شخص «الف» دعوایی را علیه اشخاص «ب» و «ج» اقامه می کند. دادگاه بدوی حکم بر محکومیت شخص «ب» صادر می کند و در خصوص شخص «ج» با توجه به این که دعوا متوجه او نیست قرار رد دعوا صادر می کند. رای صادره عینا در مرجع تجدیدنظر تایید می شود. حال شخص «ج» با توجه به این که دعوا متوجه وی نبوده و قرار رد دعوا علیه او صادر شده است آیا می تواند دعوای اعتراض ثالث نسبت به حکم به استناد ماده 418 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 اقامه کند؟

با عنایت به بند «الف» ماده 335 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 و نیز بند یک ماده 26 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 1373 با اصلاحات و الحاقات بعدی هر یک از طرفین که از رای دادگاه متضرر شده باشند حق تجدیدنظرخواهی دارند. بنابراین اگر دادگاه دعوا را نسبت به برخی از خواندگان رد نماید و نسبت به برخی دیگر به نفع خواهان حکم صادر کند خوانده ای که دعوای خواهان نسبت به وی رد شده است اصولا متضرر از حکم تلقی نمی شود تا به این لحاظ امکان تجدید نظر خواهی از سوی وی وجود داشته باشد؛ اما در موارد خاصی از قبیل دعوای الزام به تنظیم سند رسمی انتقال به طرفیت کسی که سند به نام وی است و نیز ایادی بعدی چنانچه دادگاه ضمن حکم به الزام مالک رسمی به تنظیم سند به لحاظ این که سند به نام ایادی بعدی نیست دعوای الزام به تنظیم سند را نسبت به ایشان رد کرده باشد به نظر می رسد هرچند دادگاه نسبت به ایادی بعدی این دعوا را مردود دانسته است اما مقدمه دعوای الزام به تنظیم سند دعوای وقوع بیع بوده است که دادگاه آن را احراز و بر مبنای آن حکم به الزام به تنظیم سند صادر کرده است؛ بالطبع ایادی بعدی در مورد احراز وقوع بیع ذی نفع هستند و به رغم رد دعوای الزام به تنظیم سند نسبت به ایشان راجع به احراز وقوع بیع مربوط به خودشان متضرر محسوب و حق تجدید نظرخواهی خواهند داشت و در هر حال شخصی که طرف دعوا قرار گرفته و دادگاه دعوا را متوجه او ندانسته است ثالث تلقی نمی شود.