رای قضایی شماره 9309970908600083

رای قضایی شماره 9309970908600083

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9309970908600083


شماره دادنامه قطعی:
9309970908600083

تاریخ دادنامه قطعی:
1393/04/15

گروه رای:
کیفری

نوع مرجع:
شعبه دیوان عالی کشور

عنوان رای:
نحوه صدور حکم به مجازات تکمیلی

پیام رای:
صدور حکم به مجازات تکمیلی (اقامت اجباری) بیش از 2 سال به غیراز موارد مصرح در قانون فاقد وجاهت قانونی است.

رای خلاصه جریان پرونده
حسب محتویات پرونده آقای م.ع. طی شکایتی اعلام نموده که فرزندم ی.ع. را پیش آقای س.ض. مسیول کمپ ترک اعتیاد بردم سه ماه آنجا بود و از داخل کمپ فیلم برداری کرده و با مدرک زنده ارایه نموده که نام­برده به زور به بچه ها تجاوز می کرد. ی.ع.24 ساله نیز در تحقیق اولیه از وی در مرجع انتظامی اظهار داشته 1390/12/21 داخل کمپ ترک اعتیاد ض. بردند از اول عید تا خرداد آنجا بودم ض. با بستن دست و پای من بابت یک بار مصرف با بنده لواط کرد فیلم گرفت و فیلم را دارم. س. ض.30 ساله در تحقیق از وی اظهار داشته که من پشت میدان بار.. . حدود یک سال قبل کمپ ترک اعتیاد داشتم که ی.ع. با نظر من 2 دوره در نزد من در حال مداوا بوده و به علت نداشتن مجوز از بهزیستی اکنون جمع آوری نمودم و در رابطه با اظهارات وی مبنی بر لواط اصلا قبول ندارم چنین چیزی نبوده است حاضرم سوگند یاد نمایم. پرونده که در بازپرسی شعبه ششم دادسرای.. . تحت رسیدگی بوده با توجه به موضوع لواط نزد رییس دادگستری ارسال و به شعبه 106 دادگاه جزایی ارجاع می شود. دادگاه دستور انجام تحقیق و تکمیل پرونده و معرفی شاکی به پزشکی قانونی صادر کرده و شخصی به­نام ح.ح. به عنوان گواه اظهار داشته در مدتی که در کمپ بوده( 8 روز ) چند مرحله دیده است س.ض. با ی.ع. و ف.ح. عمل لواط انجام داده است. سپس دادگاه با توجه به موضوع پرونده که انجام عمل شنیع لواط با بستن دست و پای شاکی در محل غیرمجاز بازپروری ترک اعتیاد می باشد قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه کیفری استان صادر و پرونده را به مرجع مذکور ارسال نموده است. م. ع. با لایحه ای اظهار نموده که به عنوان مطلع در مرجع انتظامی حاضر و هر چه حق بوده اعلام کرده است و به همین دلیل از سوی متهم مورد تهدید قرارگرفته است و نام­برده(م. ع.) در دادگاه اظهار داشته که از س.ض. شکایت دارم با بچه من قصد لواط داشته که بچه من فرار کرده است بچه من ی.ع.23 ساله و معتاد است حدود 3 الی 4 ماه در کمپ بوده و این آقا شخصی بنام ف.ح. را مامور کرده بود که به پسرم شیشه بدهند که دادند قصد داشتند با پسرم لواط کنند دقیقا نمی دانم چه کسانی بودند خود س.ض. و چند نفر دیگر بودند ولی پسرم متوجه قصد آن ها شده و از پنجره فرار کرده است فیلمی از این آقا که با دیگران لواط می کرد و صحنه بسیار زشتی است وجود دارد چهره خود این شخص در فیلم موجود است خودش سابقا فردی موادفروش و معتاد تزریقی بوده است ی.ع. نیز در دادگاه توضیح داده که اعتیاد به شیشه داشتم رفتم کمپ ایشان ترک کنم مدت 3 ماه بودم در داخل کمپ ایشان با من لواط می کرد دست و پای مرا می بست دو بار با من لواط کرد با کسان دیگری هم این کار را می کرد.. فیلم می گرفتند فیلمی که شما دیدید داخل کمپ گرفته کمپ ایشان مرکز فساد است س.ض. در دادگاه ادعای ی.ع. مبنی بر لواط با وی در کمپ را نپذیرفته است. متهم آقای ع.ن. وکیل دادگستری را به عنوان وکیل خود معرفی کرده است. متهم طی لایحه ای از زندان به دادگاه نوشته است که پدر ی.ع. نزد عده ای از افراد که در کمپ من بوده اند رفته و گفته است به آن ها پول می دهد تا علیه ض. شهادت بدهید. ضمنا استشهادیه ای مبنی بر اینکه ض. عمل زشتی با افراد کمپ انجام نداده ضمیمه پرونده شده است. در ادامه رسیدگی دادگاه شخصی به هویت ع.م. با حضور در دادگاه اعلام کرده از س.ض. شکایت دارم من معتاد بودم ایشان کمپ غیرقانونی ترک اعتیاد بازکرده بود و به زور مرا آنجا برد. من اعتیاد را ترک کرده بودم خانواده مرا اغفال کرد گفت من اعتیاد دارم مرا داخل کمپ بشدت کتک کاری کرده و دندان مرا شکست پای مرا بست و شلوار مرا پایین کشید با سیگار باسن مرا سوزاند فیلم هم گرفت و فیلم را پخش کردند و آبروی مرا در سطح شهر بردند نمی دانم چرا فیلم گرفت. به نظر نوعی جنون داشته و قصد داشت با این فیلم مرا اجیر کند من وقتی متوجه دستگیری وی شدم آمدم هیچ جا نمی توانم بروم آبروی من رفت ضمنا نامه ای آوردند که از من رضایت بگیرند من امضاء نکردم ضمنا ایشان داخل کمپ با بعضی لواط می کرد از ایشان شکایت دارم فیلم الآن در داخل موبایل بعضی است. در جلسه دادرسی 1391/10/28 از شکات ع.