فعل حرام در صورتی جرم و قابل مجازات است که در انظار و اماکن عمومی و معابر صورت بگیرد.

به موجب کیفرخواست شماره 801078 ـ 9/12/90 صادر شده از دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه 21 تهران 1ـ ش.ر. فرزند ش. 26 ساله اهل و ساکن تهران و مجرد و مسلمان متهم است به ارتکاب فعل حرام از طریق برگزاری جشن مختلط و لهو و لعب و نگه داری یک بطری حاوی مشروب الکلی 2ـ ب.الف. فرزند ب. 24 ساله 3ـ ک.ق. فرزند ح. 29 ساله 4ـ الف.ع. فرزند م. 23 ساله 5ـ م.ح. فرزند م. 30 ساله 6ـ ف.ن. فرزند م. 31 ساله 7ـ ع.و. فرزند م. 21 ساله 8ـ س.ص. فرزند ف. 47 ساله 9ـ ر.ل. فرزند پ. 20 ساله 10ـ م.الف. فرزند غ. 20 ساله 11ـ م.ع. فرزند الف. 21 ساله 12ـ م.الف. فرزند ب. 25 ساله 13ـ م.م. فرزند ع. 25 ساله 14ـ الف.پ. فرزند م. 23 ساله 15ـ م.م. فرزند ه. 25 ساله 16ـ س.ر. فرزند م. 20 ساله 17ـ م.ب. فرزند م. 24 ساله 18ـ ح.م. فرزند م. 22 ساله 19ـ ب.ب. فرزند م. 23 ساله 20ـ ن.س. فرزند ع. 45 ساله 21ـ ن.ق. فرزند م. 26 ساله 22ـ س.ش. فرزند م. 51 ساله 23ـ س.ر. فرزند ش. 27 ساله جملگی مسلمان و فاقد سابقه ی کیفری متهم هستند به ارتکاب فعل حرام از طریق حضور در جشن مختلط لهو و لعب و نیز متهمان ردیف 2 تا 7 علاوه بر آن متهم هستند به شرب خمر و ردیف های 11ـ8 علاوه بر آن متهم هستند به توهین به مامورین در حال انجام وظیفه. دادگاه با بررسی اوراق و محتویات پرونده و گزارش مرجع انتظامی و تحقیقات به عمل آمده نحوه زمان و مکان دستگیری متهمان که خانم ها به حکایت تصاویر ضم پرونده بدون پوشش اسلامی و نیمه عریان در جمع مردان اجنبی و در منزلی غیر از محل سکونت متهم ردیف اول و به بهانه جشن تولد وی اجتماع کرده اند و حسب اقاریر متهمان به شرب خمر در این جشن مشروب سرو شده بود به گونه ای که با آب میوه مخلوط شده و آنان بدون اطلاع از آن نوشیده بودند و یک قوطی مشروب الکلی نیز از محل کشف شده است و اگر چه متهم ردیف اول منکر اطلاع از وجود چنین مشروبی در آن جشن می باشد اما نظر به برپایی جشن توسط نامبرده و پذیرایی از مدعوین لذا بزهکاری وی دایر بر فعل حرام با برگزاری جشن مختلط و لهو و لعب و نیز نگه داری مشروب الکلی را محرز دانسته و نیز بزهکاری سایر متهمان دایر بر ارتکاب فعل حرام با حضور در این جشن محرز است و به استناد مواد 702 قانون مجازات اسلامی با اصلاحات بعدی در سال 87 214 قانون آیین دادرسی کیفری و 9 قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب و به استناد منابع معتبر فقهی من جمله تحریر الوسیله حضرت امام خمینی (ره) در مسیله چهارم از مبحث القول فی احکامه و بعض اللواحق از الفصل الرابع فی حد المسکر متهم ردیف اول (ش.ر.) را بابت برگزاری جشن لهو و لعب و با توجه به میزان تاثیر عملش به پرداخت سی میلیون ریال جزای نقدی در حق صندوق دولت و بابت نگه داری مشروب الکلی با اختیارات حاصله از بند 5 ماده 22 قانون مجازات اسلامی به پرداخت ده میلیون ریال جزای نقدی بدل از حبس و ده میلیون ریال جزای نقدی بدل از شلاق و پانصد هزار ریال جزای نقدی بابت ارزش تجاری مشروب الکلی مکشوفه از متهم در حق صندوق دولت محکوم و سایر متهمان را بابت حضور در جشن یاد شده (هر یک) به پرداخت سه میلیون ریال جزای نقدی در حق صندوق دولت محکوم می کند. اما در خصوص اتهام متهمان ردیف 2 تا 7 دایر بر شرب خمر و 8 تا 11 دایر بر توهین به مامورین نظر به انکار شدید متهمان و دفاعیات به عمل آمده و این که مدعی شدند آب میوه هایی که برای پذیرایی از مهمانان در جشن یاد شده سرو شده بود دارای الکل بوده که متهمان به شرب خمر از آن بی اطلاع بودند و این ادعا محمول بر صحت می باشد. لذا به استناد ماده 166 و تبصره ی ذیل آن از قانون مجازات اسلامی و ماده 177 قانون آیین دادرسی کیفری و حاکمیت اصل برایت و قاعده درء رای بر برایت آنان از بزه های مذکور صادر و اعلام می گردد و مشروب الکلی مکشوفه و نیز تصاویر متهمان اناث و مبتذل که ضم پرونده است پس از اجرای حکم معدوم گردد. این رای نسبت به متهمان ردیف 6 (ف.ن.) 18 (ح.م.) 20 و 21 (ن.س. و ن.ق.) غیابی و ظرف ده روز پس از ابلاغ قابل واخواهی در این شعبه و سپس ظرف بیست روز قابل اعتراض در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران و نسبت به سایر متهمان حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 1089 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ غفاری

در خصوص تجدیدنظرخواهی 1ـ س.ص. 2ـ ش.ر. 3ـ س.ر. 4ـ س.ش. 5ـ م.ع. 6ـ ک.ق. 7ـ م.م. 8ـ م.م. 9ـ س.ر. 10ـ الف.پ. 11ـ س.ص. 12ـ م.ب. 13ـ م.الف. 14ـ ب.ب. 15ـ ب.الف. 16ـ م.الف. 17ـ الف.ع. نسبت به دادنامه شماره 00128ـ91 مورخ 16/2/1391 در پرونده کلاسه 1715ـ900 صادره از شعبه 1089 دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن تجدیدنظرخواهان به اتهام ارتکاب فعل حرام از طریق برگزاری جشن مختلط و لهو و لعب و علاوه بر آن آقای ش.ر. به اتهام نگه داری یک بطری حاوی مشروب الکی و با احراز بزهکاری و به استناد ماده 702 قانون مجازات اسلامی و ماده 9 قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب و به استناد منابع معتبر فقهی من جمله تحریر الوسیله حضرت امام خمینی (ره) در مسیله چهارم از مبحث القول فی احکامه و بعض اللواحق از الفصل الرابع فی حد المسکر آقای ش.ر. از بابت برگزاری جشن لهو و لعب و با توجه به میزان تاثیر عملش به پرداخت سی میلیون ریال جزای نقدی در حق صندوق دولت و از حیث نگه داری مشروبات الکلی با اختیارات حاصله از بند 5 ماده 22 قانون مجازات اسلامی به پرداخت ده میلیون ریال جزای نقدی بدل از حبس و ده میلیون ریال جزای نقدی بدل از شلاق و پانصد هزار ریال جزای نقدی بابت ارزش تجاری مشروب الکلی مکشوفه از متهم در حق صندوق دولت و سایر تجدیدنظرخواهان بابت حضور در جشن یاد شده هر یک به پرداخت سه میلیون ریال جزای نقدی در حق صندوق دولت محکوم شده اند نظر به اینکه تجدیدنظرخواهان در این مرحله از رسیدگی ایراد و دفاع موثری که از حیث شکلی و یا ماهوی مندرج در ماده 240 قانون آیین دادرسی کیفری باشد اقامه ننموده اند و از نظر این دادگاه ایضا ایرادی که موجب نقض باشد مشهود نیست الا اینکه اولا: طبق ماده 2 قانون مجازات اسلامی هر فعل یا ترک فعلی که در قانون برای آن مجازات تعیین شده باشد جرم محسوب می شود بنابراین طبق مفهوم مخالف این ماده افعال و یا ترک افعالی که در قانون نسبت به آنها مجازاتی تعیین نشده باشد جرم محسوب نمی گردد از این رو در موضوعات جزایی با توجه به اصل قانونی بودن جرم و مجازات و با تفسیر موسع از قوانین نمی توان جرم تراشی و جرم زایی نمود. لهذا استناد دادگاه به مسیله چهارم از تحریرالوسیله حضرت امام خمینی (ره) که مقرر می دارد. «من استحل شییا من المحرمات المجمع علی تحریمها بین المسلمین کالمیته و الدم و لحم الخنزیر و الربا.. . والا فیعزر»; «هر مسلمانی که حرمت یکی از محرمات را که حرمتش میان مسلمانان اجماعی است حلال نماید مانند مردار و خون و گوشت خوک و ربا.. . و در غیر این صورت تعزیر می شود»; فاقد وجاهت قانونی است زیرا اولا: طبق فتوای امام خمینی (ره) قضات ماذون حق تعیین کیفر و تعزیر اشخاصی را برای اعمالی که قانونا کیفری از برای آنها مقرر نشده است ندارند (نظریه مشورتی 6087/7 مورخ 4/10/1374 اداره کل امور حقوقی قوه قضاییه) بنابراین مواد 214 قانون آیین دادرسی کیفری و ماده 9 قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مواد مجازاتی نمی باشند تا به استناد آنها اعمال مجازات نمود. ثانیا: رجوع به منابع معتبر فقهی منصرف از جزییات است و در غیر این صورت موجب نقض تفسیر مضیق به نفع متهم و نقض اصل قانونی بودن جرم و مجازات می گردد که هیچ کس قایل به نقض این دو قاعده قانونی نیست. ثالثا: فعل حرام طبق ماده 638 قانون مجازات اسلامی در صورتی جرم و قابل مجازات است که در انظار و اماکن عمومی و معابر صورت بگیرد و واژه های مکرر در سطر اول ماده 638 این قانون (علنا؛ در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر) همگی دلالت دارد که قانونگذار صرفا افعال حرامی را که افراد در انظار عمومی و اماکن عمومی و معابر مرتکب می گردند جرم و قابل مجازات دانسته است. بنابراین تحقق فعل حرام به عنوان جرم زمانی است که فعل حرام در انظار و اماکن عمومی و معابر به وقوع بپیوندد و در غیر این صورت با این عنوان قانونا قابل مجازات نمی باشد. رابعا: عمل ارتکابی تجدیدنظرخواهان با توجه به تعداد افراد و تصاویر مبتذل ماخوذه در پرونده و صورت جلسه بازرسی و بازدید مرجع انتظامی در صفحات 4 و 3 و اختلاط زنان و مردان که به صورت نیمه عریان مشغول رقاصی و پایکوبی بودند و کشف مشروب الکلی از مصادیق بند ب ماده 639 قانون مجازات اسلامی و با عنوان اتهامی «فراهم نمودن موجبات فساد»; است. لهذا با اصلاح ماده استنادی و تطبیق عمل با قانون و توجه به اینکه تجدیدنظرخواهان فاقد سابقه کیفری می باشند مستحق تخفیف در مجازات هستند و با اختیارات حاصل از تبصره 2 ماده 22 قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب جزای نقدی مورد حکم نسبت به آقای ش.ر. را از سی میلیون ریال به بیست میلیون ریال و دو فقره جزای نقدی ده میلیون ریالی وی را به دو فقره پنج میلیون ریال و جزای نقدی هر یک از سایر تجدیدنظرخواهان را به دو میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت تخفیف می نماید و در نهایت ضمن رد تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواهان دادنامه تجدیدنظرخواسته را به استناد تبصره 2 و 4 ماده 22 قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب و با اصلاح و تخفیف موصوف تایید می نماید. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 23 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
منصوری ـ جعفری شهنی