رای قضایی شماره 9209970224100829

رای قضایی شماره 9209970224100829

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9209970224100829


شماره دادنامه قطعی:
9209970224100829

تاریخ دادنامه قطعی:
1392/06/27

گروه رای:
کیفری

نوع مرجع:
دادگاه تجدیدنظر استان

عنوان رای:
تهدید به عنوان مقدمه ایراد ضرب یا جرح عمدی

پیام رای:
تهدید منتهی به ایراد ضرب یا جرح مجازات مستقل ندارد.

رای دادگاه بدوی
در خصوص اتهام آقای ح.ف. فرزند م. 38 ساله مقیم تهران فاقد سابقه کیفری و آزاد با کفالت دایر بر ایراد ضرب عمدی و توهین و تهدید به ضرر نفسانی حسب شکایت خانم م.ل. و آقای م.ل. دادگاه با بررسی محتویات پرونده و کیفرخواست صادره از دادسرای تهران و شکایت شکات و گزارش مرجع انتظامی و گواهی پزشکی قانونی و اقرار صریح متهم در محضر دادگاه و سایر قراین و امارات موجود در پرونده وقوع بزه را محرز دانسته مستندا به مواد 608 و 669 و 294 و 297 و 302 و 484 و 485 قانون مجازات اسلامی حکم بر محکومیت نامبرده به تحمل شش ماه حبس تعزیری بابت تهدید به ضرر نفسانی صادر که با رعایت مواد 25 و 29 و 35 قانون مذکور حبس وی را به مدت یک سال معلق می نماید و به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی بابت فحاشی و بابت 1. سیاه شدگی لاله گوش راست به پرداخت شش دینار 2. کبودی ساعد راست و مچ دست راست و قسمت خارجی زانوی راست و ناحیه قدامی تحتانی ساق پای راست جمعا به پرداخت شش دینار 3. تورم پس سر و پیشانی جمعا به پرداخت نیم درصد دیه کامله به عنوان ارش در حق خانم م.ل. صادر و اعلام می گردد. رای صادره حضوری و ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 1124 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ کیالاشکی

رای دادگاه تجدیدنظر استان
در این پرونده آقای ح.ف. با وکالت خانم الف.ن. به طرفیت خانم م.ل. و م.ل. از دادنامه 500252ـ29/2/92 شعبه 1124 دادگاه عمومی جزایی تهران تجدیدنظرخواهی نموده است. ابلاغیه صفحه 74 به تاریخ 2/4/92 حکایت از ابلاغ قانونی و واقعی ندارد بلکه حکایت از این دارد که آدرس شناخته نشده لکن مامور در پاسخ به دادگاه اعلام کرده در این تاریخ به صورت قانونی به ایشان ابلاغ گردیده و با توجه به اینکه در تاریخ 8/4/92 تجدیدنظرخواهی صورت گرفته است در مهلت مقرر قانونی است که به موجب دادنامه فوق الذکر آقای ح.ف. در جهت جرم توهین و تهدید و ایراد صدمات بدنی عـمدی به پرداخت دیات صدمات وارده و به مجازاتهای مقرره بابت جرم تهدید و توهین حسب مواد استنادی قانونی در این دادنامه محکوم گردیده است. حال با توجه به اینکه دیات صدمات وارده کمتر از خمس دیه کامله می باشد در اجرای بند دال از ماده 232 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری قابل تجدیدنظرخواهی نبوده و رد می گردد و اما جرم تهدید به اضرار با توجه به اینکه به صورت عملی و مورد تهدید واقع و اجرایی شده با این ترتیب جرم تهدید جرم مستقل تلقی نمی گردد و طبق بند یک از قسمت ب از ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری رای نقض و طبق ماده 177 قانون مذکور تبریه می گردد و با توجه به اظهارات تجدیدنظرخواه و اظهارات دیگران و نظریه پزشکی و وقوع درگیری فیمابین بر احراز جرم توهین و تعیین مجازات حسب ماده استنادی قانونی ایرادی وارد نمی باشد و طبق بند الف از ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری رای تایید می گردد و رای قطعی است.
رییس شعبه 41 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
قنبری ـ قاسمی

قاضی:
محمد کیالاشکی , عبدالعلی قنبری , قاسمی

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 608 ـ جنایتی که باعث جمع شدن یک یا دو لب و یا قسمتی از آن گردد موجب ارش است خواه موجب نمایان شدن دندان ها بشود خواه نشود.

مشاهده ماده 608 قانون مجازات اسلامی

ماده 669 ـ قطع و از بین بردن هریک از دو پستان زن موجب نصف دیه کامل زن و از بین بردن مقداری از آن به همان نسبت موجب دیه است و اگر همراه با از بین رفتن تمام یا بخشی از پستان مقداری از پوست یا گوشت اطراف آن هم از بین برود یا موجب جنایت دیگری گردد علاوه بر دیه پستان دیه یا ارش جنایت مزبور نیز باید پرداخت شود.

مشاهده ماده 669 قانون مجازات اسلامی

ماده 294 ـ اگر کسی به علت اشتباه در هویت مرتکب جنایتی بر دیگری شود در صورتی که مجنی علیه و فرد مورد نظر هر دو مشمول ماده (302) این قانون نباشند جنایت عمدی محسوب می شود.

مشاهده ماده 294 قانون مجازات اسلامی

ماده 297 ـ اگر مرتکب با یک ضربه عمدی موجب جنایتی بر عضو شود که منجر به قتل مجنی علیه گردد چنانچه جنایت واقع شده مشمول تعریف جنایات عمدی باشد قتل عمدی محسوب می شود و به علت نقص عضو یا جراحتی که سبب قتل شده است به قصاص یا دیه محکوم نمی گردد.

مشاهده ماده 297 قانون مجازات اسلامی

ماده 302 ـ در صورتی که مجنی علیه دارای یکی از حالات زیر باشد مرتکب به قصاص و پرداخت دیه محکوم نمی شود: الف ـ مرتکب جرم حدی که مستوجب سلب حیات است. ب ـ مرتکب جرم حدی که مستوجب قطع عضو است مشروط بر اینکه جنایت وارد شده بیش از مجازات حدی او نباشد در غیر این صورت مقدار اضافه بر حد حسب مورد دارای قصاص و یا دیه و تعزیر است. پ ـ مستحق قصاص نفس یا عضو فقط نسبت به صاحب حق قصاص و به مقدار آن قصاص نمی شود. ت ـ متجاوز و کسی که تجاوز او قریب الوقوع است و در دفاع مشروع به شرح مقرر در ماده (156) این قانون جنایتی بر او وارد شود. ث ـ زانی و زانیه در حال زنا نسبت به شوهر زانیه در غیر موارد اکراه و اضطرار به شرحی که در قانون مقرر است. تبصره 1 ـ اقدام در مورد بندهای (الف) (ب) و (پ) این ماده بدون اجازه دادگاه جرم است و مرتکب به تعزیر مقرر در کتاب پنجم «تعزیرات» محکوم می شود. تبصره 2 ـ در مورد بند (ت) چنانچه نفس دفاع صدق کند ولی از مراتب آن تجاوز شود قصاص منتفی است لکن مرتکب به شرح مقرر در قانون به دیه و مجازات تعزیری محکوم می شود.

مشاهده ماده 302 قانون مجازات اسلامی

ماده 484 ـ در موارد وقوع قتل و عدم شناسایی قاتل که با تحقق لوث نوبت به قسامه مدعی علیه برسد و او اقامه قسامه کند دیه از بیت المال پرداخت می شود و در غیر موارد لوث چنانچه نوبت به سوگند متهم برسد و طبق مقررات بر عدم انجام قتل سوگند بخورد دیه از بیت المال پرداخت می شود.

مشاهده ماده 484 قانون مجازات اسلامی

ماده 485 ـ هرگاه محکوم به قصاص عضو یا تعزیر یا حد غیرمستوجب سلب حیات در اثر اجرای مجازات کشته شود یا صدمه ای بیش از مجازات مورد حکم به او وارد شود چنانچه قتل یا صدمه عمدی یا مستند به تقصیر باشد مجری حکم حسب مورد به قصاص یا دیه محکوم می شود. در غیر این صورت در مورد قصاص و حد ضمان منتفی است و در تعزیرات دیه از بیت المال پرداخت می شود. تبصره ـ چنانچه ورود آسیب اضافی مستند به محکوم علیه باشد ضمان منتفی است.

مشاهده ماده 485 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM