به موجب قوانین و مقررات خصوصا قانون تبصره 20 قانون بودجه 1339 و ماده واحده قانون اجازه 50% درصد حق الوکاله به نمایندگان قضایی و کارکنان موثر در پیشرفت دعاوی مصوب 1344 و تبصره 132 قانون بودجه 1390 و رای وحدت رویه شماره 771 هیات عمومی دیوان عالی کشور که در حکم قانون است و دستورالعمل های دیگر پرداخت سی درصد حق الوکاله به نمایندگان حقوقی و بیست درصد به کارکنان موثر دولتی را تجویز کرده است.از آن جا که در رای وحدت رویه موسسات عمومی و در ماده 32 قانون آیین دادرسی مدنی منظور موسسات عمومی نیز واقع شده است و همان طور که خاطر عالی استحضار دارد در شهرداری شهرهای کوچک شهرداران به طور مستقیم یا غیر مستقیم موثر دفاع از دعاوی را به عهده دارند در واقع قسمتی از بار عدم وجود دوایر حقوقی قدرتمند را بر دوش می گیرند مقتضی است در صورت امکان این شهرداری را ارشاد فرمایید در صورت جمیع شرایط مصرح در قوانین و مقررات آیا شهرداران نیز با توجه به مطلق بیان نمودن کلمه کارکنان که شامل شهردار و غیر آن می گردد و استثنایی ملحوظ نظر قرار نگرفته مشمول پرداخت های 20 درصدر کارکنان موثر قرار می گیرد یا خیر.؟

اولا قانون اجازه پرداخت پنجاه درصد از حق الوکاله های وصولی به نمایندگان قضایی و کارمندان موثر در پیشرفت دعاوی دولت مصوب 1344 نسخ نشده و معتبر است. رای وحدت رویه شماره 771 مورخ 16/5/1397 هیات عمومی دیوان عالی کشور موید این نظر است. ثانیا قانون مذکور مخصوص «دعاوی دولت» است و تعمیم آن به «دعاوی مربوط به مراجع غیر دولتی» از جمله شهرداری ها فاقد مجوز قانونی است.