ایراد ضرب عمدی با استفاده از میله آهنی و چوب از حیث جنبه عمومی قابل مجازات نیست.

در خصوص اتهام آقای ع.ش. فرزند ع. آزاد با معرفی کفیل دایر بر ایراد ضرب و جرح عمدی به شرح کیفرخواست مورخ 22/6/92 صادره از دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه 3 تهران؛ دادگاه با عنایت به شکایت شاکی گزارش مرجع انتظامی و گواهی پزشکی قانونی و نحوه اظهارات متهم در دادسرا و جلسه رسیدگی دادگاه و سایر مندرجات اوراق پرونده ارتکاب بزه انتسابی از سوی متهم محرز به نظر می رسد؛ لذا دادگاه به استناد مواد 401 و 714 از قانون مجازات اسلامی مصوب 1392و ماده 614 از قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) متهم را از جهت کبودی بند انتهایی و بستر ناخن انگشت پنجم دست راست متهم را به پرداخت سه هزارم دیه کامله در حق آقای الف.ف. و از حیث جنبه عمومی جرم به نود و یک روز حبس محکوم می نماید. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران است اما در قسمت دیه به لحاظ قلت آن از خمس دیه کامله قطعی است.
رییس شعبه 1044 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ محمدی

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ع.ش. فرزند ع. نسبت به دادنامه شماره 9200654 مورخ 2/7/92 صادره از شعبه 1044 دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن تجدیدنظرخواه به اتهام ایراد ضرب و جرح عمدی از حیث جنبه عمومی به تحمل نود و یک روز حبس و پرداخت دیه محکوم گردیده است؛ با توجه به محتویات پرونده نظر به اینکه حکم صادره از دادگاه محترم بدوی در خصوص دیه کمتر از یک پنجم دیه کامله می باشد فلذا با استناد به مفهوم مخالف بند ب ماده 232 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری قرار رد درخواست تجدیدنظرخواهی صادر و اعلام می گردد. در خصوص محکومیت تجدیدنظرخواه به تحمل نود و یک روز حبس تعزیری از باب جنبه عمومی جرم نظر به اینکه اولا: شرایط اعمال ماده 614 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1375 با وصف حصول جراحات مندرج در آن ماده اعم از نقصان یا شکستگی یا از کار افتادن عضوی از اعضاء و غیره (مندرج در قانون) می باشد در حالی که با ملاحظه گواهی پزشکی قانونی تجدیدنظرخوانده نامبرده دارای یک فقره کبودی بند انتهایی و نیز ناخن انگشت پنجم دست راست بوده که از شمول مواد مندرج در ماده ذکر شده خارج است. ثانیا: صرف نظر از اینکه دادگاه محترم بدوی به تبصره ماده 614 استناد نکرده که عدم وجود ضایعات فوق را با احراز استفاده از مرتکب از سلاح مشمول مجازات حبس دانسته است به نظر می رسد موضوع از مواد مندرج در این تبصره هم خارج است. منظور از سلاح ابزار و وسیله ای است که برای جنگیدن استفاده می شود و از نظر متعارف و معمول هم به آن عنوان اسلحه اطلاق گردد صرفنظر از اینکه تجدیدنظرخوانده اعلام نموده تجدیدنظرخواه از میله آهنی و چوب جهت ضربه زدن به وی استفاده کرده است که این امر هیچ تناسبی با جراحت ایجاد شده ندارد تفسیر مضیق قوانین کیفری و تفسیر قوانین کیفری به نفع متهم اقتضای بسنده عنوان مفهوم اسلحه به قدر متقین آن دارد فلذا عرفا میله آهنی و چوب اسلحه محسوب نمی شوند تا مشمول ماده 614 از قانون صدرالذکر گردد فلذا مستندا به بند 1 از قسمت ب ماده 257 قانون صدرالذکر دادنامه تجدیدنظرخواسته نقض و به لحاظ عدم توجه اتهام (کیفرزدایی از جنبه عمومی ضرب و جرح عمدی ساده) به تجدیدنظرخواه مستندا به بند الف ماده 177 قانون مرقوم و اصل 37 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حکم به برایت تجدیدنظرخواه صادر و اعلام می گردد. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 57 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
صلاحی ـ موذن