رای قضایی شماره 9309970908800396

رای قضایی شماره 9309970908800396

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9309970908800396


شماره دادنامه قطعی:
9309970908800396

تاریخ دادنامه قطعی:
1393/12/03

گروه رای:
کیفری

نوع مرجع:
شعبه دیوان عالی کشور

عنوان رای:
شرط تحقق تعدد مادی جرم

پیام رای:
شرط تحقق تعدد مادی جرم ارتکاب جرائم مختلف تعزیری است؛ لذا تعدد ارتکاب یک بزه فقط یک مجازات دارد.

رای خلاصه جریان پرونده
در 02/04/1393 خانم ها 1- م. 2- س. علیه آقای الف. و غیره به اتهام سوار کردن به خودرو زدن شوکر تجاوز و تهدید شکایت کرده اند. دادسرا در 04/04/1393 در مورد تجاوز به عنف قرار عدم صلاحیت صادر و نسبت به سایر اتهامات بدل تشکیل داده است. دادگاه کیفری استان در 02/07/1393 متهمین را از اتهام زنای به عنف تبریه و به اتهام رابطه نامشروع محکوم نموده است. اجمال ماجرا این است که: خانم م. در 01/04/1393 گفته است پسری به نام الف. که ماه هاست مزاحم بنده است به همراه دوستش به من و دوستم س. در ساعت 5/9 شب نزدیک شدند با زور سوار ماشین کردند به جاده خاکی زیر پل بردند. هر دو نفر قمه داشتند ما را تهدید به سکوت کردند در طی مسیر یک نفر موتورسوار نیز به آن دو اضافه شد. در زیر پل مرا کتک زدند دو یا سه نفره به دوستم تجاوز کردند و از سوی الف. مورد تجاوز قرار گرفتم فیلم برداری کردند ما را برگرداندند و تهدید به مرگ کردند اگر به پلیس مراجعه کنیم و شماره تلفن الف. را داده است (صفحه 2). پزشکی قانونی در 02/04/1393 پاسخ داده است: خانم س. غیرمدخوله و ناحیه مقعد خراشیدگی مشهود است که می تواند در اثر دخول جسم سخت طی 24 ساعت گذشته حادث گردیده باشد آثاری از ضرب و جرح در قسمت های بدن نیست (صفحه 9). و پرده بکارت خانم م. غیرمدخوله و در ناحیه مقعد علایمی از دخول مشهود نیست کبودی کتف چپ قسمت قدام سینه گونه چپ و ساییدگی قدام زانوی چپ مشهود است که می تواند در اثر اصابت جسم سخت طی 24 ساعت اخیر ایجاد شده باشد (صفحه10). خانم س. در 03/04/1393 گفته: الف. ما را با تهدید به قمه در ساعت 45/9 شب سوار ماشین پراید سفید کرد و به جاده خاکی برد و دو دوستش به نام س. و ب. با موتور آمدند و ما را به زیر تونل بردند مرا پیاده کردند الف. داخل ماشین به م. تجاوز کرد و بعد مرا برد داخل ماشین تجاوز کرد بعد ب. آمد تجاوز کرد ولی س. نیامد فقط فیلم می گرفت و ما را ساعت 45/12 دقیقه در چهارراه پیاده کردند (صفحه 15). آقای ب. متولد 1373 گفته است: قبول دارم الف. با ماشین رفت من و س. با موتور رفتیم رسیدیم زیر پل دیدیم دو دختر داخل ماشین است س. گریه می کرد الف. داخل ماشین س. را.. . من هم س. را. الف. با موتور برگشت من و س. با دخترها به شهر آمدیم (صفحه 17). آقای س. در 03/04/1393 در نیروی انتظامی گفته است: الف. با ماشین رفت گفت بیایید دنبالم رفتیم زیر پل رسیدیم الف. به زور به خانم م. تجاوز کرد خانم س. گریه می کرد ب. بعد از الف. به خانم م. تجاوز کرد. بعد الف. خانم س. را برد داخل خودرو و تجاوز کرد س. گریه می کرد. ب. به س. تجاوز کرد. راه بلد الف. بود و قبلا یک بار با خانم م. به زور در همان مکان تجاوز کرده بود (صفحه 19). آقای الف. متولد 1375 در نیروی انتظامی گفت: بله قبول دارم به همراه ب. و س. با دوست دخترم و دوست او سوار ماشین شدیم کمی گشتیم رفتیم زیر پل س. از ماشین پیاده شد من داخل ماشین به زور به م. تجاوز کردم بعد ب. به م. تجاوز کرد و بعد س. رفت پیش م. بعد از آن س. را به زور داخل ماشین بردم تجاوز کردم. بعد من با موتور برگشتم س. و ب. با م. با ماشین برگشتند (ص20). دادسرای.. . در 04/04/1393 در خصوص تجاوز به عنف قرار عدم صلاحیت صادر و برای سایر اتهامات بدل پرونده تشکیل داده است (صفحه 25). دادگاه در 04/04/1393 با حضور طرفین جلسه تشکیل داده است. شاکیان مشابه اظهارات قبلی خود را تکرار کرده اند. متهم الف. اظهار داشته: ساعت 5/10 شب بود م. زنگ زد گفت بیا کوچه پایین پارک کن ماشین دوستم ب. را گرفتم و رفتم م. در ماشین را باز کرد جلو نشست و س. صندلی عقب نشست من با م. دوست بودم پرسیدم س. را برای چه آوردی گفت س. را آوردم برای آشنایی با ب. به خواسته م. زنگ زدم به ب. و س. و آن ها را دعوت کردم آمدند. ب. آمد داخل ماشین و عقب پیش س. نشست راهمان را ادامه دادیم من و ب. به م. و س. پیشنهاد سکس دادیم آن ها قبول نکردند و داد و فریاد کردند دور زدیم برگشتیم آن دو با ب. و س. سوار ماشین شدند و ب. رانندگی کرد. س. پیش س. نشست من با موتور می رفتم آن ها را در چهارراه پیاده کردیم (صفحه 33). سوال: اظهارات شما به شرح برگ 20 پرونده قرایت می شود چه می گویید؟ جواب: قبول ندارم تحت فشار بودم (صفحه 34). متهم ب. متولد 1373 اظهار داشته: من و الف. و س. با هم بودیم م. به الف. زنگ زد الف. ماشین را گرفت و رفت الف. به برادرش م. زنگ زده بود که موتور را بیاورد آورد به س. داد الف. گفت بیایید م. و س. را برای شما آورده ام دنبالش رفتیم. من از س. خوشم نیامد الف. ماشین را به من داد و خودش با موتور رفت من و س. با م. و س. با ماشین دور زدیم و آمدیم آن دو را پیاده کردیم اظهارات قبلی را قبول ندارم تحت فشار گفته ام (صفحه 35). متهم س. متولد 1375 گفته است: اظهارات قبلی خود را قبول دارم. تجاوز نکرده ام کاری با وی نکرده ام دوستانم با آن ها وارد ماشین شدند (صفحه 36). متهم الف. در آخرین دفاع گفته است: م. دوست داشت این کار را بکند ولی س. دوست نداشت ما کاری انجام ندادیم و برگشتیم. ب. و س. نیز گفته اند: قبول نداریم اتهام را (صفحه 37). برابر سوابق انگشت نگاری طرفین پرونده فاقد سابقه کیفری است. مامورین در 93 گزارش نموده اند فیلمی در گوشی الف. و ب. مشاهده نشد (صفحه 73). در کیس و گوشی س. نیز فیلمی مشاهده نگردید. فقط دو تا S.M.S به شرح ذیل مرتبط با موضوع در گوشی وی دیده شد (صفحه 74). اداره تشخیص هویت در 10/04/1393 پاسخ داده است وجود آثار منی در صندلی شاگرد خودرو مثبت است (صفحه 78). دادگاه در 01/07/1393 با حضور طرفین وکلای آن ها و نماینده دادستان جلسه تشکیل داده است. شاکیان و وکیل آن ها شکایت خود را به شرح اظهارات قبلی اعلام داشته اند (صفحه 105). متهم الف. اظهارات قبلی خود در دادگاه را در جلسه 01/07/1393 تکرار کرده است و گفته است از وجود منی روی صندلی ماشین و مانتو خبر ندارم ما پیشنهاد سکس دادیم قبول نکردند اظهارات س. را قبول ندارم زوری در کار نبوده و تجاوزی نکرده ام (صفحه 117). متهم ب. مطالب قبلی را تقریبا تکرار و اضافه کرده است: لباس س. پایین بود زود ارضا شدم (صفحه 118). او در آخرین دفاع گفته: من دخولی نکرده ام(صفحه 120). با م. هیچ کار نکرده ام(صفحه 120). متهم س. مطالب قبلی را تکرار و گفته: من کاری نکردم(ص 121) پیامک ها را من فرستادم و تهدید کردم تا دوست بشوند فیلم تهیه نشده است. اظهارات م. را قبول ندارم من کاری نکردم رابطه نامشروع به عنف را قبول ندارم(صفحه 122). ح. وکیل الف. اظهار داشته: لایحه تقدیم کرده ام موکل اتهام وارده را تکذیب و انکار نموده است و دلیلی بر ارتکاب جرم از ناحیه موکل وجود ندارد(صفحه 123). وکیل ب. دفاعیاتی را اعلام و گفته است: به موجب گواهی پزشکی قانونی تجاوز و دخولی انجام نشده است اگر هم شده باشد با میل و اراده طرفین بوده است (صفحه 125). دادگاه در 02/07/1393 به اتفاق آراء بدین شرح رای صادر نموده است:
