رای قضایی شماره 9409970925101986

رای قضایی شماره 9409970925101986

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9409970925101986


شماره دادنامه قطعی:
9409970925101986

تاریخ دادنامه قطعی:
1394/11/07

گروه رای:
کیفری

نوع مرجع:
شعبه دیوان عالی کشور

عنوان رای:
درخواست اعاده دادرسی به استناد اعلام گذشت شاکی در جرم غیرقابل گذشت

پیام رای:
در جرم غیرقابل گذشت اعلام رسمی گذشت توسط شاکی پس از صدور حکم قطعی از موجبات تجویز اعاده دادرسی نیست.

رای خلاصه جریان پرونده
آقای الف. د.الف. با تجمیع پلاک های ثبتی.. .6 فرعی و.. .7 فرعی هر دو از پلاک 1654 اصلی بخش 4 شیراز اقدام به احداث آپارتمان 4 طبقه با دو واحد آپارتمان در هر طبقه نموده است و با قرارداد عادی مورخ 1391/2/4 واحد طبقه دوم سمت ساختمان ی... را با قرارداد عادی که مطابق ماده 23 قانون پیش فروش آپارتمانها جرم می باشد به آقای م. ب.ش. فروخته و همان واحد را با قرارداد عادی شماره 32666 مورخ 1391/8/15 به آقای ع.ز فروخته است و با شکایت آقای م. ب.ش. دایر بر فروش مال غیر در شعبه 115 دادگاه عمومی جزایی شیراز به شرح دادنامه غیابی شماره 2500988-1393/9/13 متهم به تحمل دو سال و نیم حبس و پرداخت جزای نقدی و رد وجوه دریافتی از شاکی و ابطال معامله دوم محکوم شده است. بنا به گواهی شماره 940011-1394/10/27 دفتر شعبه 10 اجرای احکام کیفری شیراز با اعلام گذشت شاکی طبق سند رسمی شماره.. .-1394/3/20 دفتر.. . شیراز مجازات محکوم علیه طبق ماده 483 قانون آیین دادرسی کیفری بموجب دادنامه شماره 500815-1394/7/20 شعبه 15 دادگاه کیفری 2 شیراز به پانزده ماه حبس تقلیل یافته و قطعی شده و درخواست تجدیدنظر بعمل نیامده است سپس وکیل محکوم علیه با تقدیم لایحه ای در چهار برگ با ادعای اشتباه در رای دادگاه بدون ارایه رای صادره از دادگاه کیفری 2 شیراز با ادعای فسخ معامله مربوط به تاریخ 1392/1/28 که ارتباطی به موضوع ندارد با توضیحات و توجیهاتی تقاضای اعاده دادرسی کرده است. هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرایت گزارش آقای ابراهیم بهنام اصل عضوممیز و ملاحظه اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای ح. شهرابی فراهانی دادیار دیوان عالی کشور اجمالا مبنی بر رسیدگی قانونی را دارم در خصوص دادنامه شماره 500815-1394/7/20 شعبه 15 دادگاه کیفری 2 شیراز مشاوره نموده چنین رای می دهد :

رای شعبه دیوان عالی کشور
درخواست اعاده دادرسی آقای ق.ش. وکیل آقای الف.د.الف. نسبت به دادنامه قطعی فوق الذکر که با اعلام گذشت شاکی مجازات انتقال مال غیر مقرر در دادنامه غیابی شماره 2500988-1393/9/13 شعبه 115 دادگاه عمومی جزایی سابق تخفیف یافته است موجه نیست زیرا اعلام گذشت در جرایم عمومی از موارد تجویز اعاده دادرسی نیست. ثانیا هیچگونه حکمی از محاکم صالحه مبنی بر فسخ معامله بین طرفین قرارداد اول مورخ 1391/2/4 یا قرارداد دوم مورخ 1391/8/15 ارایه نشده است تا دلیل صحت ادعای وی باشد بنابرین تقاضای وکیل محکوم علیه با هیچیک از موارد ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 انطباق ندارد و قرار رد اعاده دادرسی صادر می گردد.
شعبه 36 دیوان عالی کشور
ابراهیم بهنام اصل - محمد سلیمانی - فتوت نصیری سوادکوهی

قاضی:
محمدسلیمانی , فتوت نصیری سوادکوهی , ابراهیم بهنام اصل , حسین شهرابی فراهانی

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 23 ـ اشخاصی که بدون تنظیم سند رسمی اقدام به پیش فروش ساختمان یا بدون اخذ مجوز اقدام به درج یا انتشار آگهی نمایند به حبس از نود و یک روز تا یک سال یا جزاء نقدی به میزان دو تا چهار برابر وجوه و اموال دریافتی محکوم می شوند. تبصره ـ جرائم مذکور در این ماده تعقیب نمی شود مگر با شکایت شاکی خصوصی یا وزارت مسکن و شهرسازی و با گذشت شاکی تعقیب یا اجراء آن موقوف می شود.

مشاهده ماده 23 قانون پیش فروش ساختمان

ماده 483 ـ هرگاه شاکی یا مدعی خصوصی در جرایم غیرقابل گذشت پس از قطعی شدن حکم از شکایت خود صرفنظر کند محکوم علیه می تواند از دادگاه صادرکننده حکم قطعی درخواست کند در میزان مجازات او تجدید نظر شود. در این صورت دادگاه به درخواست محکوم علیه در وقت فوق العاده و با حضور دادستان یا نماینده او با رعایت مقررات ماده (300) این قانون رسیدگی می کند و مجازات را در صورت اقتضاء در حدود قانون تخفیف می دهد یا به مجازاتی که مناسب تر به حال محکوم علیه باشد تبدیل می کند. این رای قطعی است.

مشاهده ماده 483 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 474 ـ درخواست اعاده دادرسی در مورد احکام محکومیت قطعی دادگاه ها اعم از آنکه حکم مذکور به اجراءگذاشته شده یا نشده باشد در موارد زیر پذیرفته می شود: الف ـ کسی به اتهام قتل شخصی محکوم شود و سپس زنده بودن وی محرز گردد. ب ـ چند نفر به اتهام ارتکاب جرمی محکوم شوند و ارتکاب آن جرم به گونه‏ای باشد که نتوان بیش از یک مرتکب برای آن قائل شد. پ ـ شخصی به علت انتساب جرمی محکوم شود و فرد دیگری نیز به موجب حکمی از مرجع قضایی به علت انتساب همان جرم محکوم شده باشد به طوری که از تعارض و تضاد مفاد دو حکم بی گناهی یکی از آنان احراز گردد. ت ـ درباره شخصی به اتهام واحد احکام متفاوتی صادر شود. ث ـ در دادگاه صالح ثابت شود که اسناد جعلی یا شهادت خلاف واقع گواهان مبنای حکم بوده است. ج ـ پس از صدور حکم قطعی واقعه جدیدی حادث و یا ظاهر یا ادله جدیدی ارائه شود که موجب اثبات بی گناهی محکوم علیه یا عدم تقصیر وی باشد. چ ـ عمل ارتکابی جرم نباشد و یا مجازات مورد حکم بیش از مجازات مقرر قانونی باشد.

مشاهده ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM