رای قضایی شماره 9309970925001445

رای قضایی شماره 9309970925001445

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9309970925001445


شماره دادنامه قطعی:
9309970925001445

تاریخ دادنامه قطعی:
1393/08/21

گروه رای:
کیفری

نوع مرجع:
شعبه دیوان عالی کشور

عنوان رای:
اقرار راشی به نفع مرتشی

پیام رای:
اقرار راشی که خودش به اتهام رشاء محکوم شده به نفع مرتشی بعد از صدور حکم نمی تواند از جهات پذیرش اعاده دادرسی باشد.

رای خلاصه جریان پرونده
مستندات ابرازی محکوم علیه ع. در مقام تقاضای اعاده دادرسی نسبت به دادنامه شماره 150-19/12/92 صادره از شعبه دوم دادگاه نظامی یک استان.. . دلالت دارد که به اتهام اخذ رشوه به مبلغ یکصد و پنجاه میلیون ریال شامل پانزده میلیون ریال وجه نقد و یکصد و سی و پنج میلیون ریال طی یک فقره چک تحت تعقیب کیفری قرار گرفته است. پرونده اتهامی بدوا در شعبه اول دادگاه نظامی مورد رسیدگی قرار گرفته است. دادگاه با توجه به گزارش حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی اقاریر صریح و مقرون به واقع متهم در تحقیقات مقدماتی و دادسرا مستندات مربوطه و تحقیقات به عمل آمده در دادگاه و سایر قراین و امارات موجود بزهکاری نامبرده را محرز تشخیص و مستند به ماده 118 قانون مجازات اسلامی جرایم نیروهای مسلح (بند ج) و با رعایت مواد 2 و 5 و 7 و 9 از قانون مرقوم با لحاظ قرار دادن مواد 10 و 37 و 38 قانون مجازات اسلامی 1392 به لحاظ کیفیات مخففه از جمله فقد سابقه کیفری و اظهار ندامت و وضع خاص متهم طی دادنامه شماره 118-12/06/92 نامبرده را علاوه بر رد وجوه ماخوذه به تحمل 18 ماه حبس با رعایت ایام بازداشت قبلی و پرداخت جزای نقدی معادل وجه ماخوذه و تنزیل دو درجه بدل از اخراج محکوم می نماید. با اعتراض تجدیدنظرخواهی محکوم علیه شعبه 24 دیوان عالی کشور به موجب دادنامه شماره 754-23/07/92 به لحاظ نواقص تحقیقاتی در اجرای بند ب ماده 265 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری با نقض دادنامه معترض عنه رسیدگی در شعبه هم عرض را مقرر می دارد. این بار پرونده در شعبه دوم دادگاه نظامی یک مورد رسیدگی قرار می گیرد. به شرح دادنامه مذکور در فوق با احراز بزهکاری نامبرده به تحمل یک سال حبس با رعایت ایام بازداشت قبلی و پرداخت مبلغ پانزده میلیون ریال معادل وجه ماخوذه به عنوان جزای نقدی در حق دولت و تنزیل یک درجه بدل از اخراج محکوم می نماید. با اعتراض تجدیدنظرخواهی شعبه 24 دیوان عالی کشور به موجب دادنامه شماره 74-21/02/93 رای صادره را ابرام نموده است. پس از آن محکوم علیه با تقدیم لایحه ای که هنگام شور قرایت می گردد و با استناد به اقرارنامه رسمی شماره 11832-22/04/93 تنظیمی دفترخانه شماره.. . منتسب به آقای م. (راشی) که به موجب آن اظهار داشته اتهام وارده به محکوم علیه واهی و بی اساس می باشد از محضر ریاست محترم دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی می نماید. پس از ثبت در دبیرخانه دیوان جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع شده است.

رای شعبه دیوان عالی کشور
درخواست اعاده دادرسی محکوم علیه آقای ع. نسبت به دادنامه شماره 150-19/12/92 صادره از شعبه دوم دادگاه نظامی یک استان.. . وارد نیست؛ زیرا مستند ابرازی نامبرده در این مرحله اقرارنامه رسمی شماره 11832-22/04/93 دفترخانه می باشد که منتسب به شخص راشی بوده و خود وی نیز به اتهام پرداخت رشوه محکومیت حاصل نموده است مفاد و مندرجات آن خلاف دلایل اتهام و مطالب و تحقیقات معموله و اظهارات سابق نامبرده در پرونده که در رای صادره اشاره گردیده و مستند حکم به محکومیت قرار گرفته است می باشد و اظهارات بعدی نامبرده نمی تواند موثر در بی گناهی باشد. لذا به لحاظ عدم انطباق تقاضا با شقوق مندرج در ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مردود اعلام می گردد.
رییس شعبه سی وپنجم دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
سیدکریمی ـ حیاتی

قاضی:
سیدرضا سیدکریمی , عنایت حیاتی

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 118 ـ متهم می تواند تا قبل از قطعیت حکم ادله مربوط به توبه خود را حسب مورد به مقام تعقیب یا رسیدگی ارائه نماید.

مشاهده ماده 118 قانون مجازات اسلامی

ماده 10 ـ در مقررات و نظامات دولتی مجازات و اقدام تامینی و تربیتی باید به موجب قانونی باشد که قبل از وقوع جرم مقرر شده است و مرتکب هیچ رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل را نمیتوان به موجب قانون موخر به مجازات یا اقدامات تامینی و تربیتی محکوم کرد لکن چنانچه پس از وقوع جرم قانونی مبنی بر تخفیف یا عدم اجرای مجازات یا اقدام تامینی و تربیتی یا از جهاتی مساعدتر به حال مرتکب وضع شود نسبت به جرایم سابق بر وضع آن قانون تا صدور حکم قطعی موثر است. هرگاه به موجب قانون سابق حکم قطعی لازم الاجراء صادرشده باشد به ترتیب زیر عمل می شود: الف ـ اگر رفتاری که در گذشته جرم بوده است به موجب قانون لاحق جرم شناخته نشود حکم قطعی اجراء نمی شود و اگر در جریان اجراء باشد اجرای آن موقوف می شود. در این موارد و همچنین در موردی که حکم قبلا اجراء شده است هیچ گونه اثر کیفری بر آن مترتب نیست. ب ـ اگر مجازات جرمی به موجب قانون لاحق تخفیف یابد قاضی اجرای احکام موظف است قبل از شروع به اجراء یا در حین اجراء از دادگاه صادرکننده حکم قطعی اصلاح آن را طبق قانون جدید تقاضا کند. محکوم نیز می تواند از دادگاه صادرکننده حکم تخفیف مجازات را تقاضا نماید. دادگاه صادرکننده حکم با لحاظ قانون لاحق مجازات قبلی را تخفیف میدهد. مقررات این بند در مورد اقدام تامینی و تربیتی که در مورد اطفال بزهکار اجراء می شود نیز جاری است. در این صورت ولی یا سرپرست وی نیز می تواند تخفیف اقدام تامینی و تربیتی را تقاضا نماید. تبصره ـ مقررات فوق در مورد قوانینی که برای مدت معین و یا موارد خاص وضع شده است مگر به تصریح قانون لاحق اعمال نمی شود.

مشاهده ماده 10 قانون مجازات اسلامی

ماده 37 ـ در صورت وجود یک یا چند جهت از جهات تخفیف دادگاه می تواند مجازات تعزیری را به نحوی که به حال متهم مناسب تر باشد به شرح ذیل تقلیل دهد یا تبدیل کند: الف ـ تقلیل حبس به میزان یک تا سه درجه ب ـ تبدیل مصادره اموال به جزای نقدی درجه یک تا چهار پ ـ تبدیل انفصال دائم به انفصال موقت به میزان پنج تا پانزده سال ت ـ تقلیل سایر مجازات های تعزیری به میزان یک یا دو درجه از همان نوع یا انواع دیگر

مشاهده ماده 37 قانون مجازات اسلامی

ماده 38 ـ جهات تخفیف عبارتند از: الف ـ گذشت شاکی یا مدعی خصوصی ب ـ همکاری موثر متهم در شناسایی شرکاء یا معاونان تحصیل ادله یا کشف اموال و اشیاء حاصله از جرم یا به کار رفته برای ارتکاب آن پ ـ اوضاع و احوال خاص موثر در ارتکاب جرم از قبیل رفتار یا گفتار تحریک آمیز بزه دیده یا وجود انگیزه شرافتمندانه در ارتکاب جرم ت ـ اعلام متهم قبل از تعقیب یا اقرار موثر وی در حین تحقیق و رسیدگی ث ـ ندامت حسن سابقه و یا وضع خاص متهم از قبیل کهولت یا بیماری ج ـ کوشش متهم به منظور تخفیف آثار جرم یا اقدام وی برای جبران زیان ناشی از آن چ ـ خفیف بودن زیان وارده به بزه دیده یا نتایج زیانبار جرم ح ـ مداخله ضعیف شریک یا معاون در وقوع جرم تبصره 1 ـ دادگاه مکلف است جهات تخفیف مجازات را در حکم خود قید کند. تبصره 2 ـ هرگاه نظیر جهات مندرج در این ماده در مواد خاصی پیش بینی شده باشد دادگاه نمی تواند به موجب همان جهات مجازات را دوباره تخفیف دهد.

مشاهده ماده 38 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM