نشست قضایی شماره

نشست قضایی شماره

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره


کد نشست:

تاریخ برگزاری:
1394/05/27

برگزار شده توسط:
استان آذربایجان شرقی/ شهر تبریز

موضوع:
اختلاف بازپرس و دادگاه در خصوص صلاحیت رسیدگی به پرونده تصادف جرحی

پرسش:
بازپرس دادسرای عمومی و انقلاب بر طبق ماده 340 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 92 با این استدلال که جرم مربوطه (ایراد صدمه بدنی غیر عمدی ناشی از بی احتیاطی در رانندگی) از درجه هفت می باشد و باید مستقیم در دادگاه مطرح شود قرار عدم صلاحیت به صلاحیت دادگاه کیفری 2 صادر و پرونده در دادگاه کیفری 2 مطرح و دادگاه بدون نقض قرار عدم صلاحیت طی صورتجلسه با اعتقاد به رسیدگی به موضوع در دادسرا و ارسال پرونده با کیفرخواست پرونده را به دادسرا جهت رسیدگی اعاده نموده است. در حال حاضر تکلیف بازپرس چیست و آیا می تواند به پرونده رسیدگی و اتخاذ تصمیم نماید یا خیر؟

نظر هیئت عالی:
وقتی دادگاه پرونده را به دادسرا ارجاع می دهد مآلا قرار عدم صلاحیت صادره را نقض کرده لهذا مقام قضایی دادسرا مکلف به تبعیت و رسیدگی است نظریه اکثریت در حد استنتاج مرقوم مورد تایید می باشد.

نظر اکثریت:
در قانون قرارهای قابل اعتراض و به تبع آن قابل نقض مشخص شده و در عمل نیز مراجع حل اختلاف در مقام حل اختلاف قرار عدم صلاحیت را نقض نمی کند مرجع صالح را تشخیص می دهد و با وجود عدم نقض قرار عدم صلاحیت مرجع مزبور وارد ماهیت شده رسیدگی می نماید اصل تبعیت مرجع تالی از مرجع عالی و توجها به این که قرار نهایی از جمله قرارهای نهایی نیست که بدون نقض امکان ورود مجدد و رسیدگی نباشد لذا دادسرا مکلف به رسیدگی می باشد.

نظر اقلیت:
با توجه به این که قرار عدم صلاحیت قرار نهایی است و تا زمانی که قرار مزبور نقض نشود دادسرا مجوزی برای رسیدگی مجدد ندارد و در یک پرونده نمی توان دو قرار صادر نمود باید پرونده به دادگاه اعاده شود تا دادگاه قرار عدم صلاحیت را نقض سپس جهت رسیدگی به دادسرا اعاده نماید.

مبحث:
آیین دادرسی کیفری

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 340 ـ جرایم تعزیری درجه هفت و هشت به طور مستقیم در دادگاه مطرح می شود. در این مورد و سایر مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه مطرح می شود دادگاه پس از انجام تحقیقات به ترتیب زیر اقدام می کند: الف ـ چنانچه دادگاه خود را صالح به رسیدگی نداند قرار عدم صلاحیت صادر می کند و اگر مورد را از موارد منع یا موقوفی تعقیب بداند حسب مورد اتخاذ تصمیم می کند. ب ـ در غیر موارد مذکور در بند (الف) چنانچه اصحاب دعوی حاضر باشند و درخواست مهلت نکنند دادگاه با تشکیل جلسه رسمی مبادرت به رسیدگی می کند. در صورتیکه اصحاب دعوی حاضر نباشند یا برای تدارک دفاع یا تقدیم دادخواست ضرر و زیان درخواست مهلت کنند دادگاه با اخذ تامین متناسب از متهم وقت رسیدگی را تعیین و مراتب را به اصحاب دعوی و سایر اشخاصی که باید در دادگاه حاضر شوند ابلاغ می کند.

مشاهده ماده 340 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 19 ـ مجازات های تعزیری به هشت درجه تقسیم می شود: درجه 1 ـ حبس بیش از بیست و پنج سال ـ جزای نقدی بیش از یک میلیارد (1.000.000.000) ریال ـ مصادره کل اموال ـ انحلال شخص حقوقی درجه 2 ـ حبس بیش از پانزده تا بیست و پنج سال ـ جزای نقدی بیش از پانصد و پنجاه میلیون (550.000.000) ریال تا یک میلیارد (1.000.000.000) ریال درجه 3 ـ حبس بیش از ده تا پانزده سال ـ جزای نقدی بیش از سیصد و شصت میلیون (360.000.000) ریال تا پانصد و پنجاه میلیون (550.000.000) ریال درجه 4 ـ حبس بیش از پنج تا ده سال ـ جزای نقدی بیش از یکصد و هشتاد میلیون (180.000.000) ریال تا سیصد و شصت میلیون (360.000.000) ریال ـ انفصال دائم از خدمات دولتی و عمومی درجه 5 ـ حبس بیش از دو تا پنج سال ـ جزای نقدی بیش از هشتاد میلیون (80.000.000) ریال تا یکصد و هشتاد میلیون (180.000.000)ریال ـ محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از پنج تا پانزده سال ـ ممنوعیت دائم از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی ـ ممنوعیت دائم از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی درجه 6 ـ حبس بیش از شش ماه تا دو سال ـ جزای نقدی بیش از بیست میلیون (20.000.000) ریال تا هشتاد میلیون (80.000.000) ریال ـ شلاق از سی و یک تا هفتاد و چهار ضربه و تا نود و نه ضربه در جرایم منافی عفت ـ محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از شش ماه تا پنج سال ـ انتشار حکم قطعی در رسانه ها ـ ممنوعیت از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال ـ ممنوعیت از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال ـ ممنوعیت از اصدار برخی از اسناد تجاری توسط اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال درجه 7 ـ حبس از نود و یک روز تا شش ماه ـ جزای نقدی بیش از ده میلیون (10.000.000) ریال تا بیست میلیون (20.000.000) ریال ـ شلاق از یازده تا سی ضربه ـ محرومیت از حقوق اجتماعی تا شش ماه درجه 8 ـ حبس تا سه ماه ـ جزای نقدی تا ده میلیون (10.000.000) ریال ـ شلاق تا ده ضربه تبصره 1 ـ موارد محرومیت از حقوق اجتماعی همان است که در مجازات های تبعی ذکر شده است. تبصره 2 ـ مجازاتی که حداقل آن منطبق بر یکی از درجات فوق و حداکثر آن منطبق با درجه بالاتر باشد از درجه بالاتر محسوب می شود. تبصره 3 ـ در صورت تعدد مجازات ها مجازات شدیدتر و درصورت عدم امکان تشخیص مجازات شدیدتر مجازات حبس ملاک است. همچنین اگر مجازاتی با هیچ یک از بندهای هشت گانه این ماده مطابقت نداشته باشد مجازات درجه هفت محسوب می شود. تبصره 4 ـ مقررات این ماده و تبصره های آن تنها جهت تعیین درجه مجازات است و تاثیری در میزان حداقل و حداکثر مجازات های مقرر در قوانین جاری ندارد. تبصره 5 ـ ضبط اشیاء و اموالی که در ارتکاب جرم به کار رفته یا مقصود از آن به کارگیری در ارتکاب جرم بوده است از شمول این ماده و بند (ب) ماده (20) خارج و در مورد آنها برابر ماده (215) این قانون عمل خواهد شد. در هر مورد که حکم به مصادره اموال صادر می شود باید هزینه های متعارف زندگی محکوم و افراد تحت تکفل او مستثنی شود.

مشاهده ماده 19 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM