نحوه صدور حکم به مجازات تکمیلی

درخواست تخفیف مجازات در مرحله فرجام خواهی

درخواست اعاده دادرسی به استناد مقررات مربوط به مجازات تکمیلی در قانون مجازات اسلامی 1392

اشتغال محکوم علیه در اقامت اجباری

تاثیر رابطه ی دوستی شاکی و متهم بر تحقق بزه زنای به عنف

تهدید با چاقو در راستای ارتکاب سرقت

شرایط تعیین مجازات تکمیلی اقامت اجباری

نحوه صدور حکم به مجازات تکمیلی در جرائم ارتکابی قبل از تصویب قانون مجازات اسلامی 1392

معدوم کردن سند مجعول

صدور حکم به مجازات تکمیلی در جرائم درجه 7 و 8

ضبط سلاح دارای مجوز

ملاک تعیین قانون حاکم بر تعدد جرم

شرط صدور حکم مستند به علم قاضی

نحوه تعیین مجازات برای مشارکت و معاونت در کلاهبرداری توسط یک نفر

محرومیت از حقوق اجتماعی

شرط تحقق بزه دایر کردن مرکز فساد

1 ) اعتبار اقرار نزد بازپرس 2 ) مدت مجازات تکمیلی

حداکثر مدت تبعید به عنوان مجازات تکمیلی

نحوه صدور حکم به مجازات تکمیلی

نحوه صدور حکم به مجازات تکمیلی

شرط صدور حکم به مجازات تکمیلی

مدت مجازات تکمیلی

رسیدگی به اتهام لواط

وصف کیفری تماس تلفنی با نامحرم

محرومیت از اقامت در محل معین به عنوان مجازات تکمیلی

عدم تاثیر تعیین وکیل تسخیری در حضوری بودن رای

...

با توجه به دستورالعمل مورخ 1400/2/28 ریاست محترم قوه قضاییه در خصوص نحوه انتشار احکام دادگاه ها و برگزاری دادگاه علنی و بر حسبابهامات موجود در این دستورالعمل خواهشمند است در خصوص پرسش های زیر اعلام نظر فرمایید: 1- منظور از دادگاه مقرر در ماده یک دستورالعمل دادگاه بدوی است یا صادرکننده حکم قطعی؟ 2- آیا برابر ماده یک دستورالعمل دادگاه باید در حکم خود تکلیف انتشار یا عدم انتشار را مشخص کند؟ 3- منظور از مقامات عالی قضایی در تبصره ماده یک دستورالعمل یادشده چیست؟ 4- بار مالی و هزینه انتشار حکم بر عهده کیست؟ 5- آیا انتشار نام قاضی یا قضات صادرکننده رای لازم است؟

توقیرا با اینکه مجازاتهای تکمیلی مندرج در ذیل ماده 23 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 در بخش مجازاتها مذکور افتاده غالبا دارای ماهیت تامینی می باشند آیا با گذشت شاکی خصوصی بعد از قطعیت رای صادره در مقام اعمال ماده 483 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 مجازاتهای مذکور در این ماده به اعتبار گذشت شاکی خصوصی قابل تخفیف یا قابل الغاء می باشند یا خیر؟

در ماده 84 قانون مجازات اسلامی مصوب 92 بیان شده که انجام خدمات عمومی رایگان باید با رضایت محکوم علیه باشد. آیا حکم به انجام خدمات عمومی رایگان که در بند «د» ماده 23 و بندهای «پ» و «ت» ماده 89 قانون مجازات اسلامی مصوب 92 پیش بینی شده نیز نیاز به اخذ رضایت محکوم دارد؟

1- آیا مرخصی برای زندانی یک حق محسوب می شود یا یک امتیاز؟ 2- با توجه به مفاد ماده 498 قانون آیین دادرسی کیفری آیا دادگاه کیفری می تواند ضمن صدور رای متهم را از استفاده از مرخصی برای مدت معین یا تمام مدت حبس محروم کند؟