م. حاضر بوده و گفته است شکایت همان است که قبلا بیان کرده متهم س.ض. پس از قرایت اتهام ارتکاب عمل شنیع لواط ایقابی و تهیه فیلم به نحوی که در پرونده منعکس است اظهار داشته لواط را قبول ندارم شدیدا تکذیب می کنم فیلم را نمی دانم چگونه تهیه نمودند من با این آقا داخل خانه شوخی کردیم به این صورت نبوده است که آقای ع. و پسرش فیلم را به دیگران نشان می دهند من قبول ندارم کارهای ع. این است که با این کارها از مردم اخاذی کند. در مورد شکایت م. نیز گفته است قبول ندارم فیلم را پخش نکرده ام باهم شوخی کردیم. سوال شده چرا پای این آقا در فیلم بسته بود؟ جواب داده من این کار را نکرده ام سوال شده اگر شوخی بود چرا این آقا شکایت کرده است؟ پاسخ داده نمی دانم. وکیل مدافع متهم نیز اظهار داشته که شکات دلیلی بر صحت ادعای لواط ارایه ننموده اند و تنها گواه ح.ح. چنین بوده که گواهی خود را پس گرفته است سپس از شاکی دادگاه سوال نموده تهیه فیلم از شما در کجا بوده است که وی پاسخ داده داخل کمپ ترک اعتیاد و محله.. . بوده است. خانه مادربزرگ این آقا بوده است چون مادربزرگ ایشان فوت کرد آنجا را کمپ کرد دست و پای مرا بستند به زور این کار را کردند اصلا شوخی که این آقا بیان می کند نبوده است و با سیگار باسن مرا سوزاند فکر می کنم فیلم را ف. گرفته بود. ف. داخل کمپ خدمتگزار بود متهم در این لحظه اظهار داشته بابت شوخی این کار را کردم عذرخواهی می کنم قصد فقط شوخی بوده است.( لازم به ذکر است که مامورین گوشی همراه شاکی ع.ع.که فیلم تهیه شده در آن بوده رویت و گزارش کرده اند که یک نفر با دست و پای بسته و احتمالا دهن بسته و یک شورت سفید رنگ بر تن شخص دارد و شخص س.ض. در حال سوزاندن به وسیله آتش سیگار به باسن شخص می باشد ) دادگاه پس از اعلام ختم رسیدگی در خصوص شکایت 1- ی.ع. علیه س.ض. دایر به عمل شنیع لواط با شاکی 2- شکایت ع.م. علیه متهم مزبور دایر بر ارتکاب فعل حرام( به نحوی که در پرونده و تهیه فیلم منعکس است بستن دست و پای شاکی ع.م. و سوزاندن قسمت باسن و ران شاکی به وسیله سیگار در خصوص شکایت ی.ع. با توجه به محتویات پرونده و انکار شدید متهم و دفاعیات وکیل وی و اینکه طرق اثبات لواط در قانون احصا شده و توسط شاکی نیز بینه ای بر ارتکاب بزه موصوف ارایه ننموده و از مجموع محتویات و تحقیقات به عمل آمده نیز علم به تحقق بزه مذکور حاصل نمی شود بنا به مراتب فوق و به لحاظ فقد ادله اثباتی و با تمسک به اصل برایت و اصل 37 قانون اساسی و بند الف ماده 177 قانون آیین دادرسی کیفری حکم برایت متهم س.ض. در خصوص شکایت ی.ع. دایر به عمل شنیع لواط صادر می نماید. اما در خصوص شکایت علیه م. بطرفیت متهم مزبور س.ض. دایر به ارتکاب فعل حرام(محتوای فیلم تهیه شده) بدین صورت که با بستن دست و پای شاکی و لخت کردن وی اقدام به سوزاندن باسن و ران شاکی نموده است با توجه به شکایت و اظهارات متهم در صفحات 57 و 58 و نیز جلسه آخر دادگاه در تاریخ 1391/10/28 دایر به اینکه شاکی بیان داشته( از س.ض. شکایت دارم من معتاد بودم ایشان کمپ غیرقانونی ترک اعتیاد باز کرد و به زور مرا آنجا برد. من اعتیاد را ترک کرده بودم خانواده مرا اغفال کرد مرا داخل کمپ بشدت کتک می زد و دندان مرا شکست پای مرا بست و شلوار مرا پایین کشید و با سیگار باسن مرا سوزاند و فیلم گرفت …) با توجه به اظهارات شاکی پرونده دفاعیات ضد و نقیض متهم و مدافعات بلاوجه وکیل وی و بازبینی فیلم ارایه شده مضبوط در پرونده که متهم با بستن دست و پای شاکی و لخت نمودن وی اقدام به سوزاندن بدن شاکی نموده است و سایر قراین و امارات موجود در پرونده بزه ایشان به نظر دادگاه محرز و مسلم است. لذا دادگاه در خصوص شکایت ع.م. دایر به ارتکاب فعل حرام آقای س.ض. را مستندا به اصل 167 قانون اساسی و ماده 214 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب 1378/06/28 و مسیله چهارم از گفتار دوم از فصل چهارم جلد دوم تحریر الوسیله حضرت امام خمینی قدس سره الشریف به تحمل 74 ضربه شلاق تعزیری محکوم و نیز متهم موصوف را به استناد ماده 19 قانون مجازات اسلامی به عنوان تتمیم حکم به اقامت اجباری در شهرستان.. . به مدت سه سال محکوم می نماید. پس از صدور دادنامه شاکی ع.م. با تقدیم لایحه ای به دادگاه کیفری استان اعلام نموده مراتب شکایتم (رضایتم باید نوشته می شد) را علیه س.ض. اعلام و دیگر هیچ گونه ادعایی ندارم و تقاضای مختومه شدن پرونده را نموده است. وکیل محکوم علیه با تقدیم لایحه ای نسبت به حکم محکومیت موکلش اعتراض نموده و پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و به این شعبه ارجاع گردیده است. لایحه اعتراضیه وکیل محکوم علیه هنگام شور قرایت خواهد شد.

رای شعبه دیوان عالی کشور
تجدیدنظرخواهی آقای س.ض. با وکالت ع.ن. در قسمت محکومیت به شلاق تعزیری به اتهام ارتکاب فعل حرام با توجه به دلایل مذکور در رای صادره در آن قسمت ازجمله بازبینی فیلم ارایه شده مضبوط در پرونده و اظهارات وی در جلسه دادرسی مبنی بر شوخی کردن با شاکی وارد نیست لذا با رد اعتراض دادنامه صادره را به استناد بند الف ماده 265 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری در قسمت فوق الذکر ابرام می نماید. لیکن تجدیدنظرخواهی مشارالیه را در قسمت محکومیت به سه سال اقامت اجباری در اقلیم.. . با توجه به تبصره 1 ماده 23 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 که مدت مجازات تکمیلی را در غیر موارد مصرحه قانونی زاید بر دو سال تجویز نکرده و نیز مساعدتر بودن ماده قانونی مذکور به حال مرتکب وارد دانسته و به استناد بند 4 قسمت ب ماده قانونی فوق الاشاره دادنامه صادره را در قسمت اخیرالذکر نقض و رسیدگی مجدد به موضوع را به شعبه هم عرض به دادگاه کیفری استان ارجاع می نماید.
شعبه 30 دیوان عالی کشور - رییس و عضو معاون
محمد علی کریم پور - اکبری

قاضی:
اکبری , محمد علی کریم پور

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 19 ـ مجازات های تعزیری به هشت درجه تقسیم می شود: درجه 1 ـ حبس بیش از بیست و پنج سال ـ جزای نقدی بیش از یک میلیارد (1.000.000.000) ریال ـ مصادره کل اموال ـ انحلال شخص حقوقی درجه 2 ـ حبس بیش از پانزده تا بیست و پنج سال ـ جزای نقدی بیش از پانصد و پنجاه میلیون (550.000.000) ریال تا یک میلیارد (1.000.000.000) ریال درجه 3 ـ حبس بیش از ده تا پانزده سال ـ جزای نقدی بیش از سیصد و شصت میلیون (360.000.000) ریال تا پانصد و پنجاه میلیون (550.000.000) ریال درجه 4 ـ حبس بیش از پنج تا ده سال ـ جزای نقدی بیش از یکصد و هشتاد میلیون (180.000.000) ریال تا سیصد و شصت میلیون (360.000.000) ریال ـ انفصال دائم از خدمات دولتی و عمومی درجه 5 ـ حبس بیش از دو تا پنج سال ـ جزای نقدی بیش از هشتاد میلیون (80.000.000) ریال تا یکصد و هشتاد میلیون (180.000.000)ریال ـ محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از پنج تا پانزده سال ـ ممنوعیت دائم از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی ـ ممنوعیت دائم از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی درجه 6 ـ حبس بیش از شش ماه تا دو سال ـ جزای نقدی بیش از بیست میلیون (20.000.000) ریال تا هشتاد میلیون (80.000.000) ریال ـ شلاق از سی و یک تا هفتاد و چهار ضربه و تا نود و نه ضربه در جرایم منافی عفت ـ محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از شش ماه تا پنج سال ـ انتشار حکم قطعی در رسانه ها ـ ممنوعیت از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال ـ ممنوعیت از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال ـ ممنوعیت از اصدار برخی از اسناد تجاری توسط اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال درجه 7 ـ حبس از نود و یک روز تا شش ماه ـ جزای نقدی بیش از ده میلیون (10.000.000) ریال تا بیست میلیون (20.000.000) ریال ـ شلاق از یازده تا سی ضربه ـ محرومیت از حقوق اجتماعی تا شش ماه درجه 8 ـ حبس تا سه ماه ـ جزای نقدی تا ده میلیون (10.000.000) ریال ـ شلاق تا ده ضربه تبصره 1 ـ موارد محرومیت از حقوق اجتماعی همان است که در مجازات های تبعی ذکر شده است. تبصره 2 ـ مجازاتی که حداقل آن منطبق بر یکی از درجات فوق و حداکثر آن منطبق با درجه بالاتر باشد از درجه بالاتر محسوب می شود. تبصره 3 ـ در صورت تعدد مجازات ها مجازات شدیدتر و درصورت عدم امکان تشخیص مجازات شدیدتر مجازات حبس ملاک است. همچنین اگر مجازاتی با هیچ یک از بندهای هشت گانه این ماده مطابقت نداشته باشد مجازات درجه هفت محسوب می شود. تبصره 4 ـ مقررات این ماده و تبصره های آن تنها جهت تعیین درجه مجازات است و تاثیری در میزان حداقل و حداکثر مجازات های مقرر در قوانین جاری ندارد. تبصره 5 ـ ضبط اشیاء و اموالی که در ارتکاب جرم به کار رفته یا مقصود از آن به کارگیری در ارتکاب جرم بوده است از شمول این ماده و بند (ب) ماده (20) خارج و در مورد آنها برابر ماده (215) این قانون عمل خواهد شد. در هر مورد که حکم به مصادره اموال صادر می شود باید هزینه های متعارف زندگی محکوم و افراد تحت تکفل او مستثنی شود.

