درخصوص دعوی (ر. م.) فرزند (ج.) با وکالت (ح. س.) به طرفیت (ف. خ.) فرزند (ر.) با وکالت (ت. م.) مبنی بر صدور حکم بر فسخ نکاح به لحاظ جنون با احتساب جمیع خسارات دادرسی به توضیح اینکه به شرح دادخواست و اوراق پرونده بیان گردیده در تاریخ 4/5/1380 زوج با زوجه به عقد نکاح درآمده و زوج متوجه حرکات نامتعارف وی گردیده که پس از تحقیق در این مورد متوجه جنون گردیده است پس از وقوف به بیماری زوجه وی را برای ارسال به پزشک متخصص اعصاب روان معرفی و هماهنگی پزشک معالج دربیمارستان مغز و اعصاب و روان بستری و تحت درمان قرار گرفت و علی رغم بستری بودن برای انجام کلیه امور درمانی و انجام شوک های مغزی حاضر نگردیده است؛ وکیل خوانده دعوی در مقام دفاع بیان کرده است موکل حدودا شش سال زندگی مشترک و دو سال نیز جدا از زوج زندگی و تقاضای مسکن علی حده و
نفقه نموده است گویا زوج برای فرار از پرداخت حق و حقوق شرعی همسر خود به فسخ نکاح پناه آورده است ولی فسخ نکاح فوری بوده چنانچه زوجه بیماری داشت مطابق مواد قانونی فورا از آن استفاده می شد در حالی که دادگاه
حضانت طفل را برای مدت... به زوجه سپرده و تقاضای مسکن علی حده را پذیرفته است... تقدیم میگردد وکیل خواهان بیان کرده است اعمال فسخ را از علم صاحب حق داشتن چنین حقی فوری می داند و موکل به هیچ عنوان از چنین حقی مطلع نبوده است دادگاه با توجه به محتویات پرونده گذشت مدت طولانی از سابقه زوجیت زوجین و با توجه اینکه زوج در طول استقرار و علقه زوجیت درخواست الزام زوجه به تمکین را به شرح دادنامه 9009970202201851-17/10/1390 صادر شده در شعبه 252 دادگاه عمومی تهران مطرح کرده است بنابراین با توجه به فوری بودن
خیار فسخ مستندا به ماده 1131 از
قانون مدنی حکم به رد دعوی خواهان صادر و اعلام می گردد. این رای ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان تهران خواهد بود.
رییس شعبه 255 دادگاه خانواده تهران - اشـجـعی