رای دادگاه- در خصوص اتهام آقایان 1- الف. با وکالت ح. 2- ب. با وکالت م. 3- س. دایر به ارتکاب عمل زنا به عنف نسبت به متهمین ردیف های اول و دوم و هم چنین معاونت در ارتکاب عمل مذکور نسبت به متهم ردیف سوم بدین مضمون که حسب محتویات پرونده طبق شکایت خانم س. و هم چنین م. با وکالت ش. متهمین ردیف های اول و دوم نام­بردگان را با تهدید به وسیله قمه سوار خودرو نموده و سپس خودرو را متهم ردیف اول به حاشیه شهر برده و متهمین ردیف های دوم و سوم با موتورسیکلت در محل وقوع جرم شبانه حاضر و تهدید و ارعاب با شکات مرتکب عمل زنا از سوی متهمین ردیف های اول و دوم شده است که در مورد و سایر اتهامات پرونده در دادسرای مفتوح و نسبت به اتهام زنا به عنف پرونده به کیفری استان ارسال شده؛ با عنایت به مراتب مذکور با توجه به اظهارات شکات و متهمین در مراحل اولیه بازجویی و نظریه پزشکی قانونی به شرح منعکسه در پرونده در مورد شکات به شرح برگ های 9 و 10 پرونده با توجه به این که در مورد م. طبق نظریه پزشکی قانونی آثار دال بر دخول اعلام نشده است و در مورد شاکی دیگر نیز آثار دخول مورد تایید قرار گرفته لیکن با توجه به اظهارات شاکیه س. که این امر توسط هر دو متهم ردیف های اول و دوم انجام یافته و نظر به انکار نام­بردگان در دادگاه بروز شبهه در مورد دخول و این که توسط هر دو متهم یا کدام یک از متهمین واقع شده است و نظر به عدم امکان تشخیص این امر و عدم وجود قراین و امارات در پرونده مبنی بر نفی شبهه با اجازه حاصله از ماده 121 از قانون مجازات اسلامی 1392 در مورد اتهامات انتسابی مذکور به استناد اصل 37 قانون اساسی حکم برایت صادر و اعلام می گردد. متهمین با ملحوظ نظر وحدت رویه شماره 709 دیوان عالی کشور با عنایت به گواهی های پزشکی قانونی و اظهارات متهمین در نیروی انتظامی که با دستخط خود متهمین تحریر شده و اظهارات بعدی نام­بردگان در مورد انتقال و بردن شکات به محل خلوت به وسیله خودرو و ایضا اظهارات متهم ردیف سوم دال برقراری رابطه نامشروع غیر از زنا که با اظهارات شکات نیز هم خوانی دارد و تایید اظهارات خود در نیروی انتظامی که در حین رسیدگی در دادگاه عنوان داشته است عمل ارتکابی هر سه متهم مذکور با برقراری رابطه نامشروع به اکراه با شکات منطبق بوده و دادگاه با توجه به مفاد ماده 211 از قانون مجازات اسلامی 1392 ضمن حصول علم و با رعایت ماده 134 از قانون مذکور هر یک از متهمین موصوف را به ترتیب متهم ردیف اول الف. را به استناد ماده 637 از قانون مجازات اسلامی 1375 به تحمل 99 ضربه شلاق تعزیری درجه 6 با احتساب ایام بازداشتی سابق در اجرای ماده 27 از قانون مجازات اسلامی و با اجازه حاصله از ماده 23 از قانون مارالذکر به تحمل دو سال اقامت اجباری در شهرستان.. . به عنوان مجازات تکمیلی از جهت برقراری رابطه نامشروع با س. و هم چنین به تحمل نود و ضربه شلاق تعزیری درجه 6 با احتساب ایام بازداشتی سابق و تحمل هجده ماه اقامت اجباری در شهرستان.. . از جهت اتهام برقراری رابطه نامشروع با م. و هم چنین متهم ردیف دوم ب. را به دو فقره تحمل نود و نه ضربه شلاق تعزیری درجه شش با احتساب ایام بازداشتی قبلی و تحمل دو فقره اقامت اجباری به مدت یک سال در شهرستان.. . محکوم و هم چنین متهم ردیف سوم را به تحمل دو فقره تحمل نود و نه ضربه شلاق تعزیری درجه شش که وفق مقررات قانونی با احتساب ایام بازداشتی قبلی نواخته خواهد شد محکوم می نماید. ضمنا در اجرای شق اول ماده 134 قانون مجازات اسلامی 1392 فقط مجازات اشد نسبت به متهمین قابل اجرا بوده و هرگاه مجازات اشد قابل اجرا نبوده و یا از اشد بودن خارج شود مجازات اشد بعدی به مورد اجرا گذاشته خواهد شد در مورد سایر اتهامات انتسابی متهمین با توجه به تفکیک پرونده در دادسرا این دادگاه به جهت عدم صدور کیفرخواست مواجه با تکلیف نیست. ضمنا آثار جمع آوری شده از محل مضبوط در پرونده نیز معدوم خواهد گردید. این رای حضوری بوده و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در دیوان عالی کشور است.

رای شعبه دیوان عالی کشور
با توجه به محتویات پرونده به ویژه اظهارات متهیمن در تحقیقات انتظامی و بازپرسی رسیدگی شعبه محترم اول دادگاه کیفری استان.. . و لحاظ انکار آن ها: 1- الف. 2- ب. 3- س. اولی و دومی اتهام زنای به عنف با م. و س. و سومی اتهام معاونت در انجام زنای به عنف و بلا بینه و دلیل اثباتی بودن شاکیان و نتیجتا صدور حکم بر برایت نام­بردگان و احراز رابطه نامشروع متهمین با شاکیان اشکال اساسی از جهت رعایت اصول و قواعد دادرسی در رسیدگی دادگاه به نظر نرسید لکن حکم به دو بار تحمل 99 ضربه شلاق تعزیری در مورد هر یک از متهمین و دو بار مجازات تکمیلی در مورد الف. و ب. برخلاف مقررات ماده 134 قانون مجازات اسلامی است چون ملاک در ماده مذکور تعدد جرایم تعزیری است نه تعدد مصادیق یک جرم و در این پرونده متهمین فقط جرم واحد(رابطه نامشروع) را مکرر مرتکب شده اند. هم چنین با عنایت به این که مجازات 99 ضربه شلاق تعزیری تعزیر منصوص شرعی محسوب می شود با لحاظ مقررات تبصره 2 ماده 115 قانون مجازات اسلامی مشمول مقررات ماده 27 قانون مذکور نمی شود لذا حکم به بیش از یک بار تحمل 99 ضربه شلاق و یک بار اقامت اجباری از باب مجازات تکمیلی و احتساب از مدت بازداشت متهمین توجیه قانونی ندارد و با استناد به بند 2 قسمت ب ماده 265 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری رای معترض­ علیه به جهات مذکور نقض و رسیدگی مجدد به همان شعبه محترم ارجاع می گردد. البته اعتراض شاکیان به تبریه متهمین و وکلای طرفین و اعتراض س. موثر در نقض نیست و با استناد به بند الف ماده 265 قانون مذکور در فوق اصل برایت و محکومیت ابرام می گردد.
شعبه 6 دیوان عالی کشور - ریس و عضو معاون
رحمت اله عروجی - چراغیان

قاضی:
رحمت الله عروجی , چراغیان

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 121 ـ در جرایم موجب حد به استثنای محاربه افساد فی الارض سرقت و قذف به صرف وجود شبهه یا تردید و بدون نیاز به تحصیل دلیل حسب مورد جرم یا شرط مذکور ثابت نمی شود.

مشاهده ماده 121 قانون مجازات اسلامی

ماده 211 ـ علم قاضی عبارت از یقین حاصل از مستندات بین در امری است که نزد وی مطرح می شود. در مواردی که مستند حکم علم قاضی است وی موظف است قرائن و امارات بین مستند علم خود را به طور صریح در حکم قید کند. تبصره ـ مواردی از قبیل نظریه کارشناس معاینه محل تحقیقات محلی اظهارات مطلع گزارش ضابطان و سایر قرائن و امارات که نوعا علم آور باشند می تواند مستند علم قاضی قرار گیرد. در هر حال مجرد علم استنباطی که نوعا موجب یقین قاضی نمی شود نمی تواند ملاک صدور حکم باشد.

مشاهده ماده 211 قانون مجازات اسلامی

ماده 637 ـ قطع کردن و یا از بین بردن کف دستی که به هر علت دارای انگشت نمیباشد موجب ارش است. تبصره ـ در قطع کردن و یا از بین بردن کف دستی که کمتر از پنج انگشت دارد علاوه بر دیه آن انگشتان نسبتی از ارش کف دست نیز ثابت است بدین ترتیب که اگر مچ دست دارای یک انگشت باشد علاوه بر دیه یک انگشت چهار پنجم ارش کف دست و اگر دارای دو انگشت باشد علاوه بر دیه دو انگشت سه پنجم ارش کف دست و اگر دارای سه انگشت باشد علاوه بر دیه سه انگشت دو پنجم ارش کف دست و اگر دارای چهار انگشت باشد علاوه بر دیه چهار انگشت یک پنجم ارش کف دست نیز پرداخت می شود.

مشاهده ماده 637 قانون مجازات اسلامی

ماده 27 ـ مدت حبس از روزی آغاز می شود که محکوم به موجب حکم قطعی لازم الاجراء حبس می گردد. در صورتی که فرد پیش از صدور حکم به علت اتهام یا اتهاماتی که در پرونده مطرح بوده بازداشت شده باشد مدت بازداشت قبلی در حکم محاسبه می شود. در صورتی که مجازات مورد حکم شلاق تعزیری یا جزای نقدی باشد هر روز بازداشت معادل سه ضربه شلاق یا سیصد هزار (300.000) ریال است. چنانچه مجازات متعدد باشد به ترتیب نسبت به حبس شلاق و جزای نقدی محاسبه می گردد.

مشاهده ماده 27 قانون مجازات اسلامی

ماده 134 ـ در جرایم موجب تعزیر هرگاه جرایم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد دادگاه برای هر یک از آن جرایم حداکثر مجازات مقرر را حکم می کند و هرگاه جرایم ارتکابی بیش از سه جرم باشد مجازات هر یک را بیش از حداکثر مجازات مقرر قانونی مشروط به اینکه از حداکثر به اضافه نصف آن تجاوز نکند تعیین می نماید. در هر یک از موارد فوق فقط مجازات اشد قابل اجراء است و اگر مجازات اشد به یکی از علل قانونی تقلیل یابد یا تبدیل یا غیرقابل اجراء شود مجازات اشد بعدی اجراء می گردد. در هر مورد که مجازات فاقد حداقل و حداکثر باشد اگر جرایم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد تا یک چهارم و اگر جرایم ارتکابی بیش از سه جرم باشد تا نصف مجازات مقرر قانونی به اصل آن اضافه می گردد. تبصره 1 ـ در صورتیکه از رفتار مجرمانه واحد نتایج مجرمانه متعدد حاصل شود طبق مقررات فوق عمل می شود. تبصره 2 ـ در صورتی که مجموع جرایم ارتکابی در قانون عنوان مجرمانه خاصی داشته باشد مقررات تعدد جرم اعمال نمی شود و مرتکب به مجازات مقرر در قانون محکوم می گردد. تبصره 3 ـ در تعدد جرم در صورت وجود جهات تخفیف دادگاه می تواند مجازات مرتکب را تا میانگین حداقل و حداکثر و چنانچه مجازات فاقد حداقل و حداکثر باشد تا نصف آن تقلیل دهد. تبصره 4 ـ مقررات تعدد جرم در مورد جرایم تعزیری درجه های هفت و هشت اجراء نمی شود. این مجازات ها با هم و نیز با مجازات های تعزیری درجه یک تا شش جمع می گردد.

مشاهده ماده 134 قانون مجازات اسلامی

ماده 115 ـ در جرایم تعزیری درجه شش هفت و هشت چنانچه مرتکب توبه نماید و ندامت و اصلاح او برای قاضی محرز شود مجازات ساقط می شود. در سایر جرایم موجب تعزیر دادگاه می تواند مقررات راجع به تخفیف مجازات را اعمال نماید. تبصره 1 ـ مقررات راجع به توبه درباره کسانی که مقررات تکرار جرایم تعزیری در مورد آنها اعمال می شود جاری نمی گردد. تبصره 2 ـ اطلاق مقررات این ماده و همچنین بند (ب) ماده (7) و بندهای (الف) و (ب) ماده (8) و مواد (27) (39) (40) (45) (46) (93) (94) و (105) این قانون شامل تعزیرات منصوص شرعی نمی شود.

مشاهده ماده 115 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM