نشست قضایی شماره 1400-8462

نشست قضایی شماره 1400-8462

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره 1400-8462


کد نشست:
1400-8462

تاریخ برگزاری:
1399/06/20

برگزار شده توسط:
استان مازندران/ شهر ساری

موضوع:
مرجع صالح به رسیدگی درخواست واخواهی از محکومیت غیابی متهم

پرسش:
حکم بر محکومیت غیابی متهم صادرشده که شاکی به لحاظ قلت مجازات نسبت به آن تجدیدنظرخواهی می نماید. پرونده به دادگاه تجدیدنظر ارسال و شعبه تجدیدنظر مجازات را مطابق ماده 458 قانون آیین دادرسی کیفری بررسی و سپس مجازات را برابر مقررات قانونی تشدید می نماید و در نهایت پرونده به اجرای احکام کیفری ارسال می گردد که متهم در این مرحله از رای غیابی درخواست واخواهی می نماید.

نظر هیئت عالی:
در فرض استعلام موضوع از مصادیق ماده 461 قانون آیین دادرسی کیفری است لذا محکوم غایب حق واخواهی نسبت به حکم محکومیت صادره از سوی دادگاه تجدیدنظر را دارد.

نظر اکثریت:
غیابی یا حضوری بودن رای مختص متهم می باشد و یک الزام قانونی برای مرجع رسیدگی می باشد و این امر مختص امور کیفری نبوده بلکه موضوع حقوقی هم می تواند باشد زمانی که دادگاه تجدیدنظر تقاضای شاکی را می پذیرد و می خواهد مجازات را تشدید کند اولا: بررسی می کند عمل ارتکابی مجرمانه است یا خیر. اگر عمل جرم نباشد حکم به برایت متهم می دهد هرچند موضوع تجدیدنظرخواهی نبوده باشد. ثانیا: بررسی می کنند عمل به وسیله متهم ارتکاب یافته است یا خیر؟ ثالثا: شرایط رای غیابی را دارد یعنی اینکه رای صادره حضوری یا غیابی می باشد. مع الوصف با توجه به مراتب فوق به لحاظ اینکه: 1- رسیدگی دادگاه تجدیدنظر ماهیتی می باشد به هر دو جزء جرم یعنی امر و نهی و ضمانت اجراء قانونگذار را مورد بررسی قرار می دهد. 2- رای صادره دادگاه تجدیدنظر غیابی می باشد و حق متهم محفوظ است. 3- با صدور رای از ناحیه دادگاه تجدیدنظر رای دادگاه بدوی دیگر اعتبار ندارد به عبارت دیگر وجود خارجی نداشته و رای دوم که دادگاه تجدیدنظر صادر نمود و قابلیت اجراء را دارد. 4- دادگاه بدوی نمی تواند رای دادگاه تجدیدنظر را تغییر بدهد جزء در مواردی که قانون مشخص نموده است و این یک قاعده می باشد که در عرف قضایی همانند اعاده دادرسی در امور حقوقی به واخواهی باید در دادگاه تجدیدنظر رسیدگی شود.

نظر اقلیت:
دادگاه تجدیدنظر براساس حقی که قانونگذار در ماده 458 قانون آیین دادرسی کیفری به شاکی داده است مکلف به رسیدگی می باشد و در چارچوب قانون و محدوده تقاضای شاکی رسیدگی می کند و مجازات را تشدید می نماید و وارد رسیدگی ماهیتی نشده است. مع الوصف با توجه به اینکه قوانین آیین دادرسی کیفری شکلی و از قواعد آمره می باشد و حق مکتسبه متهم بوده و مطابق مواد 406 و 461 قانون آیین دادرسی کیفری نمی شود یک مرحله رسیدگی را از متهم سلب نمود فلذا دادگاه بدوی به واخواهی رسیدگی می کند.

مبحث:
آیین دادرسی کیفری

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 458 ـ دادگاه تجدید نظر استان نمی تواند مجازات تعزیری یا اقدامات تامینی و تربیتی مقرر در حکم تجدید نظرخواسته را تشدید کند مگر در مواردی که مجازات مقرر در حکم نخستین برخلاف جهات قانونی کمتر از حداقل میزانی باشد که قانون مقرر داشته و این امر مورد تجدید نظر خواهی شاکی و یا دادستان قرار گرفته باشد. در این موارد دادگاه تجدید نظر استان با تصحیح حکم نسبت به تعیین حداقل مجازاتی که قانون مقرر داشته است اقدام می کند.

مشاهده ماده 458 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 461 ـ در مواردی که رای دادگاه تجدید نظر استان بر محکومیت متهم باشد و متهم و یا وکیل او در هیچ یک از مراحل دادرسی نخستین و تجدید نظر حاضر نبوده و لایحه دفاعیه یا اعتراضیه هم نداده باشد رای دادگاه تجدید نظر استان ظرف بیست روز پس از ابلاغ واقعی به متهم یا وکیل او قابل واخواهی و رسیدگی در همان دادگاه است. رایی که در این مرحله صادر می شود قطعی است.

مشاهده ماده 461 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 406 ـ در تمام جرایم به استثنای جرایمی که فقط جنبه حق اللهی دارند هرگاه متهم یا وکیل او در هیچیک از جلسات دادگاه حاضر نشود یا لایحه دفاعیه نفرستاده باشد دادگاه پس از رسیدگی رای غیابی صادر می کند. در اینصورت چنانچه رای دادگاه مبنی بر محکومیت متهم باشد ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ واقعی قابل واخواهی در همان دادگاه است و پس از انقضای مهلت واخواهی برابر مقررات حسب مورد قابل تجدید نظر یا فرجام است. مهلت واخواهی برای اشخاص مقیم خارج از کشور دو ماه است. تبصره 1 ـ هرگاه متهم در جلسه رسیدگی حاضر و در فاصله تنفس یا هنگام دادرسی بدون عذر موجه غائب شود دادگاه رسیدگی را ادامه می دهد. در اینصورت حکمی که صادر می شود حضوری است. تبصره 2 ـ حکم غیابی که ظرف مهلت مقرر از آن واخواهی نشود پس از انقضای مهلت های واخواهی و تجدید نظر یا فرجام به اجراء گذاشته می شود. هرگاه حکم دادگاه ابلاغ واقعی نشده باشد محکوم علیه می تواند ظرف بیست روز از تاریخ اطلاع واخواهی کند که در این صورت اجرای رای متوقف و متهم تحت الحفظ به همراه پرونده به دادگاه صادرکننده حکم اعزام می شود. این دادگاه در صورت اقتضاء نسبت به اخذ تامین یا تجدید نظر در تامین قبلی اقدام می کند. تبصره 3 ـ در جرایمی که فقط جنبه حق اللهی دارند هرگاه محتویات پرونده مجرمیت متهم را اثبات نکند و تحقیق از متهم ضروری نباشد دادگاه می تواند بدون حضور متهم رای بر برائت او صادر کند.

مشاهده ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM