهای دیوان عالی کشور سازمان قضایی نیروهای مسلح دادگاههای تجدید نظر و بدوی دادسراها و شوراهای حل اختلاف می باشند. تبصره 2 ـ آراء شعب دیوان عالی کشور در باب تجویز اعاده دادرسی و نیز دستورهای موقت دادگاهها اگر توسط رئیس قوه قضاییه خلاف شرع بین تشخیص داده شود مشمول احکام این ماده خواهد بود. تبصره 3 ـ درصورتی که رئیس دیوان عالی کشور دادستان کل کشور رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح و یا رئیس کل دادگستری استان در انجام وظایف قانونی خود رای قطعی اعم از حقوقی یا کیفری را خلاف شرع بین تشخیص دهند می توانند با ذکر مستندات از رئیس قوه قضاییه درخواست تجویز اعاده دادرسی نمایند. مفاد این تبصره فقط برای یک بار قابل اعمال است؛ مگر اینکه خلاف شرع بین آن به جهت دیگری باشد.

مشاهده ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 478 ـ هرگاه رای دیوان عالی کشور مبنی بر تجویز اعاده دادرسی باشد یا طبق ماده (477) اعاده دادرسی پذیرفته شده باشد اجرای حکم تا صدور حکم مجدد به تعویق می افتد و چنانچه از متهم تامین اخذ نشده و یا تامین منتفی شده باشد یا متناسب نباشد دادگاهی که پس از تجویز اعاده دادرسی به موضوع رسیدگی می کند تامین لازم را اخذ می نماید. تبصره ـ در صورتی که مجازات مندرج در حکم از نوع مجازات سالب حیات یا سایر مجازات های بدنی یا قلع و قمع بنا باشد شعبه دیوان عالی کشور با وصول تقاضای اعاده دادرسی قبل از اتخاذ تصمیم درباره تقاضا دستور توقف اجرای حکم را می دهد. (اصلاحی 24/03/1394)

مشاهده ماده 478 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM