1- با فرض صدور دستور تعویق اجرای محکومیت حبس از سوی قاضی اجرای احکام کیفری بر اساس قسمت اول ماده 522 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 احتساب ایامی که اجرای حکم حبس محکوم به تعویق می افتد جزء مدت محکومیت فاقد وجاهت قانونی است. 2- اخذ نظریه کارشناسی پزشکی قانونی موضوع ماده 522 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 ناظر به فرایند اجرای احکام لازم الاجرای کیفری است و از قلمرو شمول حکم مقرر در ماده 161 قانون یاد شده مبنی بر «ضرورت ابلاغ مراتب وصول نظر کارشناس به طرفین» و احکام ناظر به آن از قبیل حق اعتراض طرفین به نظریه کارشناس که ناظر به مرحله تحقیقات مقدماتی و دادرسی است خارج می باشد؛ بدیهی است چنانچه نظر کارشناسی پزشکی قانونی محل تردید باشد قاضی اجرای احکام می تواند نظر پزشک قانونی دیگر یا کمیسیون پزشکی قانونی را اخذ نماید. 3- «تمدید مدت تعویق اجرای حکم حبس» موضوع ماده 522 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 «با فرض بقای اقتضای حکم موضوع ماده» (ضرورت مداوای محکوم به حبس در خارج از زندان) توسط قاضی اجرای احکام کیفری با لحاظ «شرایط و ضوابط مقرر» در ماده موصوف فاقد منع قانونی است