مطابق ماده 23 قانون مجازات اسلامی «دادگاه می تواند فردی را که به حد قصاص یا مجازات تعزیری از درجه شش تا درجه یک محکوم کرده است با رعایت شرایط مقرر در این قانون متناسب با جرم ارتکابی خصوصیات وی به یک یا چند مجازات از مجازات های زیر محکوم نماید: الف- اقامت اجباری در محل معین. ..» و مطابق مواد 88 و 89 قانون مجازات اسلامی برخی مجازات ها و اقدامات تامینی و تربیتی برای اطفال و نوجوانان پیش بینی شده است. آیا در مورد اطفال و نوجوانان صدور مجازات های تکمیلی وفق ماده 23 قانون مجازات اسلامی امکان پذیر است؟

1-  مجازات ابطال گذرنامه وممنوع­الخروجی موضوع ماده 17 قانون فوق درمورد متهمانی که مبادرت به حمل ونگهداری یا قاچاق هر مقدار مواد مخدر در سفرهای خارجی می­نمایند از چه نوع مجازاتی می­باشند؟مجازات اصلی بوده یا تکمیلی؟و چنانچه تکمیلی است تکمیلی اختیاری است یا الزامی؟ 2-  با توجه به پاسخ سوال قبل آیا امکان تعلیق وتخفیف وتبدیل آنها وجود دارد یا خیر؟ مجازات ضبط خودروی حامل موادمخدر به نفع دولت موضوع ماده10 قانون مرقوم از چه نوع مجازاتی است؟مجازات اصلی یا تکمیلی؟تکمیلی اختیاری یا الزامی؟یا اینکه ماهیت دیگری دارد؟

..

1- اگر محکوم علیه نسبت به اجرای مفاد حکم مجازات جایگزین حبس اقدام نکند و همچنین از اجرای مجازات تکمیلی که طبق ماده 87 قانون مجازات اسلامی تعیین شده است خودداری کند آیا باید دو ضمانت اجرای منرج در مواد 24 و 81 قانون یادشده اجرا شود و یا فقط ضمانت اجرای موضوع ماده 81 قابل اجرا است؟ 2- آیا برای تخلف از مجازات تکمیلی موضوع ماده 69 قانون مبارزه با قاچاق کالا وارز ضمانت اجرای موضوع ماده 24 قانون مجازات اسلامی قابل استناد است؟ 3- آیا دادگاه در مقام اعمال ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری می تواند مجازات تکمیلی هم تعیین کند؟

با توجه به ماده 23 قانون مجازات اسلامی که انتشار حکم محکومیت قطعی را جزو مجازات های تکمیلی ذکر کرده است و در این موارد انتشار حکم باید توسط اجرای احکام صورت پذیرد در خصوص ماده 36 و تبصره آن که در مواردی انتشار حکم محکومیت را الزامی دانسته و در دادنامه در این خصوص تعیین تکلیف نشده است آیا تکلیف انتشار حکم محکومیت بر عهده دادگاه است یا اجرای احکام کیفری باید نسبت به انتشار حکم به تشخیص خود عمل نماید لازم به ذکر است که موضوع در فرم پیش نویس آگهی در سمپ و در قسمت اجرای احکام کیفری پیش بینی نشده لکن برای دادگاه این کد طراحی و قابل اقدام است.

با توجه به سکوت مواد 23 و 24 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با اصلاحات و الحاقات بعدی و ماده 9 آیین نامه نحوه اجرای مجازات های تکمیلی موضوع ماده 23 قانون مجازات اسلامی که درتاریخ 1393/11/27 به تصویب رئیس محترم قوه قضاییه رسیده است آیا می توان به دلالت عقلی و با اخذ ملاک از قسمت اخیر تبصره 3 ماده 25 قانون اخیرالذکر چنین برداشت کرد که در مجازات های تکمیلی که الزام دادگاه از نوع ترک فعل می باشد مدت مجازات از زمان اتمام محکومیت حبس آغاز می شود؟

