نظریه مشورتی شماره 7/97/2242

نظریه مشورتی شماره 7/97/2242

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 7/97/2242


شماره نظریه:
7/97/2242

شماره پرونده:
97-127-2242

تاریخ نظریه:
1398/04/03

استعلام

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
با عنایت به تبصره ماده 331 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی 1379 و بند 2 ماده 369 قانون یادشده هرگاه طرفین به طور کتبی نظر یک یا چند کارشناس را قاطع دعوا قرار دهند و حکم بر مبنای آن صادر شود حکم صادره قابل تجدیدنظر یا فرجام نمی باشد و با توجه به اینکه خصیصه قاطع دعوا بودن با اراده و توافق طرفین به نظریه کارشناس داده شده است و با عنایت به مواد 10 و 219 قانون مدنی این توافق قبل از صدور رای از سوی دادگاه نیز قابل عدول از جانب یکی از طرفین نمی باشد و تشخیص مصداق حسب مورد با مرجع قضایی رسیدگی کننده است.

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 10 - قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد نموده اند در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد نافذ است.

مشاهده ماده 10 قانون مدنی

ماده 219 - عقودی که بر طبق قانون واقع شده باشد بین متعاملین و قائم مقام آن ها لازم الاتباع است مگر این که به رضای طرفین اقاله یا به علت قانونی فسخ شود.

مشاهده ماده 219 قانون مدنی

ماده 331 - احکام زیر قابل درخواست تجدیدنظر می باشد : الف - در دعاوی مالی که خواسته یا ارزش آن از سه میلیون (000 000 3) ریال متجاوز باشد. ب - کلیه احکام صادره در دعاوی غیرمالی. ج - حکم راجع به متفرعات دعوا درصورتی که حکم راجع به اصل دعوا قابل تجدیدنظر باشد. تبصره - احکام مستند به اقرار در دادگاه یا مستند به رای یک یا چند نفر کارشناس که طرفین کتبا رای آنان را قاطع دعوا قرار داده باشند قابل درخواست تجدیدنظر نیست مگر درخصوص صلاحیت دادگاه یا قاضی صادرکننده رای.

مشاهده ماده 331 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM