خانم م.ر. فرزند ع. دادخواستی به طرفیت آقای ر.ن. فرزند غ. به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش برای
طلاق به علت اعتیاد خوانده به انواع مواد مخدر به دادگاه عمومی شهرستان بهاباد تقدیم داشته و به تاریخ 18/10/1390 ثبت گردیده است. خواهان اجمالا توضیح داده است که به استناد سند ازدواج شماره 4828 ـ 5/7/1382 به عقد دایمی و شرعی خوانده درآمده و در مدت زندگی 8 ساله مرتب مواد مخدر مصرف می کرد و اخیرا هم شیشه و هرویین می کشید به این علت درخواست رسیدگی و صدور حکم عدم امکان سازش نموده است. دادگاه به لحاظ عـدم ذکـر ادلـه و دلیل مبنی بر اعتیاد خوانده به خواهان اخطار رفع نقص کرده و خواهان طی لایحه اعلام کرده همسرش پرونده ای در دادگاه انقلاب بافق در مورد مواد مخدر دارد و درخواست استعلام از آن مرجع کرده و چند نفر شاهد نیز در ذیل لایحه معرفی نموده است سپس دادستان عمومی و انقلاب بافق طی شرحی به شماره 00125 ـ 29/11/1390 اعلام کرده سابقه از آقای ر.ن. (خوانده) وجود ندارد سپس همان مرجع به شرح شماره 1386 ـ 20/12/1390 اعلام کرده نامبرده به شرح شماره 86/576 ـ 24/4/1386 صادر از شعبه سوم دادگاه انقلاب اسلامی یزد به اتهام استعمال تریاک و نگهداری 5/4 گرم تریاک و سوخته و شیره آن به پرداخت یک میلیون و دویست هزار ریال جزای نقدی محکوم گردیده است سپس دادگاه با تعیین وقت دادرسی و دعوت از طرفین به تاریخ 25/2/1391 در وقت مقرر جلسه دادگاه را تشکیل خواهان حضور دارد خوانده حضور ندارد خواهان اظهار داشت خواسته به شرح دادخواست تقدیمی است شوهرم از تاریخ 27/7/1390 منزل را ترک کرده و به منزل پدرش در راور رفته است و تاکنون مخارج زندگی را پرداخت نکرده است. ضمنا یک فرزند مشترک 6 ساله به نام ر. داریم. سپس دادگاه جهت استماع شهادت شهود وقت رسیدگی مجددی تعیین و به تاریخ 18/4/1391 در وقت مقرر جلسه دادگاه را با حضور خواهان و خوانده تشکیل داده و اظهارات طرفین مورد استماع دادگاه قرار گرفت خوانده در دفاع گفت بنده تریاک مصرف می کردم و ترک کرده ام و در کمپ راور بستـری شـده بودم و حاضر به
طلاق نمی باشم. سپس دادگاه از شهود معرفی شده به نام های آقای ح.ص. و ب.ر. تحقیقات لازم انجام داده و اظهارات آنان در پرونده منعکس می باشد و دادگاه پس از استماع شهادت شهود قرار ارجاع امر به داوری صادر و تذکر داده در مهلت مقرر داوران خودشان را معرفی نمایند و خوانده طی مدارک پیوست پرونده دلیل ترک اعتیاد خود را به دادگاه اعلام کرده است سپس آقای ع.ر. به عنوان داور زوجه و ح.ن. داور زوج معرفی و به تاریخ 5/6/1391 وظایف داوری از ناحیه دادگاه به نامبردگان تفهیم شد داور زوجه نظریه خود را تقدیم و پیوست پرونده می باشد. دادگاه پس از طی مراحل ختم رسیدگی اعلام و به شرح دادنامه شماره 193 ـ 10/4/1392 مبادرت به صدور قرار عدم صلاحیت می نماید دادگاه استدلال کرده است: نظر به این که خواهان محل اقامت خوانده را شهرستان راور اعلام نموده لذا مستندا به مواد 11 و 27
قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی قرار عدم صلاحیت به شایستگی و صلاحیت دادگاه عمومی حقوقی شهرستان راور صادر و اعلام می نماید سپس پرونده را جهت رسیدگی به مرجع یاد شده ارسال نموده است شعبه اول دادگاه راور پس از وصول پرونده به تاریخ 30/4/1392 در وقت فوق العاده جلسه دادگاه را تشکیل و پس از بررسی با استدلال به این که با عنایت به قانون جدید حمایت خانواده موضوع ماده 12 اشعار می دارد در دعاوی و امور خانوادگی مربوط به زوجین زوجه می تواند در دادگاه محل اقامت خوانده و یا محل سکونت خود اقامه دعوی نماید این دادگاه خود را صالح به رسیدگی ندانسته و با توجه به اختلاف پیش آمده و در راستای اعمال تبصره ذیل ماده 27 قانون آیین دادرسی مدنی پرونده را به دیوان عالی کشور ارسال و به این شعبه ارجاع گردیده است.