1- تبصره ماده 20 قانون مجازات اسلامی مقرر می دارد: «مجازات موضوع این ماده در مورد اشخاص حقوقی دولتی و یا عمومی غیر دولتی در مواردی که اعمال حاکمیت می کنند اعمال نمی شود». ابهام این است که اگر شخص حقوقی دولتی یا عمومی غیر دولتی عمل دوگانه حاکمیت تصدی داشت از مجازات معاف و مشمول معافیت مندرج در تبصره است؛ با این استدلال که در عملیات حاکمیتی مطلق آنها شبهه وجود دارد؟ یا باید بر این نظر بود که مراد قانونگذار در مقابله با جذم و استثنا بودن معافیت ها از مجازات این است که صرفا تصدی انجام دهند و لذا صرفا اشخاص حقوقی دولتی یا عمومی غیردولتی که به صورت کامل و مطلق عمل حاکمیتی انجام می دهند مشمول این معافیت می شوند؟ 2- منظور از عبارت «شخص حقوقی برای ارتکاب جرم ایجاد شده باشد» در ماده 22 قانون مجازات اسلامی چیست؟ زیرا اداره کل ثبت شرکت ها و مراجع ذی ربط با توجه به موضوع و فعالیت و اساسنامه قانونی به ثبت و رسمیت بخشی به آنها اقدام می کنند و اگر موضوع یا هدف تشکیل آنها غیر قانونی باشد ثبت و رسمی نمی شوند. ملاک و معیار قاضی برای احراز این که شخص حقوقی برای ارتکاب جرم ایجاد شده چیست؟ آیا معیار این است که از بدو تاسیس شروع به ارتکاب جرم و تکرار جرم کند و هیچ فعالیت مشروعی انجام ندهد که قرینه بر این موضوع است که صرفا برای ارتکاب جرم تشکیل شده است؟

به پیوست تصویر دو نامه به شماره های 1399035003652128 شعبه اول اجرای احکام کیفری دادسرای ارومیه و شماره 1/7/92/4088 مورخ 1392/4/8 سازمان ثبت احوال کشور ارسال می گردد. همان طور که ملاحظه می نمایند نامه های فوق حکایت از محرومیت اشخاص از دریافت خدمات سجلی به دلیل داشتن محکومیت جزایی دارد این اشخاص و افرادی با وضعیت مشابه در خارج از کشور اقامت دارند وزارت امور خارجه معتقد است محرومیت اشخاص از ارائه خدمات سجلی مغایر بخشنامه شماره 9000/28766/100مورخ 1399/2/29 ریاست محترم قوه قضاییه است تقاضا دارد نظریه اداره کل محترم حقوقی را در خصوص سوالات ذیل اعلام دارند: 1-آیا مقامات دادسرا به منظور دستیابی به متهم یا محکوم می توانند اشخاص را از دریافت خدمات سجلی محروم کنند؟ 2-آیا دادگاه ها در تعیین مجازات اصلی یا تکمیلی می توانند اشخاص را از دریافت خدمات سجلی محروم نمایند؟ 3-آیا محرومیت از دریافت خدمات سجلی می تواند جزو مجازات های تبعی باشد؟ 5-آیا صدور دستور محرومیت از خدمات سجلی مغایرت با بخشنامه شماره 9000/28766/100 مورخ 1399/2/29 راجع به ارائه خدمات کنسولی به ایرانیان خارج از کشور دارد؟

1- منظور از عبارت «در صورتی که متهم کمتر از بیست و چهار ساعت بازداشت باشد یک روز محاسبه می شود» در تبصره ماده 515 قانون آیین دادرسی کیفری چیست؟ آیا در صورت بازداشت یا تحت نظر به مدت یک ساعت یا کمتر از آن نیز یک روز محاسبه می شود؟ 2- با توجه به ماده 27 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 رویکرد قانونگذار محاسبه ایام بازداشت قبلی است. چنانچه محکومیت از نوع شلاق و اقامت اجباری باشد و محکوم در مرحله تحقیقات مقدماتی مدتی را در بازداشت بوده باشد آیا این مدت در اقامت اجباری محاسبه و از آن کسر می شود؟

آیا مراجع قضایی اعم از دادگاه کیفری و دادسرا در راستای اعمال بند «پ» ماده 23 قانون مجازات اسلامی جهت تعیین مجازات تکمیلی و بند «ب» ماده 247 قانون آیین دادرسی کیفری جهت صدور قرار نظارت قضایی می توانند کارکنان دولت وکلای دادگستری نمایندگان مجلس کارکنان رسمی دادگستری و دارندگان سایر مشاغل مشابه را از شغل یا حرفه مربوطه محروم کنند؟

آیا مراجع قضایی اعم از دادگاه کیفری و دادسرا در راستای اعمال بند «پ» ماده 23 قانون مجازات اسلامی جهت تعیین مجازات تکمیلی و بند «ب» ماده 247 قانون آیین دادرسی کیفری جهت صدور قرار نظارت قضایی می توانند کارکنان دولت وکلای دادگستری نمایندگان مجلس کارکنان رسمی دادگستری و دارندگان سایر مشاغل مشابه را از شغل یا حرفه مربوطه محروم کنند؟

چنانچه متهم برای بار اول یا دوم یا سوم یا بیشتر مرتکب بزه موضوع ماده 54 قانون حمایت خانواده مصوب 1391 شود مجازات نامبرده صرفا حداکثرجزای نقدی درجه هشت تعزیری (ده میلیون ریال) است یا حبس تعزیری درجه هشت؟ به عبارت دیگر منظور از عبارت حداکثر مجازات مذکور در قسمت اخیر ماده 14 قانون حمایت خانواده چیست و آیا تفاوتی بین آن که متهم برای بار اول و یا دوم مرتکب آن جرم شده باشد با حالتی که بیشتر از آن مرتکب شده باشد وجود دارد؟

در صورتی که یک پزشک به دلیل تقصیر پزشکی از سوی دادگاه به حبس و محرومیت از طبابت برای مدتی محکوم شود و از طرف دیگر برای همان موضوع از طرف هیات انتظامی نظام پزشکی به محرومیت از طبابت محکوم شود آیا اجرای هر دو حکم محرومیت ضروری است یا محرومیت قضایی جایگزین انتظامی آن هم می شود./ع

خواهشمند است ارشاد فرمایند: چنانچه دادگاه در اجرای ماده 718 قانون مجازات اسلامی علاوه بر حبس مرتکب را به مدت مقرر در این ماده به محرومیت از حق رانندگی یا تصدی وسایل نقلیه موتوری محکوم نماید آیا می بایست در اجرای ماده 31 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 نسبت به ابطال گواهی نامه و ممنوعیت محکوم علیه از درخواست مجدد گواهی نامه حکم صادر نماید یا خیر؟ آیا بند «ث» ماده 23 و ماده 31 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 ناسخ مقررات ماده 718 قانون مجازات اسلامی در خصوص محرومیت از رانندگی و تصدی وسیله نقلیه موتوری است یا نه؟ در فرض منفی بودن پاسخ جایگاه اعمال مقررات این دو ماده چه زمانی است./ع

خواهشمند است ارشاد فرمایند: چنانچه دادسرای ویژه روحانیت در ا جرای تبصره 1 ماده 13 (اصلاحی 2/9/84) آیین نامه دادسراها و دادگاه های ویژه روحانیت مصوب 1369 مقام معظم رهبری و الحاقات بعدی رسیدگی به جرایم ارتکابی روحانی شامل رابطه نامشروع و خیانت در امانت را به دادسرای عمومی و انقلاب محول نماید آیا مرجع مذکور به رغم آنکه رسیدگی به جرایم منافی عفت به استناد ماده 306 اصلاحی 24/3/94 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 مستقیما در دادگاه کیفری مربوطه به عمل می آید مکلف به رسیدگی است تکلیف مقام قضایی مربوطه چیست؟ در فرضی که دادسرای ویژه روحانیت بزه ارتکابی روحانیت بزه ارتکابی روحانی دائر بر عمل منافی عفت را در اجرای تبصره مذکور مستقیما به دادگاه کیفری مربوطه ارسال نماید و جرم او ثابت و محرز گردد علاوه بر اعمال مقررات ماده 637 قانون مجازات اسلامی آیا دادگاه کیفری مجاز به صدور حکم بر خلع لباس روحانی در اجرای بند پ ماده 23 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 یا ماده 43 اصلاحی 2/9/84 آیین نامه مذکور می باشد یا خیر./ع

کارمند دولت به اتهام تهدید به قتل همکاران یا جرم تعزیری دیگری علاوه بر مجازات اصلی به استناد بند الف ماده 23 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 به اقامت اجباری (تبعید) در محل معین محکوم شده است چنانچه دادگاه تجدیدنظر مجازات تکمیلی را متناسب با جرم ارتکابی نداند آیا مجاز است به استناد بند ت ماده 23 همین قانون مجازات تکمیلی کارمند مجرم را به انفصال از خدمت دولتی یا مجازات تکمیلی متناسب دیگری تغییر دهد./ع

در برخی موارد مراجع محترم قضایی و یا کمیسیون های پزشکی به محرومیت از رانندگی فرد و یا اجازه رانندگی در مدت معین رای داده اند که با توجه به قوانین و مقررات جاری ابهاماتی را به وجود می آورد خواهشمند است به جهت رفع ابهام و ارائه راهکارهای قانونی درباره سوالات ذیل نظریه مشورتی به این پلیس اعلام نمایند. الف-شخصی طبق دستور قضایی به مدت معین محروم از رانندگی بوده ودر حکم صادره به ابطال یا ضبط گواهینامه تصریح نشده و صرفا گواهی نامه در سامانه پلیس راهور توقیف شده و عملا اصل گواهینامه ضبط یا ابطال نشده است با اطلاع از حکم صادره و توقیف گواهینامه در سامانه شماره گذاری مبادرت به رانندگی نموده و در تصادف (جرحی فوتی یا خسارتی) مقصر شناخته شده است. 1-آیا بدون تصریح مقام قضایی بایستی گواهینامه وی ابطال می گردید؟ 2-چنانچه فرد موصوف در مدت محرومیت ولی بدون گواهینامه اقدام به رانندگی نموده باشد در صورت تصادف آیا فاقد گواهینامه تلقی و مشمول تشدید مجازات مقرر در ماده 718 قانون مجازات اسلامی تعزیرات خواهد بود؟ ب-در مواردی برابر نظریه کمیسیون های پزشکی اعتبار گواهینامه برای مدت محدود برای متقاضی صادر می گردد. اگر رانندگانی که برابر نظریه کمیسیون های پزشکی گواهینامه ای با محدودیت زمانی دریافت نموده و پس از اتمام مدت اعتبار به کمیسیون های مربوطه مراجعه ننموده و گواهینامه تمدید نشده باشد آیا در صورت تصادف و ایراد خسارت به دیگران از لحاظ معتبر بودن گواهینامه فرد دارای گواهینامه تلقی می گردد یا خیر./ع

دو دادگاه به اتهام های کلاهبرداری و پرداخت رشوه دادن خودرو محکوم شده قاضی اجرای احکام در راستای صدور حکم واحد پرونده را به دادگاه ارسال و دادگاه ماده ی 134 قانون مجازات اسلامی 1392 اجرای مجازات اشد که مجازات جرم کلاهبرداری است را تجویز می نماید. 1-دادگاه صادرکننده ی حکم واحد مجازات تکمیلی موضوع پرداخت رشوه را در حکم واحد خود نیاورده است آیا مجازات تکمیلی قابلیت اجرا دارد یا با توجه به عدم تصریح در حکم واحد قابلیت اجرا ندارد یا اینکه به دلیل غیر اشد بودن مجازات جرم پرداخت رشوه مجازات تکمیلی آن جرم نیز به تبع از مجازات اصلی قابلیت اجرا ندارد؟ 2-محکوم علیه در اجرای احکام کیفری مدعی شده که مجازات کلاهبرداری اشد بوده که اجرا شده و علیرغم اینکه حکم به ضبط مال صادر شده تقاضای استرداد خودرو ضبط مال ناشی از ارتشا را نموده است آیا خودرو به وی مسترد می شود یا خیر آیا ماهیت ضبط مال مجازات است یا اینکه ماهیتی غیر از مجازات دارد لذا خواهشمند است نتیجه را به این مرجع اعلام فرمایند./ع

آغاز اجرای مدت مجازات تکمیلی مصرح در تبصره یک ماده 23 قانون مجازات اسلامی از چه زمانی است؟ از زمان وقوع بزه؟ از زمان صدور رای نخستین؟ از زمان قطعیت آن؟ از زمان اتمام اجرای مجازات اصلی یا...؟

احتراما به استحضار عالی می رساند نظر به اینکه برخی از کارمندان به موجب احکام قطعی صادره از محاکم محکوم به انفصال موقت به مدت چند ماه یا چند سال از خدمات عمومی و دولتی می گردند و این انفصال یا به عنوان مجازات اصلی مانند مجازات تعیینی در جرم اختلاس می باشد و یا اینکه به عنوان مجازات تکمیلی موضوع ماده 23 قانون مجازات اسلامی است حال این پرسش مطرح است که آیا فردی که از خدمات عمومی و دولتی موقتا منفصل گردیده است دیگر رابطه استخدامی وی با سازمان و اداره متبوعش به کلی قطع می گردد و در صورتی که می تواند به خدمت بازگردد که مانند سایر واجدین شرایط و بر اساس شرایط مقرر مجددا به استخدام آن سازمان درآید و یا اینکه شخص منفصل پس از سپری شدن مدت زمان انفصال می بایست دوباره بدون هیچ تشریفاتی به خدمت خود در سازمان متبوع باز گردد و ادامه دهد لذا مستدعی است در خصوص پرسش مذکور این سازمان را ارائه طریق فرمائید.

1-وظیفه قانونی دادگاه تجدیدنظر استان در اجرای تبصره بند پ ماده 455 قانون آئین دادرسی کیفری پس از نقض رای بدوی چیست؟ صدور رای اساسا با وضعیت موجود پرونده و یا اعاده آن به دادگاه بدوی جهت صدور رای جدید با مراعات مقررات و تشریفات دادرسی؟ 2-مستفاد از ماده 427 قانون آئین دادرسی کیفری اینکه اصل بر قابل تجدیدنظر بودن عموم آراء دادگاه های کیفری است الا در دو مورد و در تبصره 2 ماده مذکور آراء قابل تجدیدنظر اعم از محکومیت برائت یا قرارهای منع و موقوفی تعقیب اناطه و تعویق صدور حکم ذکر شده است حال موارد دیگری که در تبصره 2 قید نگردیده مانند قرار تعویق اجرای مجازات ماده 46 قانون مجازات اسلامی قرار امتناع دادرس از رسیدگی ماده 421 قانون آئین دادرسی کیفری مجازات های تکملی ماده 23 قانون مجازات اسلامی ملحق به حکم مندرج در ماده قانونی یاد شده و قابل تجدیدنظرخواهی است یا به تبصره 2 آن با فرض حصری داشتن موارد تصریح شده در تبصره 2 و نتیجتا غیر قابل تجدیدنظر بودن آنها؟

1-رسیدگی تجدیدنظر نسبت به آراء صادر شده از دادگاه عمومی بخش در مورد اطفال و نوجوانان در صلاحیت دادگاه تجدیدنظر استان است یا در صلاحیت دادگاه تجدیدنظر موضوع ماده 444 قانون آئین دادرسی کیفری است؟ 2-احکام صادر شده از دادگاه کیفری 2 مبنی بر محکومیت به مجازات تکمیلی و قرار تعلیق اجرای مجازات با توجه به مقررات ماده 427 قانون آئین دادرسی کیفری قابل طرح و رسیدگی در دادگاه تجدیدنظر استان است یا خیر.

مطابق ماده 23 قانون مجازات اسلامی یکی از مجازاتهای تکمیلی پیش بینی شده اقامت اجباری در محل معین تبعید می باشد و مطابق ماده 442 قانون آیین دادرسی کیفری در تمام محکومیتهای تعزیری در صورتی که دادستان از حکم صادره درخواست تجدید نظر نکرده باشد محکوم علیه می تواند پیش از پایان مهلت تجدید نظرخواهی با رجوع به دادگاه صادر کننده حکم حق تجدید نظرخواهی خود را اسقاط یا درخواست تجدید نظر را مسترد نماید و تقاضای تخفیف کند در این صورت دادگاه در وقت فوق العاده با حضور دادستان به موضوع رسیدگی و تا یک چهارم مجازات تعیین شده را کسر می کند این حکم دادگاه قطعی است سوال: چنانچه متهمی در کنار مجازات اصلی تعزیری به مجازات تکمیلی تبعید نیز محکوم شده است آیا می تواند از امتیاز تخفیف مندرج در ماده 442 قانون آیین دادرسی کیفری درخصوص مجازات تبعید هم استفاده می کند یا خیر؟

درصورتی که تبعه بیگانه به استتناد بند (خ) وتبصره یک م23 قانون مجازات اسلامی مصوب92 به مجازات تکمیلی اخراج از کشور به مدت2 سال محکوم شده باشد آیا می¬تواند به استناد بند (د) ماده2 و3 قانون راجع به ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران از ورود وی به کشور با انقضاء مدت مذکور همچنان ممانعت نمود به عبارتی آیا ماده23 قانون مجازات اسلامی ناسخ قانون فوق الذکر می¬باشد یا خیر.

تحمیل هزینه مالی به محکوم در مجازات های تکمیلی

نحوه ی اجرای مجازات حبس و انفصال موقت یا دائم

بررسی بزه استنکاف از انجام دستور مقام قضایی

حکم به رفع اقدام یا فعالیت تهدیدآمیز علاوه بر حکم به مجازات حبس در جرایم بهداشتی و زیست محیطی

تعیین حداکثر مجازات اصلی برای صدور مجازات تکمیلی

اجرای مجازات تکمیلی در صورت شمول آزادی مشروط به مجازات اصلی

احتساب ایام بازداشت قبلی در مجازات تکمیلی

وصف مجرمانه ترک فعل برگ شماری و شماره گذاری اوراق توسط مدیر دفتر دادسرا و دادگاه

مساعدت در فرار متهم از مجازات

تاثیر عفو خصوصی بر مجازات تکمیلی جرم تعزیری

تاثیر گذشت شاکی بر توقف اجرای مجازات تکمیلی

تفاوت مجازات تبعید با اقامت اجباری

نحوه رسیدگی و حدود اختیارات مراجع قضایی عمومی ( غیر تخصصی ) نسبت به جرایم روحانیون

امکان تعیین مجازات تکمیلی برای بی احتیاطی در امر رانندگی به ایراد صدمه بدنی غیرعمدی با وصف نداشتن گواهینامه

احتساب مدت ایام بازداشت قبلی در موارد تخلف از اجرای مجازات تکمیلی

تعیین مجازات تکمیلی در مرحله واخواهی

اختیاری شدن مجازات ممنوعیت از داشتن دسته چک

تحمیل هزینه مالی به محکوم در مجازات های تکمیلی

اجرای مجازات تکمیلی جرم اخف در صورت تعدد جرائم

تعیین مجازات تکمیلی وفق ماده 510 قانون آئین دادرسی کیفری

تعیین تمام یا یکی از مجازات های درجه شش برای جرایم مالیاتی

امکان تعیین مجازات تکمیلی بعد از تعلیق مجازات

اعمال مجازات تکمیلی نسبت به اطفال و نوجوانان

بررسی مجازات ممنوعیت از وکالت با در نظر گرفتن ماده 17 قانون لایحه قانونی استقلال کانون وکلا و ماده 23 قانون مجازات اسلامی