تخفیف به معنای کاستن از حداقل مجازات است

شعبه دادگاه عمومی جزایی ق درخصوص اتهام آقایان 1- ع. الف. فرزند الف. 2- الف.ک. فرزند الف. دایر بر فراری دادن متهم تحت تعقیب (مساعدت به متهم برای خلاصی از محاکمه و محکومیت) رسیدگی نموده و با توجه به محتویات پرونده و با احراز بزهکاری علما و اقرارا... (طبق استدلال دادگاه) اقدامات متهمین را منصرف از ماده 21 قانون اصلاح قانون مبارزه با موادمخدر و الحاق موادی به آن مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام دانسته (متهمین مرتکب پناه دادن یا فراری دادن) نشده اند؛ فلذا موضوع اتهام را در حد مساعدت به متهم برای خلاصی از محاکمه و محکومیت طبق ماده 554 قانون مجازات اسلامی هر یک از متهمین را به تحمل سه سال حبس و از بابت تتمیم مجازات به مدت پنج سال اقامت اجباری به ترتیب در شهرهای ن و شهر ب محکوم نموده است. دادگاه تجدیدنظر در مقام رسیدگی به اعتراض متهمین حکم دادگاه بدوی را ضمن رد اعتراض آن ها رد کرده است. لیکن طبق تبصره 2 ماده 22 قانون اصلاحی تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب با حذف تبعید و حبس را از سه سال به دو سال و نیم تقلیل داده است. متقاضی طی لوایحی مشروحا اعاده دادرسی را درخواست و به دلایل جدیدی در جهت پذیرش اعاده دادرسی استناد کرده است: 1- اظهارات شهود مبنی بر کارچاق کنی الف.ک. و بی اطلاعی ع.الف. از ماجرا؛ 2- استشهادیه بیش از 600 نفر (600 امضاء) بر خیر بودن ع.الف.؛ 3- رای برایت از شعبه 8 تجدیدنظر ق (رای بدوی از شعبه 110 عمومی جزایی ق به اتهام تحصیل مال نامشروع که محکوم به جزای نقدی شده و مستند گزارش اداره اطلاعات است)؛ متقاضی مدعی است که سندی برای آزادی متهم به وثیقه گذاشته است و الف.س. به اتهام مساعدت در فراری دادن متهم توسط دادگاه انقلاب تحت تعقیب قرار گرفته است.... نام برده در لایحه اش به مسایل شکلی و ماهوی نیز پرداخته است. با وصول تقاضا و ثبت آن جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است.هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرایت گزارش آقای عضو ممیز و اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای دادیار دیوان عالی کشور اجمالا مبنی بر قبول درخواست اعاده دادرسی درخصوص دادنامه شماره 00085-9/2/91 تجدیدنظرخواسته مشاوره نموده چنین رای می دهد:

درخواست آقای ع.الف. مبنی بر پذیرش اعاده دادرسی نسبت به دادنامه شماره 00085 مورخ 9/2/91 صادره از شعبه 3 دادگاه تجدیدنظر استان ق موجه می باشد. زیرا صرف نظر از اینکه آقای ع.الف. برای آزادی متهم وثیقه تودیع نموده و وثیقه گذار بوده است و استشهادیه ارایه شده از ناحیه او حکایت از وثیقه گذار بودن او داشته که به درخواست آقای الف.ک. وثیقه را تودیع نموده است... لیکن دادگاه محترم تجدیدنظر با وجود احراز استحقاق نام برده به تخفیف مجازات وی را به دو سال و نیم حبس محکوم نموده است. در صورتی که تخفیف مجازات در صورتی مصداق پیدا می کند که کیفر مورد حکم کمتر از حداقل مجازاتش باشد که در قانون پیش بینی شده است و کیفر بیش بینی شده در ماده 554 قانون مجازات اسلامی نیز که مورد استناد دادگاه قرار گرفته است یک سال حبس می باشد. بنا به مراتب مذکور اعاده دادرسی مستندا به بند 6 ماده 272 قانون آیین دادرسی کیفری تجویز و رسیدگی مجدد به شعبه دیگر دادگاه تجدیدنظر استان ق ارجاع می گردد.
عضو معاون شعبه 11 دیوان عالی کشور ـ مستشار
حکیمی نژاد ـ کاظمی