پیرو گزارش قبلی خانم الف.ت. با وکالت آقای ح.م. دادخواستی به طرفیت آقای م.پ. به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه
طلاق به لحاظ ازدواج مجدد خوانده و تخلف خوانده از شرایط ضمن عقد (تحقق بند 12 سند نکاحیه) تقدیم دادگستری شهرستان مشهد نموده است و رسیدگی به شعبه 38 محاکم حقوقی محول گردیده است خوانده خانم ف.الف. وکیل پایه یک دادگستری را به عنوان وکیل مدافع خود تعیین نموده در جلسه مورخ 17/7/91 دادگاه وکلای طرفین حضور یافته اند وکیل خواهان اظهار داشته خواسته به شرح دادخواست تقدیمی است تقاضای استعلام از پرونده 910544 شعبه 724 دادیاری را دارم وکیل خوانده اظهار داشته این ادعا اتهام است دادگاه پرونده استنادی را جهت بهره برداری مطالبه نموده و ملاحظه کرده که در این پرونده خانم الف.ت. علیه شوهرش آقای م.پ. شکایتی به عنوان رابطه نامشروع همسرش باخانم و.ح. مطرح که در اثناء رسیدگی صیغه نامه عادی که حکایت از نکاح موقت یک ساله از تاریخ 20/3/91 تار 20/3/92 دارد ارایه گردیده و به همین لحاظ قرار منع تعقیب صادرشده است و از اوراق موثر پرونده کپی تهیه و ضم پرونده گردیده سپس دادگاه موضوع را به داور ارجاع و درنهایت مساعی داوران در جهت صلح و سازش موثر واقع نگردیده و دادگاه طی دادنامه 2553 - 22/9/91 ضمن احراز علقه زوجیت فی مابین خواهان و خوانده با توجه به ارایه صیغه نامه یک ساله تخلف زوج از شروط ضمن العقد (بند 12 سند نکاحیه) را محرز دانسته و گواهی عدم امکان سازش صادر و به زوجه اجازه داده که با اعمال وکالت اعطایی در
طلاق خود را مطلقه نماید و با مراجعه به یکی از دفاتر رسمی
طلاق نسبت به ثبت آن اقدام نماید سپس دادگاه متذکر شده که چون زوجه حاضر گردیده یک عدد سکه از
مهریه اش را در قبال
طلاق بذل نماید نوع
طلاق خلعی است و در حال حاضر زوجه برابر گواهی ارایه شده باردار نمی باشد و سرپرستی فرزند مشترک با توجه به تاریخ تولد وی 16/4/83 با پدر است آقای م.پ. با وکالت خانم ف.الف. از رای صادره تجدیدنظرخواهی نموده است که رسیدگی به شعبه 16 دادگاه تجدیدنظر استان خراسان رضوی محول گردیده که به موجب 3200 - 27/12/91 ضمن رد تجدیدنظرخواهی دادنامه تجدیدنظر خواسته عینا تایید کرده است رای صادره مورد فرجام خواهی آقای م.پ. با وکالت خانم ف.الف. قرارگرفته و در فرجام خواهی عنوان داشته عقد موقت سپری شده و باطل گردیده و عملا دلیل دیگر از سوی زوجه جهت صدور گواهی عدم امکان سازش وجود ندارد و تقاضای نقض دادنامه را کرده است که پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و به شعبه (23) ارجاع گردیده که طی دادنامه 578 - 12/11/92 با این استدلال که اولا وکیل فرجام خواه منکر ازدواج مجدد بوده و از طرفی عقد نکاح انقطاعی منتفی شده و مدعی گردیده با اطلاع و موافقت فرجام خوانده بوده است و اصولا صرف نظر از اینکه ظهور الفاظ (ازدواج) از آن جهت که نشانه قصد واقعی می باشد حمل بر معانی عرفی می شوند و از این رو هنگام بکار گیری الفاظ زوجین همان مفهومی را که در عرف متداول است درک و قصد می نمایند و در عرف واژه ازدواج ظهور در ازدواج دایم دارد و منصرف از عقد انقطاعی است بنابراین از این حیث که نسبت به ادعای وکیل فرجام خواه تحقیقات لازم صورت نگرفته است به لحاظ نقص در تحقیقات رای صادره را نقض و رسیدگی مجدد را به همان دادگاه صادرکننده رای منقوض محول نموده است که در این مرحله ضمن تشکیل جلسه و تحقیق از تجدیدنظرخواه که مدعی گردیده عقدنامه موقت صوری بوده است و به لحاظ ارتباط کاری انجام گرفته و هیچ گونه رابطه ای باخانم و.ح. نداشته ام دادگاه طی دادنامه 3394 - 26/12/92 ضمن رد تجدیدنظرخواهی دادنامه تجدیدنظر خواسته به شماره 2553 -22/9/91 را عینا تایید نموده است که در این مرحله آقای م.پ. با وکالت خانم ف.الف. نسبت به دادنامه صادره فرجام خواهی نموده و با ابراز مطالب عنوان شده در مراحل قبلی نقض دادنامه صادره را خواستار گردیده است که پس از تبادل لوایح و ارسال پرونده به دیوان عالی کشور جهت رسیدگی به این شعبه (23) ارجاع گردیده است.
هییت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرایت گزارش آقای احمدی عضو ممیز و اوراق پرونده مشاوره نموده چنین رای می دهد: