عدم شمول جهات رد دادرس به صرف شکایت کیفری از قاضی رسیدگی کننده

جرح شهود به دلیل نسبت فامیلی

با عنایت به مفاد مواد 179 و 276 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال 1392 اصلاحیه سال 1394 و با التفات به این � برخی از همکاران محترم قضایی عقیده دارند در صورتی که متهم پس از احضار بدون عذر موجه در نزد مقام قضایی اعم از دادسرا یا دادگاه ها در جرایمی که مستقیم در دادگاه مطرح می شوند حاضر نشود الزامی به جلب وی نیست حال سوال های ذیل پرسیده می شود خواهشمند است پاسخ را به این دادگاه ارسال نمایید 1 آیا جلب متهم پس از عدم حضور نزد مقام قضایی و عدم ارائه حوزه موجه الزامی است یا اینکه جلب وی بنا به تشخیص مقام قضایی بوده و امکان اعلام کفایت و ختم تحقیقات و صدور قرار جلب به دادرسی بدون جلب متهم وجود دارد در مرحله ای که دادگاه اقدام به صدور قرار جلب به دادرسی نموده باشد و متهم در دادسرا جهت انجام تکالیف مقرر در ماده 276 قانون مار الذکر حاضر نشده باشد آیا جلب وی ضروری و از تکالیف مقام قضایی دادسرا می باشد یا خیر

ماده 179 از قانون آیین دادرسی کیفری « متهمی که بدون عذر موجه حضور نیابد یا عذر موجه خود را اعلام نکند به دستور بازپرس جلب می شود» سریعا اظهار نظر فرمایید ؛اولا در صورتی که ادله انتسابی به متهم در خصوص جرم ارتکابی کافی باشد آیا برای مقام قضایی الزامی در خصوص جلب متهم در صورتی که بدون عذر موجه جهت دفاع از اتهام انتسابی حضور نیابد و ابلاغ هم صورت پذیرفته باشد وجود دارد ؟در صورت الزام به جلب متهم در صورتی که متهم حوزه قضایی دیگری باشد آیا می توان به صرف همان ابلاغ برای متهم کیفرخواست صادر نمودبدون اینکه نیابت جهت جلب و تفهیم اتهام اعطا گردد و از اطاله دادرسی جلوگیری نمود ؟

1- در مواردی که دادگاه تجدید نظر تحقیقات را ناقص اعلام و به دلالت بند «الف» ماده 450 قانون آیین دادرسی کیفری پرونده را جهت رفع نقص به دادگاه اعاده و در تصمیم خود صراحتا به رفع نقص توسط دادگاه اشاره می نماید. توجها به این نکته که قانونگذار در بند «الف» ماده اخیرالذکر میان دادگاه صادرکننده رای و دادسرای صادرکننده کیفر خواست قایل به تفکیک شده است آیا دادگاه بدوی می تواند انجام دستورات دادگاه تجدید نظر را از دادسرا مطالبه و پرونده را جهت رفع نقص به دادسرا اعاده کند؟ 2- در مواردی که متهم در دفاعیات خود علیه شخص یا اشخاص خاص دائر بر ارتکاب بزه توسط ایشان به نحو مباشرت یا معاونت اقرار می نماید و دلیلی بر صحت اقرار متهم وجود ندارد آیا بازپرس مکلف به اظهار نظر ماهوی در این خصوص است؟

1- در مواردی که دادگاه تجدید نظر تحقیقات را ناقص اعلام و به دلالت بند «الف» ماده 450 قانون آیین دادرسی کیفری پرونده را جهت رفع نقص به دادگاه اعاده و در تصمیم خود صراحتا به رفع نقص توسط دادگاه اشاره می نماید. توجها به این نکته که قانونگذار در بند «الف» ماده اخیرالذکر میان دادگاه صادرکننده رای و دادسرای صادرکننده کیفر خواست قایل به تفکیک شده است آیا دادگاه بدوی می تواند انجام دستورات دادگاه تجدید نظر را از دادسرا مطالبه و پرونده را جهت رفع نقص به دادسرا اعاده کند؟ 2- در مواردی که متهم در دفاعیات خود علیه شخص یا اشخاص خاص دائر بر ارتکاب بزه توسط ایشان به نحو مباشرت یا معاونت اقرار می نماید و دلیلی بر صحت اقرار متهم وجود ندارد آیا بازپرس مکلف به اظهار نظر ماهوی در این خصوص است؟

همان طور که مستحضر هستید در ادبیات حقوق کیفری بین دو واژه مشتکی عنه و متهم تفاوت ماهوی وجود دارد با این توضیح که در صورتی که از شخصی شکایت شود قانون آن فرد را مشتکی عنه نامیده است (بند ث ماده 68 از قانون آئین دادرسی کیفری و در صورتی که به در معرض اتهام قرار گرفت و به عنوان متهم احضار گردید متهم نامیده می شود ماده 168 از قانون آئین دادرسی کیفری) قانون آئین دادرسی کیفری برای متهم حقوقی را قائل شده است از جمله گرفتن وکیل و نیز حقوق دسترسی به پرونده و مطالعه آن. پرسشی که مطرح می شود این است که: 1-مطابق ماده 190 از قانون آئین دادرسی کیفری متهم حق به همراه داشتن یک نفر وکیل دادگستری را دارد حال در صورتی که شخصی تحت عنوان وکیل دادگستری در شعبه حاضر شده و با تقدیم برگ وکالت نامه خود را وکیل مشتکی عنه معرفی نماید تکلیف بازپرس چه می باشد؟ آیا بازپرس می-تواند با این استدلال که حق به همراه داشتن وکیل برای متهم می باشد و این شخص در مقام وکیل مشتکی عنه بوده و اینکه قانون از میان اشخاص دخیل در پرونده کیفری صرفا برای شاکی و متهم حق داشتن وکیل قائل شده است و برای سایر افراد از جمله کفیل وثیقه گذار شاهد مطلع و. .. چنین حقی را قائل نشده بنابراین حکم قانونی راجع به مشتکی عنه پرونده نیز همچون افراد اخیرالذکر می-باشد لذا مستند به ماده 190 و ماده 91 اصل محرمانگی در تحقیقات مقدماتی از پذیرش وکالت وکیل برای مشتکی عنه خودداری نماید؟ 2-مطابق ماده 191 از قانون آئین دادرسی کیفری متهم حق مطالعه ودسترسی به اوراق پرونده را دارد حال در صورتی که مشتکی عنه پیش از احضار به عنوان متهم در شعبه حاضر شود و تقاضای مطالعه پرونده یا درخواست تصویر از اوراق آن را تقدیم کند تکلیف بازپرس چه می باشد آیا بازپس می تواند با این استدلال که حق مطالعه و دسترسی به اوراق پرونده برای متهم می باشد و این شخص در مقام مشتکی عنه بوده لذا مستند به ماده 191 و ماده 91 اصل محرمانگی در تحقیقات مقدماتی از اجابت درخواست مشتکی عنه خودداری نماید./ع

بر اساس ماده 168 قانون آئین دادرسی کیفری بازپرس نباید بدون دلیل کافی برای توجه اتهام. . کسی را به عنوان متهم احضار و یا جلب نماید و برابر ماده 213 قانون فوق الذکر تفهیم اتهام به کسی که به عنوان متهم احضار نشده از قبیل شاهد یا مطلع ممنوع است و چنانچه این شخص پس از تحقیق در مظان اتهام قرار گیرد باید طبق مقررات و به عنواند متهم برای وقت دیگر احضار شود حال در مواردی که دلیل بر توجه اتهام به مشتکی عنه نیست برخی از همکاران محترم قضایی بدوا اقدام به احضار مشتکی عنه به عنوان مطلع نموده و پس از تحقیق از وی در صورتی که دلیلی بر توجه اتهام کشف شد مثلا اقرار به ارتکاب جرم شد یا از مفاد اظهارات وی وقوع بزه استنباط گردید طبق ماده 213 برای وقت دیگری به عنوان متهم احضار می شود آیا این اقدام در فرضی که هیچ دلیلی علیه مشتکی عنه نیست مطابق مقررات بوده و قابل توجیه قانونی است یا خیر.

در صورتی که ادله کافی برای توجه اتهام به متهم وجود نداشته باشد تا بتوان به استناد ماده 168 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 متهم را جهت تفهیم اتهام حاضر نمود در این مرحله آیا می توان مشتکی عنه را جهت اخذ اظهارات فعلا به عنوان مطلع احضار نمود ؟ با فرض اینکه بنا بر انجام تفهیم اتهام ولو پس از اخذ اظهارات مشتکی عنه نباشد بعباره الاخری آیا این تجویز از مدلول ماده 213 قانون مورد اشاره بر می آید یا خیر؟

برابر ماده 213 قانون آئین دادرسی کیفری تفهیم اتهام به کسی که به عنوان متهم احضار نشده از قبیل شاهد با مطلع ممنوع است و چنانچه این شخص پس از تحقیق در مظان اتهام قرار گیرد باید طبق مقررات و به عنوان متهم برای وقت دیگر احضار شود با توجه به ماده خواهشمند است بفرمائید: 1-با لحاظ ماده 168 قانون آئین دادرسی کیفری آیا بازرس با مقام قضایی دیگر می تواند دستور احضار متهم یا مشتکی عنه را در مواردی که دلیل کافی بر توجه اتهام علیه وی وجود ندارد به عنوان مطلع صادر کند؟ هر چند پس از حضور تفهیم به وی نشود 2-چنانچه طرف شکایت در مرجع انتظامی حاضر باشد آیا مقام قضائی می تواند دستور تحقیق را ایشان به عنوان مطلع را صادر کند یا خیر؟ چنانچه متهم به عنوان مطلع و با علم به اینکه متهم می باشد تحقیق شود آیا اطلاعات و اظهارت ابرازی وی می تواند به عنوان دلیل جهت تفهیم اتهام به وی مورد استفاده قرار گیرد؟

1-با توجه به ماده 168 قانون آئین دادرسی کیفری که مقرر داشته است بازپرس نباید بدون دلیل کافی و برای توجه اتهام کسی را به عنوان متهم احضار و یا جلب کند حال سوال پیش آمده این است در صورت احضار کسی به عنوان متهم آیا لزوما باید آن شخص تفهیم اتهام شود یا می¬توان صرفا اظهارات وی را اخذ نموده درصورت عقیده بر لزوم تفهیم اتهام آیا عدم تفهیم اتهام تخلف انتظامی محسوب می-شود یا خیر؟ 2-با توجه به ماده 217 قانون آئین دادرسی کیفری که مقرر می¬دارد: به منظور دسترسی به متهم و حضور به موقع وی و جلوگیری از فرار یا مخفی شدن و تضمین حقوق بزه دیده برای جبران ضرر و زیان وی بازپرس پس ازتفهیم اتهام وتحقیق لازم درصورت وجود دلایل کافی یکی از قرارهای زیر را صادر کند. اختلاف به وجود آمده در مورد ماده فوق به عبارت درصورت وجود دلایل کافی برمی¬گردد برخی معتقدند پس از تفهیم اتهام در صورتی که دلایل کافی وجود داشته باشد لزوما باید قرار تامین صادر شود و برخی دیگر اعتقاد دارند پس از تفهیم اتهام در هر صورت باید قرار تامین صادر شود و عبارت در صورت وجود دلایل کافی به قسمت اول ماده برمی¬گردد خواهشمند است اعلام نظر فرمایید که پس از تفهیم اتهام صدور قرار تامین ضروری است یا خیر.

احضار مشتکی عنه به عنوان مطلع

الزام اخذ تامین در مرحله تجدید نظر

لزوم صدور قرار تامین کیفری پس از تفهیم اتهام با توجه به کیفیت دفاعیات متهم

منظور از عبارت "دلیل کافی" در ماده 168 قانون آیین دادرسی کیفری

امکان احضار متهم به عنوان مطلع

تفهیم اتهام بزه بی احتیاطی در امر رانندگی بدون وجود گواهی اولیه پزشکی قانونی

احضار مجدد متهم و اخذ آخرین دفاع با وزن خالص تفهیم شده