مشاهده ماده 19 قانون مجازات اسلامی

ماده 23 ـ دادگاه می تواند فردی را که به حد قصاص یا مجازات تعزیری از درجه شش تا درجه یک محکوم کرده است با رعایت شرایط مقرر در این قانون متناسب با جرم ارتکابی و خصوصیات وی به یک یا چند مجازات از مجازات های تکمیلی زیر محکوم نماید: الف ـ اقامت اجباری در محل معین ب ـ منع از اقامت در محل یا محل های معین پ ـ منع از اشتغال به شغل حرفه یا کار معین ت ـ انفصال از خدمات دولتی و عمومی ث ـ منع از رانندگی با وسایل نقلیه موتوری و یا تصدی وسایل موتوری ج ـ منع از داشتن دسته چک و یا اصدار اسناد تجارت چ ـ منع از حمل سلاح ح ـ منع از خروج اتباع ایران از کشور خ ـ اخراج بیگانگان از کشور د ـ الزام به خدمات عمومی ذ ـ منع از عضویت در احزاب گروه ها و دستجات سیاسی یا اجتماعی ر ـ توقیف وسایل ارتکاب جرم یا رسانه یا موسسه دخیل در ارتکاب جرم ز ـ الزام به یادگیری حرفه شغل یا کار معین ژ ـ الزام به تحصیل س ـ انتشار حکم محکومیت قطعی تبصره 1 ـ مدت مجازات تکمیلی بیش از دو سال نیست مگر در مواردی که قانون به نحو دیگری مقرر نماید. تبصره 2 ـ چنانچه مجازات تکمیلی و مجازات اصلی از یک نوع باشد فقط مجازات اصلی مورد حکم قرار می گیرد. تبصره 3 ـ آیین نامه راجع به کیفیت اجرای مجازات تکمیلی ظرف شش ماه از تاریخ لازم الاجراء شدن این قانون توسط وزیر دادگستری تهیه می شود و به تصویب رئیس قوه قضاییه می رسد.

مشاهده ماده 23 قانون مجازات اسلامی

ماده 177 ـ سایر ترتیبات و قواعد ابلاغ احضاریه و دیگر اوراق قضایی بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی صورت می گیرد.

مشاهده ماده 177 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM